K, The Stalker [Zendguge Series 1]

S T A R T A G A I N

CHAPTER 53

MATAGAL na naghintay si Vanilla kay Klygy na nasa fitting room. Kinakabahan siya at saka excited na makita ang kaniyang matalik na kaibigan na nakasuot nang wedding dress.

Nakita niya kanina ang napakabongga nitong wedding gown na tailored pa at nag-iisa lang sa mundo at hindi niya ma-imagine na susutin iyon ni Klygy. Narinig pa niya sa mga attendant ron na ang nagdesign pa non ay ang pinakasikat na wedding dress designer.

“Cheese? Hindi ka pa ba tapos?” walang pasensya niyang pagtatanong dahil kating kati na ang kaniyang buong katawan na makita ito.

Hindi kasi siya pinapasok ni Klygy at sinabing ang mga attendant na ang bahala sakaniya.

“Coming,” rinig niya sa loob kaya umatras naman siya para makita ang full view nito.

Pagbukas na nang pintuan ay agad siyang napahawak sakaniyang bibig dahil sa surpresa na makita itong nakasuot nang wedding gown sa unang pagkakataon at masasabi niyang bagay na bagay ang desinyo ng gown nito sakaniyang ganda, kulay ng balat, at pigura katawan. Agad siyang lumapit rito at naiiyak na niyakap ito.

“F*ck, Cheese! I don’t know if I’m seeing a goddess or the best friend I knew!” mahigpit nitong niyakap ang leeg ni Klygy at matagal na hindi binitawan kaya tinatawanan nito ang kaniyang reaksyon.

“You’re exaggerating, van.”

“It’s really true! Baka sobra pa ang rekasyon ng fiancé mo kaysa sakin eh!” kumalas ito sa pagkakayakap at pinunasan ang kaniyang mga luha.

“Alam kung magpapakamatay na ata yon sa ganda mo, Cheese!”

Naiiling siyang tumawa sa sinabi niyo at inisip ang magiging reaksyon ni King kapag makita siyang naglalakad patungo sakaniya.

“Oh! Oh! Nakangiti ka oh! Sabi na nga ba eh, nakamove on ka na! Salamat naman!”

Nawala ang kaniyang ngiti sa labi nang maalala si Choco at inalala ang kaniyang sagot rito.

“I’m sorry if I wasn’t sincere before. I’m sorry if I used you for my advantage,” he sobbed, “But when you broke up with me, I realized that something isn’t right. I thought I could be happy without you and move on but I’m not. Hinahanap hanap ka parin ng mga mata ko, Cheese. Mahal kita.”

Tinitigan niya ito at hindi nagsalita. Now that she knows what’s behind, she can finally ease the disappointment she felt towards him.

She made a meaningful smile while looking at his tears on his cheeks. He watched him wiped those tears with the tissue on their table.

“I’m sorry. I couldn’t be the Cheese you know. I am not the Cheese you really have known, Choco.”

She saw the widening of his eyes and disappointment was drawn to his face. She sighed and forced a small smile, looking down to the cup of coffee on the table.

“I am not who you think, Choco and I am not planning on telling you because it will endanger your life. I am sorry that I hid my identity, of who really am I, and that you got endangered because of me. I don’t want you to suffer with my world, Shin,” she looked up to his eyes with her calling him ‘Shin’ in replacement of their friendship endearment.

“I want to start again, Shin, from where I really belong, without you being entangled with my life again. I want to keep you safe no matter what, that is why, I am accompanying you to come out of my life after being part of it. I’m sorry,”

Nakita niya ang muling paglungkot ng mga mata nito na iyon ang hindi niya kayang tingnan habang siya ay nagpapaalam na sa buhay nito.

“c-cheese…”

“Thank you” she cut, tears are starting to form in her eyes, “Thank you for making me understand what love really is. Thank you for making me value the life of others. Thank you for… drawing a better world that I couldn’t imagine. Thank you… just as you exist. I have to end us here, Shin.” She looked at his eyes with tears falling from her eyes to her cheeks.

“Tell me… Tell me who you are, cheese. Tell me one last time to ease the question I have been seeking for. I beg you.”

