ေလးပင္ေနတ့ဲစိတ္ေတြကိုလြတ္ခ်ျပီး အိပ္ေပ်ာ္
ေအာင္အိပ္ပစ္လုိက္ခ်င္ေပမယ့္..သူ တကယ္
အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ပါ။ ေရွ႕ဆက္ျပီးဘာေတြျဖစ္ပ်က္
လာဦးမလဲ။ သူေတာင္ေဘးကေန အ့ဲေလာက္
ပူပန္ေနရရင္..ဆြန္းရီသာဆို ဒီအေရးကိစၥေတြ
ေၾကာင့္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စိတ္ညစ္ေနခ့ဲရ
လိမ့္မလဲ။ တကယ္ပင္ ရင္ထဲမွာ မြန္းက်ပ္လို႔
လာတယ္။ဟိုဘက္က ဂ်ီယံုးဘ၀ကိုေတာင္ျပန္
လြမ္းလာသလိုပဲ။ ဟူး…
“ အကိုဂ်ီယံုး အိပ္မေပ်ာ္ဘူးလား..ကြ်န္ေတာ္
မီးအိမ္ေတြျငိမ္းေပးရမလား..”
ဆြန္းရီက ခုနက အေနာက္ဘက္ေတာင္တန္း
က ကဗ်ာစာအုပ္ဆိုလား..အ့ဲဒါကို ထိုင္ဖတ္ေန
တုန္း ထင္ပါရဲ့..သူ႔သက္ျပင္းခ်သံကိုၾကားသြား
ၿပီး လွမ္းေမးတယ္။
“ ရပါတယ္..အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ မဟုတ္ပါ
ဘူး..ဒီတိုင္းပါပဲ..”
သူကသာ ရပါတယ္ေျပာလိုက္ေပမယ့္ ဆြန္းရီ
က စာအုပ္ကိုခ်ကာ ေရေႏြးၾကမ္းတခြက္ငွဲ႔လာ
ေပးရင္း..
“ ဒီေရေႏြးၾကမ္းေလးေသာက္လိုက္..စိတ္ျငိမ္
ေစတယ္ေလ..ေကာင္းေကာင္း အိပ္ေပ်ာ္သြား
လိမ့္မယ္ “
တန္ဖိုးၾကီးလွတ့ဲ ေၾကြခြက္ေသးေသးေလးကို
လွမ္းယူေတာ့..ဆြန္းရီက သူ႔ကိုျပံဳးျပီးၾကည့္ေန
တယ္။ အိမ္ေတာ္ သခင္ေလးတေယာက္က
ဘယ္ကလာလို႔လာမွန္းမသိရတ့ဲ အိမ္ေျခရာမ့ဲ
ေကာင္ကို နန္းတြင္းထဲအထိေခၚျပီး ၀တ္ၾကီး
၀တ္ငယ္ျပဳစုေနတာသာ သူ႔အိမ္ေတာ္ကသိရင္
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေဆြ႔ေဆြ႔ခုန္ျပီး အသည္း
နာလိုက္ၾကမလဲ။ ဘာပဲေျပာေျပာ..မ်က္ႏွာက
ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ျပံဳးျပံဳးရႊင္ရႊင္ျပန္ျဖစ္ေနျပီ
ဆိုေတာ့ ဒီေကာင္ေလးတကယ္စိတ္သက္သာ
ရာ ရသြားျပီထင္တယ္။
“ ေက်းဇူးပဲ..ဆြန္းရီ “
“ ဟုတ္ အကိုအိပ္ေတာ့ေနာ္ ကြ်န္ေတာ္လည္း
အခန္းျပန္ေတာ့မယ္..”
“ အင္း..”
ခါးသက္သက္ ေရေႏြးၾကမ္းအရသာက သိပ္
မဆိုးရႊားလွပါဘူး။ ေရေႏြးၾကမ္းက တကယ္
စြမ္းတာပဲ။ စိတ္ထဲမွာ ခုနကလိုမ်ိဳး ေလးေလး
ပင္ပင္မျဖစ္ေတာ့ပဲ..နည္းနည္း တည္ျငိမ္လာ
တယ္။ ျပီးေတာ့..တခ်ိန္လံုးပဲ ေမႊးအီလို႔ေနတ့ဲ
နံ႔သာျဖဴနံ႔ ခပ္ပါးပါးေလး ေၾကာင့္ အသက္ရွဴ
လမ္းေၾကာင္းတေလွ်ာက္ ေအးလာသလိုခံစား
လာရျပီး..ေနာက္ေတာ့ အိပ္စက္ျခင္းအျဖစ္သို႔
