K, The Stalker [Zendguge Series 1]

F I R S T D A Y

CHAPTER 10

“I got a job.”, balita ni Cheese kay Vanilla sa kabilang linya.

“Waaw. Ang bilis mong nakakuha ng trabaho, gurl! Kaka two months lang oh! Nabored ka na ba sa bahay? Ba’t di mo naisip na magbakasyon sa ibang bansa? Tsk tsk.”

“Do you think I like to be at home?”, she said in sarcasm.

“Yeah. Yeah. I know ayaw mo don. Saan ka naman magtatrabaho?”

“K Company.”

May katahimikan sa kabilang linya.

“WHAT? Bakit don? Hindi mo ba alam ang tungkol sa kompanya na yan? Meron daw koneksyon ang company na yan sa underground! Tsaka masungit at strikto daw ang boss nila. Wag kang tumuloy please. Nag-aalala ako sayo.”

Napabuntong hininga nalang siya. Minsan ay naiisip niyang huwag sabihan ang babaeng ito tungkol sa buhay niya baka mag-aalala lang. At alam niyang mas magugulat ito sa susunod niyang sabihin.

“I don’t care, Van. Anyway, I got an injury in my back.”

“WHAT THE F*CK? Anong nangyare???”

Sabi na nga ba.

“Napasabak sa bomba?”

Nailing nalang siya sa sinabi niya. She doesn’t know the exact word to explain it. And thinking about Alivros, wala na siyang balita rito. And… about Choco, hindi parin sila nakakapag usap.

“ANO?! BINOMBAHAN BA ANG BAHAY NIYO?!”

“No.”

“SAAN? Teka . Teka. Is it as the same before? Yung uwuwi tayo galing Palawan? Saan sumabog? Nagpahospital ka? Okay kalang?”

Napabuntong hininga siya, alam niyang mahaba haba na naman itong pag-uusap kaya sinabi na niya ang lahat ng nangyare para matapos na. Wala siyang mapagbuntungang iba kundi si Vanilla lang at wala rin naman siyang balak na sabihin sa iba.

Pagkatapos ng pag-uusap nila ni Vanilla ay naligo na siya at naghanda para matulog. She dropped her body into the bed thinking about how she could explain to Choco.

She promised to him to explain after going to that place. Ginawa kaya nito ang kaniyang sinabi na huwag lumabas ng kaniyang apartment? Ano na kaya ang iniisip niya ngayong hindi na sila magkikita muli?

They are too far from each other to meet again. But this would be good, para narin tuluyan na siyang makalimot. She will fight with all her might until everything ends and Choco will be free from their hands.

Kinabukasan ay agad siyang naghanda sakaniyang mga susuotin. With all the formality, she went down her room and saw Nima preparing the breakfast.

“Madam, kumain muna po kayo. Hindi po magugustuhan ni Sir kung hindi po kayo kumain ng breakfast bago pumunta ng trabaho.”

She just did what Nima said. She was still observing her ‘maid’ but it seems like she can be trusted. This woman is a jolly type and she talks so much when she is around. She does all the work at home at pinagbabawalan siya nito na huwag magbuhat ng mabigat na bagay.

Mukhang alam nito ang kaniyang back issue kaya sigurado na siyang ang ‘asawa’ niya ang nag-udyok rito na magtrabaho sakaniya. Nima is good at hiding her boss’ identity and that is what she wanted to know day by day.

After breakfast, she was planning to take a cab only to see her car in her garage. She was surprised. Hindi naman niya ito dinala rito but then…

“Mina. Kaninong kotse to?”