102. BÖLÜM

7.6K 160 9
                                    

Bir müddet böyle oturduk. Yarım saat filan geçmişti sanırım. Hiç konuşmadık. Arka arkaya sigaraları içtik. Sonra içeri girdik tekrar. Hoca yalnızdı. Kız mutfak tarafındaydı. Atakan, hocanın bulunduğu tarafa; mindere oturdu. Ben hızlı adımlarla mutfak tarafına geçtim. Kız beni görünce biraz tedirgin oldu, hafiften de utandı. “Senin yalansöylediğini hissediyorum.” dedim. Başı yere eğikti. Sonra gözlerime baktı “Nereden anladın?” dedi.

Bu olaylar başladığından beri hislerim kuvvetlenmişti gerçekten de; ona da bunu söyledim. “Doğru; yalan söyledim.” dedi. “Niye yalan söyledin? dedim. “Artık annemin babamın üzüntüsüne dayanamıyordum.” dedi. Gülümsedim, o duyguyu çok iyi biliyordum. “Sana hala musallat olan cin mi var?” dedim. “Evet var.” dedi. Ben sormadan ismini söyledi; ismi *** ydı. “Rüyalarında mı geliyor, insan ya da hayvan suretinde mi?” dedim.

“Benim çok sevdiğim biri vardı evvelden ama artık o yok. İşte onun suretinde geliyor. Direkt onun kılığında. Uyku halinde olmadığım zamanlarda bile geliyor.” dedi. “Sana nasıl oluyor?” dedi. “Ben rüyalarımda görüyorum.” dedim. “Peki, o sevdiğin ne oldu?” dedim. O da anlatmaya başladı.

BÖLÜM SONU
Devam Edecek

Şeytan-ı Racim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin