I Just Want to be Happy 2 [Completed]

Chapter 163

Warning ⚠

Ihanda niyo na ang puso niyo (- -,)

Continuation of Alex's POV

Naghahabol ako ng hininga ngayon na para bang hinahabol ko sa pagtakbo ang kotseng minamaneho ni Dad kanina ng buti na lang ay hindi sya pabiglang nagbreak tulad ng ginaga ni Jaspher dahil may pagkakaiba pa rin pala sila sa paraan ng pagmamaneho

Akala ko pa naman diretso kami papuntang langit at ako ang maiiwan sa impyerno. Iba talaga kapag hindi ikaw ang nagmamaneho

Inalis ko na ang seat belt ko ng alisin nya rin ang sa kanya

Nailibot ko pa ang paningin ko at wala na namang katao tao dito, napakatahimik ng panibagong lugar na to walang pinagbago sa una naming napuntahan dahil may kadiliman din

'Saan na namang lupalot ng mundo ito? Nasa North Pole na ba kami pero may beach?'

"Ah... Now where on Earth are we, Dad?" nangungunot ang nuo kong sabi, di na lang nagreklamo sa bilis ng pagpapaandar niya kanina

Humugot muna sya ng malalim na hininga bago tumingin ng seryoso sakin, nakatakip man ang mukha ay alam kong napakaseryoso na naman niya ako kung tignan

"Kung ano man ang matutuklasan mo ngayon panatilihin mo yung sekreto... Kung ano man ang sasabihin ko sumang-ayon ka na lang... Wala kang ibang sasabihin at isa ko pang paalala sayo..." parang nakakaramdam na ako ng kaunting takot sa biglaang pagsasalita ni Dad na ganito na hinihinaan ang boses kahit na kami lang naman ang dalawa sa kotseng ito

Sa mga sinabi niya ay para bang ganon na lang ka delikado ang lugar na to kahit napakatahimik naman, daig pa ang gera sa dating ng pagkakasabi niya dagdagan mo pa ng mahaba at naglalakihang baril sa back seat, di ba para talaga syang pupunta ng gera kaya di ko alam kung makikipagkita lang ba kami o makikipag habulan at magbabarilan

'Ano na naman ba 'to?! I'm f*cking nervous right now! I don't f*cking understand what he's talking about!'

"What are you talking about, Dad? Bakit parang may pa warning warning pa—————"

"Hindi ito ang tamang oras para dyan, I'm serious, Alexander"

"I'm also being serious here, Dad... Kung makapagsalita ka kase parang napakadelikadong lugar ang pinuntahan natin, daig pa ang gera" natutuliro kong ani, naninibago rin ako kay Dad lalo na at ganyan ang suot niya habang kaharap ako

Mariing napapikit si Dad saka napahawak sa may bandang kilay niya at parang nai-stress sya sakin "Look, if you really want to see her then just follow what I'm saying" bahagyang lumakas ang boses niya pero mahinahon parin habang sinasabi yun

"Ok. Ok. Fine.. But can you tell me why do you need to wear that—————"

"Alexander" pagpapahinto niya pa sakin na para bang napupuno na sya sakin at nagpapasensya lang

'Is there something wrong with asking?... I'm just really curious of why he has to wear that weird costume?'

"Pssh... Fine. I'll shut my mouth up and listen to what you say" napairap ko pang ani kahit sobra sobrang kaba ang hinahatid ng pagkawirdo ni Dad "What's the last thing that you will say?" i asked

Napapikit syang malalim na napabuntong hininga "Kahit anong mangyari... Promise me that..."

"What?" kumakabog lalo sa kaba ang puso ko at parang ayaw pakinggan ang sasabihin niya

"Promise me that.... You will never...stare at her in the eyes and... never ever.... Never Ever gonna touch her even a single strand of her hair" di ako nakaimik sa sinabi niya, napatulala sa kanya