Hindi siya nakapagsalita at tinitigan ang mga mata nitong may determinasyon. Pinunasan niya ang kaniyang mga luha at huminga nang malalim bago tiningnan ito muli sa mga mata at nagsabing, “I kill people I want, Shin.”

Nakita niya ang pamimilog ng mga mata nito kaya umiwas siya ng tingin.

“We get money legally and illegally. We have organizations and undergrounds. And we have rules. I live in a world where living is having a lot of money and where justice has nothing to do with law.”

LUMABAS na sa limousine sina Klygy at Vanilla pagkatapos nilang isukod ang kaniyang wedding gown. Sa ngayon ay dinala ni Klygy si Vanilla sa bahay ng kaniyang lolo at ngayon ay tiningnan lang niya ang kaniyang kaibigan na nakanganga sakaniyang mga nakikita.

“What the hell, Cheese! Bahay ba ‘to o palasyo?!” hindi makapaniwalang reaksyon nito na tinawanan lang niya.

Hinila na niya ito papasok at muntik pang madapa sa maliit na hagdanan na kanilang inakyat.

“Damn, Cheese, kalahati lang ata ito sa bahay niyo sa Pilipinas! Ang yaman yaman ng Lolo mo, Cheese!”

Tumawa lang siya at sinamahan itong maglibot libot sa mansion ng kaniyang lolo. Dahil wala ngayon sa bansa ang kaniyang lolo ay don na sila nagpahinga. Sa ngayon ay sabay silang pumunta sa backyard kung nasaan ang infinity pool ng mansion.

“This is f*cking absurd, Cheese! Hindi ko akalaing mas malaki pa ito sa inestimate ko sa labas!” reaksyon ni Vanilla nang makita ang infinity pool.

Klygy removed the bathrobe she is wearing, revealing her lack lace bikini and dived into the pool.

“WHAT THE HECK, CHEESE? Kailan ka pa natutong magsuot ng bikini??” agad na reklamo ni Vanilla at hinubad na rin ang kaniyang bathrobe at tumalon sa pool dahil hindi siya marunong mag-dive.

Matagal na hindi umahon si Cheese sa pool at kinabahan na si Vanilla dahil sa tagal nito sa tubig. Nong umahon ang ulo nito sa tubig ay agad siyang nagreklamo, “Hoy, gusto mong mamatay? Kinabahan ako don ah! Ang sama mo!”

Klygy chuckled and pushed water towards her, making Vanilla groan.

“Isa, Cheese. Ba’t ang kulit kulit mo ngayon??”

Umatras si Klygy sa pinakadulo ng pool kung saan makikita ang gubat sa baba nito. Nanatili siyang nakatingin ron hanggang sa tumabi sakaniya si Vanilla.

“See them?” pagtatanong ni Klygy habang nakatingin sa direksyon sa unahan kaya tumingin rin dito si Vanilla at nanlaki ang mga mata nito nang makita don ang grupo ng mga lalaki sa isang malaking kubo. Nagluluto ang mga ito nang kwek kwek at tempura. May mga beer at baso na nakalapag sakanilang lamesa. Ang iba ay nagluluto, ang iba ay gumagawa ng sauce at ang iba ay nag-aayos ng kanilang mga gagamitin.

“They are called the K squad except for one, their boss at work,” pagsasalita ni Klygy.

“Yung naka business suit yong mapapangasawa mo diba?”

“Yeah.”

“Ayieee,” siniko nito ang kaniyang tagiliran. “inlababo si Cheese,” tumatawa nitong panunukso.

“Ano ba,” suway naman niya at namumulang tinanaw si King sa kubong iyon.

“Tawagin natin?” pag-iimbita ni Vanilla na may ngisi sa mga labi ngunit agad na umiling si Klygy.
“No, no, no.”
“SIR!”
“F*ck!” agad na tinakpan ni Klygy ang bibig ni Vanilla at sumubsob sa tubig kasama siya. Pagkatapos non ay lumangoy siya pabalik sa unahan at umahon.

Sinamaan niya nang tingin si Vanilla na kakaahon lang habang tumatawa. Pero maya maya ay natawa narin siya dahil sa naghalong kaba at siya sa ginawa ni Vanilla. Ito talagang bestfriend, kahit kailan ay problema ito sakaniya.

***
ZS1 Ch. 53
phobiii_zz