Can I Hold You Again? [Under Editing]

Chapter 63

Renrem's POV

Palabas ako ng company namin para sunduin si Ella dahil ngayong araw namin sasabihin sa kanilang lahat ang balita na buntis siya. Nandun ang family niya at ang family ko rin.

Nasa loob na ko ng sasakyan at humugot ng malalim hininga bago inistart ang kotse ko.

"Ready naman ako sa ganitong mangyayari but hindi ko alam kung bakit nag aalinlangan ako", I sigh.

"Hon I-I'm pregnant...", Mika said while smiling and hug me.

Shit why do I imagine Mika saying it to me, fuckkk!

"Do I smile?", tanong ko sa sarili ko ng mapatingin sa front mirror at nakangiti ako.

Damn it! Bakit di ako ganung kasaya nung sinabi yun ni Ella sa akin? Bakit kay Mika even it is an imagination, I smile?

A few minutes of driving ay nakauwi na din ako. At agad na sumalubong sakin si Ella sabay  halik sa akin.

"Nanjan na silang lahat. I'm so excited nako babe!", masaya at excited na saad niya.

I wish I could be excited like her but WHY I CAN'T?!

Pumasok kami sa loob habang naka- kapit siya sa braso ko. Nagkamustahan muna, kumain at nagkwentuhan about sa mga bagay- bagay.

"So ano bang meron at bigla kayong nagpatawag nang ganito?", tanong ng mama ni Ella.

"Oo nga naman Renrem, anong meron?", sabat ni Ate.

"Magpapakasal na po kami", masayang saad ni Ella na kinabigla ko.

Bumati sila lahat ng congratulations habang ako ay hirap parin maunawaan ang sinabi niya.

Hindi naman ako nagpropose, she just pregnant...

Napatingin ako sa gawi ni Aira at kita ko sa mukha niya ang pagkabigla at inis habang ang boyfriend naman nitong si Renz ay nakibati narin kay Ella.

"Thank you po.. and lastly, babe diba may sasabihan ka pa?", sabay tingin sakin ni Ella.

Yung pagbubuntis ba niya ang tinutukoy niya?!

I look at her with a curiousity. Hindi sa ayaw kong sumagot but ahhh I can't explain.

"Okay fine babe, ako na ang magsasabi sa kanila... I'm 2 months pregnant", masaya ulit niyang saad.

At lalong naging maingay ang paligid lalo na ang pamilya ni Ella habang ang pamilya ko ay naging doble ang pagkabigla.

Tumingin ako kina tita, papa at tito. Nginitian akong pilit ni tita pero alam kong nabigla siya ng sobra, habang si papa ay umiiling-iling ng bahagya.

Katulad ko lahat kami ay magulo. Mahal ko naman si Ella, pero diko maintindihan.

Gabi na nang maka-uwi ang pamilya ni Ella. Nandito ako ngayon sa shower para makapag isip at maglinis. Habang umaagos ang tubig mula sa shower ay hinawak ko ang dalawa kong kamay sa pader sa harap ko, nakapikit at ninamnam ang tubig.

"Hon pano kung buntis ako, tatanggapin mo ba ako, kami ng anak mo", saad ni Mika habang nakahiga sa dibdib ko.

"Ako na siguro ang pinakamasayang tao sa buong mundo kapag nangyari yun, hon. Ikaw lang ang gusto kong maging ina ng mga anak ko at wala ng iba", saad ko tyaka siya hinalikan sa noo.

Sa kaniya ako nangako pero sa iba ko ginawa...

Hinapas ko ang pader dahil sa emosyon.

"Eh paano kung di tayo magka-baby? Mahal mo padin ako?", saad ni Mika kasabay ng pagtingala niya sa akin.

"I will still love you kahit tayo lang dalawa, magkasama tayo sa pagtanda", sabay halik ko sa labi niya.

"Tama ka Mika habang salita lang ako, hindi ko kayang patunayan sayo ang lahat", saad ko.

"Tutuparin ko yun Ella para sa anak namin, patawad Mika", dagdag ko.

Patawarin mo sana ako...