A Smile From The Villain [BL]

Bölüm 51

Shen Feixiao, Tanrı'nın Tıp Vadisi'nde altı yıl geçirdi.

Kolundaki yara, bu garip yerde kalmasının ikinci ayında çoktan iyileşti, ancak doktor olduğunu iddia eden Yu Hong, hala kalp hastalığının olduğunu söyledi.

Shen Feixiao dört yıl bu soruyu düşündü: Kalp hastalığı neydi ve nasıl hastaydı? Bununla birlikte, zaman akan su gibi, binlerce gün ve gece kadar yavaş ve uzun bir süre geçtikten sonra, Shen Feixiao'nun cevabı hâlâ yoktu. Tam olarak nasıl hastaydı?

Sonra Shen Feixiao, bu sorun hakkında düşünmeyi bıraktı.

Büyüdükten sonra, genç artık zayıf değildi ve geçmişteki istismarının neden olduğu bodurluk, bu altı yıl içinde mükemmel bir şekilde düzeltilmişti. Saçları artık kuru ve sarı değildi, vücudu ince ve zayıf değildi. Altı yıl, Shen Feixiao'ya en güzel ipek gibi, siyah incilerin parlaklığını yayan uzun siyah saçları verdi. Mavi saç tülü uzun saçını sağlamlaştırdı - eğer Shen Feixiao söylemeseydi, hiç kimse bu tülün, öldürmek için kullanılan bir aletten parmağın etrafına sarılabilecek yumuşak bir şeye dönüşen Yağmurda Islatılmış Çan olduğunu düşünmezdi. Dünyevi olaylardan uzak duran bu yerden Shen Feixiao'nun en çok öğrendiği şey gizlemeydi.

Bu zarif ve ince figür ve güzel yüz, tüm kadınların, gençliği ile erken yetişkinliği arasındaki bir yaştaki bu çocuk hakkında iyi bir izlenim bırakması için yeterliydi. Daha önce hiç saklamadığı bu kayıtsızlık, sonunda yıldızlardan daha parlak olan gözlerle gizlendi.

Shen Feixiao hâlâ fazla konuşmuyordu ama güzelce gülümseyebiliyordu.

Zaman her zaman yenilmez, eşsiz bir güç olmuştu. Altı yıl önce, hiç kimse aşırı yollarına sahip soğuk çocuğun şimdiki haline gelebileceğini hayal edemezdi. Shen Feixiao'nun büyümesine tanık olan Yu Hong bile sadece iç çekebildi. Bazı insanlar ejderha olmak için doğmuştu.

Ama Shen Feixiao'ya bu şekilde bakıldığında, Yu Hong'un kalbindeki endişe gün geçtikçe daha da güçleniyordu. Shen Feixiao'nun kalp şeytanları hâlâ vardı.

"Kalp iblisim mi var?" Shen Feixiao önüne bir satranç taşı koydu. Uzun parmaklarıyla eşleştirilen bu siyah ve beyaz satranç taşları anlatılamayacak kadar çekici görünüyordu. Başını hafifçe eğdi. Yanında duran Yu Hong'a bakmak yerine, satranç tahtasını dikkatle inceledi.

"Evet." Yu Hong, altı yıl önceki haliyle aynıydı. Yüz Peletini yemişti ve ölünceye kadar görünüşü hiç değişmeyecekti.

"Nasıl kalp şeytanlarım olur?" Shen Feixiao ağzının bir köşesini kaldırdı ve güzel bir yay ortaya çıkardı: "Shifu, çok düşünüyorsun."

Yu Hong derin bir nefes aldı. Evet, Shen Feixiao'yu öğrenci olarak almıştı ve onu bir an önce kalp iblislerinden kurtarmak istiyordu. Ama bunu beklemiyordu... belirtiler açıklanamaz bir şekilde ortadan kaybolmuştu. Yine de Yu Hong, Shen Feixiao'nun iblislerinin gitmediğinden, daha derin bir yere bastırıldığından hâlâ emindi.

"Feixiao, söylüyorum, anlamıyor musun? Çok fazla saplantı sonunda bir iblis haline gelecektir. Uygulama hızın çok hızlıydı ve dünya kanunlarına hiç uymuyor. Böyle devam edersen, korkarım ki Çekirdek Oluşumundan, Yeni Oluşan Ruh aşamasına geçtiğinde sıkıntılara dayanamayacaksın." Yu Hong, Shen Feixiao'yu birçok kez ikna etti. Bunun Shen Feixiao için tamamen yararsız olduğunu bilmesine rağmen, yine de pes etmedi.

"Shifu, bu dünyada sadece bir şey istiyorum." Shen Feixiao'nun kirpikleri, uçma arzusuyla kanatlarını açan siyah bir kırlangıç ​​kuyruğu kelebeği gibi titredi: "Bu konu dışında, devam etmek için bir nedenim yok."