S H I R T

165 11 0
                                    

CHAPTER 33

NAKITA ni Klygy si Sir K na nakaupo sa sopa na nagbabasa ng dyaryo. He looks so rich and formal with his black pants and polo. She also admits that he smells so good and it was all over her back in the room and during her stay in this place, the Zendguge Mansion.

Tiniklop nito ang kaniyang binabasa nang makalapit na siya sakaniya.

“Have your breakfast first” ani nito sakaniya.

“I’m fine. Let’s head back to the Philippines," ani naman niya.

Sir K stared at her and then stood up. Nilagpasan siya nito at tumungo sa kwartong pinanggagalingan niya. Nagtaka naman siya kung anong gagawin nito don at hinintay na lang. Maya maya ay nakita niya itong may dalang damit, lumapit sakaniya at ipinakahawak sakaniya.

“Wear it” utos nito na ikinakunot ng kaniyang noo.

“Why?” She looked at his frowning face.

He grabbed the hem of her cropped t-shirt and pulled it down to cover her revealed skin in the abdomen.

“Did you trim that shirt on purpose? Wear that” he demanded, his voice is threatening.

She groaned and took the white shirt he gave and wear them in front of him. Ayaw muna niyang makipag-away rito at ayaw niyang masira ang araw niya.

“Masaya ka nah?”

Napairap nalang siya nang makita ang pagngiti nito.

“You’re beautiful with my shirt," hr beamed and took her hand and pulled her with him to go out the mansion.

“Beautiful, my foot. Have you had eyes?” she stopped, making him stop and look at her. “Look, your shirt is too large for me” she bragged with a disapproving look.

“Ano nalang ang reaksyon ng mga makakakita sa ‘tin? They will freakin’ make a look that I am your-

“wife,” he cut.

Natigilan si Klygy at napatitig nalang sakaniyang seryosong mukha.

“It doesn’t matter how people look at us, we know where we’ll end, Mykh.”

They looked at each other’s eyes, reading what is on each other’s mind. King knows that she is still hesitant and he is here, waiting for her patiently. Maybe he couldn’t be better for her but he is trying hard to satisfy her without being unreal. He wanted to show her how really he thinks and what he really is. He doesn’t care if he will be hated as long as it is him.

Inalis ni Klygy ang pagkakahawak ni King sakaniyang kamay at umiwas sa tingin nito. Bumuntong hininga naman si King bago magsalita.

“Let’s go.” He started to walk to the car as she followed him from behind. He opened the car’s door for her and she silently went inside.

Hindi na nagsalita pa si Klygy hanggang sa nakarating na sila sa airport. They have a close distance between them pero hindi siya nakipag-usap rito. Magkatabi pa sila sa loob ng eroplano pero wala pa rin siyang imik.

Nag-iisip siya. Iniisip niya kung paano siya tinatrato ni Sir K at kung ano ang mga sinasabi nito sakaniya. He was all over her head. Bakit ba sa tuwing tumititig siya sa mga mata nito ay natatahimik siya at gusto nalang itong titigan?

“Cheese”

Her attention was caught by a familiar voice and she looked up only to see Vanilla serving a brewed coffee to everyone.

Since Vanilla is working, she couldn’t do anything but gave Klygy a teasing look. She was looking at her and then to her boss beside her. Klygy gave her best friend a warning look and then she backs up, continuing her work.

Napabuntong hininga naman siya at tiningnan ang katabi niyang mahimbing ang tulog. Nakasuot na naman ito ng anteoho, nakapikit ang mga mata, at nakakrus ang mga kamay.

Why does it feel like he hadn’t slept last night? He looks tired and wary. As if she cares.

She leaned her head on her seat feeling tired all of a sudden. She had only spent two nights in USA and she is going back to work again with Sir K around her. It seems like they really are inseparable.

She made a small sigh before closing her eyes to rest.

Just sleep and forget

Nagising lang si Klygy na nakasandig sa braso ni Sir K. Agad naman siyang tumuwid nang upo at tiningnan ito. Nakasandig ito sa kaniyang upuan at tulog rin. Tumayo siya upang pumunta sa comfort room at pagkalabas niya ron ay nakatayo si Vanilla sa labas na mukhang hinintay siya.

“Yon ba ang boss mo?”

Tumango siya at nakita na naman ang pilyo nitong ngiti kaya napairap siya.

“Ayieee. May nalalaman ka pang pasandig sandig sakaniya. ayieee” panunukso ni Vanilla at sinundot ang tagiliran niya.

“Stop it” she warned her best friend.

Tumawa naman ito.

“You’re blushing, cheese. Mukhang kailangan ko nang mag-move on sayo at hanapin ang pakakasalan ko” kinurot nito ang kaniyang mukha bago dagdagan ang sasabihin, “Kaya huwag mo na akong pasakalan hmm? Mas gwapo yon kaysa sakin.”

Agad niyang tinabig ang kamay ni Vanilla at lumayo, “Gross, Vanilla. Gross,” komento niya at nilagpasan ito.

“I love you too, cheese” pahabol ni Vanilla habang tumatawa. Pinakitaan naman siya ni Cheese nang gitnang daliri habang pabalik na sakaniyang pwesto.

Napahawak na si Vanilla sa kaniyang tiyan dahil sa kakatawa. Natutuwa siya sa mga ginagawa niya kay Cheese. Kahit inis na inis na ito sakaniya ay nagagawa pa niyang pagpasensyahan siya. That is what she really likes from Cheese.

Nakaginhawa naman ng maluwag si Klygy nang makaupo na siya sa kaniyang pwesto. Napatingin siya sakaniyang katabi na natutulog pa. Pagod ba ito?

Napabuntong hininga siya at hindi nalang ito pinakialaman. She stayed silent as she couldn’t settle her eyes to one thing, until then, some time later, she felt King’s head on her left shoulder.

She stilled on her seat. Hindi niya alam ang gagawin at nanatili sakaniyang posisyon. She doesn’t know but she doesn’t want to move his head. Napalunok siya. Anong gagawin niya? Mananatili lang ba siyang ganon at hindi alisin ang ulo ni King? Paano naman kung magising ito sa ganitong posisyon? Hindi ba siya nito tutuksuhin? Paano naman kung magising ito kapag igalaw niya ang kaniyang ulo palayo sa kaniyang braso?

Napapikit siya at isinandig ang likod sa kaniyang kinauupuan. Ayaw na niyang mag-isip pa ng kung ano ano. She wants to make a rest on her head for a while. She sighed and just closed her eyes.

Pabayaan nalang.

Napangiti naman si King nang mapagtanto niyang walang balak si Klygy na alisin ang kaniyang ulo. He remained in that position and made himself comfortable with it. It’s good that Klygy is tall and he doesn’t have to adjust much about bending his head to her shoulder.

With this position, he could smell her more. He likes how close they are like this and he doesn’t want to end this.

***

ZS 1 Ch. 32
CherophobiaMP

K, The Stalker [Zendguge Series 1]Where stories live. Discover now