W E A R

143 12 2
                                    

CHAPTER 41


Nagising nalang si Klygy sa liwanag ng araw na tumatama sakaniyang balat. Dinilat niya ang kaniyang mga mata at nakitang siya lang ang nasa loob ng kwarto. Binanat niya ang kaniyang mga kamay at dahan dahang umupo.

Gusto pa niyang matulog. Hindi siya nakatulog ng maayos dahil sa nangyare kahapon at sa posisyon nila ni King na pati ang mga binti nito ay nakayakap sakaniya.

Muli niyang ibinagsak ang kaniyang katawan sa kama at sakto namang nagbukas ang pintuan.

“Good morning, babe” bati nito na may ngiti sa mga labi, “Let’s eat?”

She groaned and closed her eyes, having no appetite to eat because she is still sleepy.

“Fried rice and steak?”

Napadilat siya at napalingon rito. Hindi niya alam pero bigla nalang siyang nakaramdam ng gutom nang marinig kung ano ang kakainin nila.

“Come on, babe” he invited again, making her groan and get up from bed.

Sleepy as she is, she followed him to the kitchen as he guided her to their small dining table. The table was set properly and the food is all cooked.

She just watched him eat with his right hand and she also started eating with her spoon and fork. He sliced the steak into pieces for her and put it on her plate. As the moment goes, she is starting to realize what is happening.

Tiningnan niya si Sir K at mukhang bumalik na ito sakaniyang dating sarili. Natigilan siya at napatingin sakaniyang dibdib at nakahinga nang maluwag na hindi pala niya nahubad ang kaniyang bra kahapon.  Muli na namang niyang tiningnan si Sir K at naisip ang nangayare kahapon.

“A-Are you…” she started speaking as King raised his head to look at her, “… okay?”

Natigilan ito sa pagnguya ng pagkain sakaniyang bibig at muling itinuloy pagkatapos tumango. Nakita ni Klygy ang bakas nang lungkot sa mga mata nito nong tanungin niya ito kaya mas lalo na siyang nagtataka kung ano ba talaga ang dahilan.

Ngunit wala rin siyang balak na tanungin ito tungkol sa nangyare kung ayaw naman nitong sabihin. Hindi na siya muling nagtanong at nagpatuloy nalang sa pagkain.

“That man…”

Napatigil si Klygy at napatingin kay Sir K. Nakayuko ito na para bang mahirap sakaniyang sabihin ito.

“I-It’s okay- you don’t have to force yourself to tell it,” depensa niya para hindi na ito mahirapan sa pag-amin sakaniya.

“That man was one of the reasons why my mom killed herself.”

She froze from her seat with her eyes wide open while looking how his eyes couldn’t look at her. Judging by how he looks, this must be the most awful memory he has. And what shocked her is not only that he told her this, it is also about what he said.

His mother… killed herself?

King took the glass of water and drank it. Hindi na ito nagsalita at agad na tinapos ang kaniyang kakanin. Si Klygy naman ay hindi na nagtanong pa dahil hindi niya alam ang buong sitwasyon. She doesn’t want to make the situation worse. It is up to him if he wants someone to listen because she will eventually listen.

“I’ll wash my dishes,” suhestyon niya nong matapos na siya ngunit tinitigan siya ni Sir K na kasalukuyang naghuhugas ng kaniyang sariling pinagkainan.

She fixed the remaining plates and took it but then before she could reach to the sink, Sir K snatched it from her and started washing it.

“Ako na,” she insisted but he shook his head.

K, The Stalker [Zendguge Series 1]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon