She become a passive villainess-not(trans)

သူထိထားတာေတြမရွိေစရန္​

သူထိထားေတြမရွိေအာင္​
  
       "မဂၤလာညေနခင္​းပါ။သခင္​မေလး ေအဒီရာ ဒုကၡမမ်ားေစဘူးဆိုရင္​ ကြၽႏု္​ပ္​နဲ႔အတူ ကေပးနိုင္​မလား"
-----------
    ငါျငင္​းခဲ့ရမွာ။သူ႔ကို တျခာလူေတြဘယ္​လိုျမင္​မယ္​ဆိုတာကို ဂရုစိုက္​ၿပီး တုန္​႔ဆိုင္​းမေနသင္​့ဘူး
  ေအဒီရာဟာ တျခားသူေတြရဲ႕ အၾကည္​့ေတြၾကားမွာ ထိုးေဖာက္​မတတ္​ျဖစ္​ေနတဲ့ အၾကည္​့တခုကို ခံစားမိၿပီး သူမကိုယ္​သူမ ေရ႐ြတ္​လိုက္​တယ္​။
     ဘယ္​သူက ဒီလိုမ်ိဳးကို စိတ္​မဆိုးဘဲ ေနနိုင္​ပါ့မလဲ။သူမ ၾကင္​ယာေတာ္​ေလာင္​းက အခုေလးတင္​ကမွ တျခားနိုင္​ငံ သံတမန္​ေတြကို နႈတ္​ဆက္​ရန္​ ထြက္​သြားျခင္​းျဖစ္​သည္​။မိနစ္​အနည္​းငယ္​ပဲ ၾကာေသးသည္​။လူပိ်ဳေလးတေယာက္​က သူ၏ၾကင္​ယာေတာ္​ေလာင္​းနားေရာက္​လာၿပီး ကဖို႔ ေခၚသြားခဲ့တယ္​။
    တျခားသူေတြအတြက္​က ဒီလိုမ်ိဳးဟာ ျပႆနာ မျဖစ္​နိုင္​ေပမယ္​့ သူ၏ၾကင္​ယာေတာ္​ေလာင္​းကို အၿမဲတေစၾကည္​့ေနတတ္​သည္​့ ေကဆီမီရာ အတြက္​ေတာ့ ဒါက မတူေပ။အခန္​းပူခ်ိန္​က အနည္​းငယ္​ ေလ်ာ့က်သြားသလို အားလံုးက ခံစားလိုက္​ရတယ္​။
    ေအဒီရာဟာ ကေနစဥ္​တေလ်ွာက္​လံုးမွာ ေကဆီဘက္​ကို လံုး၀လွည္​့မၾကည္​့ရဲေပ။မဟုတ္​ရင္​ ငရဲကေန နိုးထလာတဲ့ နတ္​ဆိုးဘုရင္​တေကာင္​ကို ေတြ႕ရေပလိမ္​့မည္​။
     ေက်းဇူးျပဳၿပီး သီခ်င္​းဆံုးပါေတာ့။ျမန္​ျမန္​ေလး ေကဆီလေပါက္​ကဲြမထြက္​ခင္​။
     တံုးလိုက္​တဲ့ငါ ေအဒီရာ။နင္​မေျဖရေသးခင္​ သူက ဆဲြေခၚသြားဦးေတာ့ နင္​ျငင္​းခဲ့ရမွာေလ။နင္​တံု႔ဆိုင္​းေနတဲ့ ရလဒ္​က ခုေတာ့ ခုလိုျဖစ္​ေနၿပီ။
    "ေအဒီရာ"သူမက ေကဆီအတြက္​ေတြးေနမိေသာေၾကာင္​့ ကကြက္​ေတြမွာ သတိလက္​လြတ္​ျဖစ္​ေနခဲ့တယ္​။သူမက ေႏြးေထြးစြာ ၾကည္​့ေနတဲ့ သခင္​ေလးရဲ႕ စိုးရိမ္​တဲ့အၾကည္​့ေတြကိုေတာင္​ သတိမမူမိခဲ့ဘူး။
    "မင္​း အဆင္​ေျပရဲ႕လား"
     "အာ  ဟုတ္​ကဲ့ အဆင္​ေျပပါတယ္​ သခင္​ေလး ဒလယ္​ဗားရစ္​"သူမက လူမူေရးၿပံဳးေလးၿပံဳးၿပီး ေျဖလိုက္​တယ္​။
   ေက်းဇူးျပဳၿပီး အဲ့လို ၾကည္​့မေနစမ္​းပါနဲ႔ ေကဆီ။ဒါက လူမႈေရးအရပါ။ရွင္​့ဓားကို ဆုပ္​ကိုင္​ထားတာ လႊတ္​ထားလိုက္​ပါ။ေက်းဇူးျပဳၿပီး။
     "သူ႔ေၾကာင္​့လား"ထရီတန္​ဟာ မင္​းသားေလးမ်က္​နွာေပၚက ေသေစနိုင္​ေလာက္​တဲ့ ပံုစံကို တခ်က္​ၾကည္​့ရင္​း ေမးလာတယ္​။
    "အမ္​?"
     "မင္​းသားေလးေၾကာင္​့ ကိုယ္​့ရဲ႕ ေစ့စပ္​ျခင္​းကို ျငင္​းပယ္​ခဲ့တာလား"
    သူက ေမးရင္​းနဲ႔ အလြန္​ဘ၀က ပံုစံနဲ႔ျခားနားစြာဘဲ အလြန္​စိတ္​ပ်က္​ေနတဲ့ပံုေပၚေနတယ္​။သူမက ထရီတန္​ဘာလို ဒီလိုျဖစ္​ေနတယ္​ဆိုတာကို နားမလည္​နိုင္​ဘူး။သူ သူမကို ခ်စ္​ခဲ့တာမွမဟုတ္​တာ။သူမက မင္​းသားေလးကို ေ႐ြးခ်ယ္​ေတာ့ေရာ ဘာျဖစ္​လို႔လဲ။
   "ဒီ အေၾကာင္​းက ဘာေၾကာင္​့အေရးႀကီးရတာလဲ"သူမက ျပန္​ေမးလိုက္​တယ္​။တိုက္​ဆိုင္​စြာဘဲသီခ်င္​းက ရပ္​သြားခဲ့ၿပီ။သူမက သူ႔အေျဖကို ေစာင္​့ရင္​း ရပ္​ေနလိုက္​တယ္​။သူမျငင္​းလိုက္​တာကိုေတာင္​ အၿမဲလာေနတတ္​တဲ့ ထရီတန္​ကို သူမ ဘယ္​ေတာ့ကမွ နားမလည္​ခဲ့ဘူး။
     ပထမေတာ့ သူမက သူဟာသူမနဲ႔ သူငယ္​ခ်င္​းအျဖစ္​ေနခ်င္​တာျဖစ္​မယ္​ဟု ေတြးခဲ့သည္​။သူမအေနနဲ႔လည္​း ရန္​သူေတြျဖစ္​ရသည္​ထပ္​ သူငယ္​ခ်င္​းျဖစ္​ရတာက ပိုေကာင္​းသည္​။ေနာက္​ၿပီး 'သူငယ္​ခ်င္​းလိုရင္​းနီးပါ။ရန္​သူေတြနဲ႔ ပို၍ရင္​နီးစြာ ေနပါ'ဆိုေသာ ဆိုရုိးစကားလည္​း ရွိသည္​မဟုတ္​လား။
     ဒါဆို သူမလက္​မခံစရာအေၾကာင္​းမရွိေပ။
    ေနာက္​ၿပီး သူမက တရီတန္​ရဲ႕မာနဟာ သူအျငင္​းခံလိုက္​ရျခင္​းကို လက္​မခံနိုင္​တာ ျဖစ္​မယ္​ဟုလည္​း ေတြးမိေသးသည္​။သူမ သူအလည္​လာတာကို လက္​ခံရသည္​့အေၾကာင္​းမွာ သူက ေမာက္​မာတတ္​ေသာ စိတ္​ပ်က္​စရာ ေကာင္​းသည္​့ လူတစ္​ေယာက္​မဟုတ္​ဟု ယံုၾကည္​ျခင္​းေၾကာင္​့ျဖစ္​သည္​။
      "ဘာေၾကာင္​့ဆို ကိုယ္​က------"
       "မင္းတို႔ ကလို႔ၿပီးၿပီမဟုတ္​လား"
        ေအးစက္​ၿပီး ေသေလာက္​ဖြယ္​ အသံတခုက ေအဒီရာရဲ႕နားထဲကို ၀င္​ေရာက္​လာၿပီး  သူအပူခ်ိန္​တက္​သြညးသလို ခံစားလိုက္​ရတယ္​။သူ႔ရဲ႕ လူသတ္​လိုစိန္​ကို ဖံုးထားၿပီး ထူးမျခားနားတဲ့ပံုစံနဲ႔ ေကဆီမီရာဟာ သူမေနာက္​ကို ေရာက္​လာခဲ့တယ္​။
  ထရီတန္​ဟာ ေရာက္​လာတဲ့ ေကဆီမီရာကို စိုက္​ၾကည္​့ေနလိုက္​ၿပီးမွ ေအဒီရာရဲ႕ လက္​ဖမိုးကို အနမ္​းတပြင္​့ေပးကာ ထြက္​သြားတယ္​။ဒါေတြအားလံုးကို ေကဆီမီရာ ေရွတည္​့တည္​့မွာတင္​ လုပ္​သြားျခင္​းျဖစ္​သည္​။
     မင္​းငါ့ကို စိန္​ေခၚတာလား ဒလယ္​ဗားရစ္​။ဟမ္​?
     ေအဒီရာဟာ ထရီတန္​ ထြက္​သြားသြားခ်င္​းမွာဘဲ သူမေနာက္​ေနာက္​မွာ ရွိေနတဲ့ ေရခဲတံုးႀကီးကို ျဖန္​ေျဖဖို႔ရာအတြက္​ လွည္​့လိုက္​တယ္​။
     "ေက--ေကဆီ"
      "လိုက္​လာ"
     သူမ စကားမဆံုးခင္​းမွာဘဲ ေကဆီဟာ သူမလက္​ကို ဆဲြၿပီး ကပဲြစဥ္​ကေန ေထာင္​့တေနရာကို ေခၚသြားတယ္​။လမ္​းမွာ သူဟာ အေစခံတေယာက္​ဗန္​းထဲက ၀ိုင္​တခြက္​ကိုလည္​း ယူခဲ့ေသးတယ္​။
    သူက သူမကို ထိုင္​ခံုတခုမွာ ထိုင္​ေစလိုက္​ၿပီး သူက ဒူးေထာက္​ခ်ကာ သူမလက္​ေပၚကို ၀ိုင္​ေတြ ေလာင္​းခ်လိုက္​တယ္​။
     "ဒီလက္​ ဟုတ္​တယ္​ မဟုတ္​လား"သူက ေမးေသာ္​လည္​း သူမအေျဖကို ေစာင္​့ေနျခင္​းမရွိဘဲ ေစာနက ေလာင္​းလိုက္​တဲ့ေနရာကို သုပ္​ေပးေနျပန္​တယ္​။
       "ေက..ေကဆီ ရွင္​ဘာေတြလုပ္​ေနတာလဲ"သူမက ၀ိုင္​ရဲ႕ ေအးစက္​တဲ့ အထိအေတြ႕ေၾကာင္​့ေရာ႕ သူ႔အမူအရာေၾကာင္​့ေရာ လန္​႔သြားၿပီး သူမလက္​ကို ရုန္​းထြက္​ဖို႔လုပ္​လိုက္​တယ္​။ဒါေပမယ္​့ သူက တင္​းက်ပ္​စြာ ဆုပ္​ကိုင္​ထားဆဲပဲ။
    ေကဆီမီရာဟာ ျပန္​မေျဖဘဲ သူမလက္​ကိုပဲစိုက္​ၾကည္​့ေနခဲ့တယ္​။
    "ေကဆီ သြားၿပီး ငါ့လက္​ကိုေဆးလိုက္​ပါရေစ"
     ေကဆီမီရာရဲ႕ မ်က္​လံုးေတြထဲမွာ အႏၲရယ္​ရွိတဲ့အရိပ္​ေတြ ရွိေနဆဲပါ။
     "ေကဆီ"သူမ သူ သူမကို ၾကည္​့လာဖို႔ရာ ထပ္​ၿပီးႀကိဳးစားလိုက္​တယ္​။ထရီတန္​ထြက္​သြားၿပီး ခုသူတို႔ေနရာကို ေရာက္​သည္​အထိ သူက သူမကို တခ်က္​ေလးမွ ၾကည္​့မလာေလဘူး။
      သူက သူမလက္​ကို စိုက္​ၾကည္​့ေနဆဲပဲ။ေနာက္​ေတာ့ သူဟာ တစံုတခုကို စလုပ္​လိုက္​တယ္​။သူက ၀ိုင္​ေတြေပက်ံေနတဲ့ သူမလက္​ကို စတင္​နမ္​းရႈံ႕လာတယ္​။
    "ေက..ေကဆီ..အရွင္​မင္​းသား ရပ္​လိုက္​ပါ။"သူမက ေကဆီမီရာ ၾကားနိုင္​ေလာက္​ေအာင္​ အသံတိုးတိုးေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္​တယ္​။
    "စိတ္​မပူပါနဲ႔။ကိုယ္​က မင္​းလက္​ကို သန္​႔ရွင္​းေအာင္​းျပဳလုပ္​ေပးရုံပါ"ဒါက ထရီတန္​နဲ႔ မ်က္​နာခ်င္​းဆိုင္​ၿပီး သူအရွည္​ဆံုးေျပာတဲ့ စကားပဲ။
      "ေကဆီ ကြၽန္​မကို ၾကည္​့ပါ"သူမက စြန္​႔စားၿပီး သူ႔ကို အမိန္​႔ေပးလိုက္​တယ္​။ေနာက္​ၿပီး သူမရဲ႕ လြတ္​ေနေသာလက္​တဖက္​နဲ႔ သူ႔ပါးကို ဆုပ္​ကိုင္​လိုက္​တယ္​။
     ေနာက္​ဆံုးေတာ့ သူက သုမကို ၾကည္​့လာခဲ့ၿပီ။ေအဒီရာရဲ႕ နီရဲေနေသာပါးျပင္​ေလးေတြကို သူသတိျပဳမိလိုက္​တယ္​။သူမက ခ်စ္​စရာေကာင္​းၿပီး ဆဲြေဆာင္​မႈ ရွိလြန္​းသည္​။ဒါက သူ႔ရဲ႕ ေဒါသေတြကို ေလ်ာ့က်သြားေစခဲ့တယ္​။
      "ဒါက အဆင္​ေျပပါတယ္​။ထရီတန္​နဲ႔ ကြၽန္​မၾကားမွာ ဘာမွ ရွိမေနဘူး။ရွင္​စိတ္​ခ်ထားလို႔ရပါတယ္​"
     "ဒါဆို သူနဲ႔က ဘာေတြလဲ။ဘာလို မင္​းတို႔နွစ္​ေယာက္​က အရမ္​းရင္​းနီးပံု ေပါက္​ေနရတာလဲ။ဘာလို႔ မင္​းသူ႔ကို ေတြ႕တိုင္​း စိတ္ရႈပ္​ေထြးေနတဲ့ အမူအရာျဖစ္​ေနတာလဲ။ဘာလို႔ သူက မင္​းအနားမွာ အၿမဲေရာက္​ေနတာလဲ။ဘာလို႔လဲ"
    ေကဆီဟာ ေမးခြန္​းေတြတသီႀကီး ေမးျမန္​းလာတယ္​။
    သုမကိုယ္​တိုင္​ကလည္​း ထရီတန္​ ဘာေတြမွားယြင္​းေနတယ္​ဆိုတာကို မသိဘူး။
    "ကြၽန္​မလည္​းမသိဘူး။ကြၽန္​မသူ႔ကို ေမးေနဆဲ သူေျဖမလို႔လုပ္​ေနတုန္​းပဲ ရွင္​ေရာက္​လာတာေလ"သူမက ျပန္​ေျဖလိုက္​တယ္​။
    ဘာေၾကာင္​့ဆို သူက မင္​းကို ဖြင္​့ေျပာေတာ့မလို႔ေလ။သူဖြင္​့ေျပာလာရင္​ေရာ
    "......မင္​းဘယ္​လိုလုပ္​မွာလဲ"ေကဆီမီရာဟာ တိုးတိုးေလး ေမးခြန္​းတခုကို ေရ႐ြတ္​လိုက္​တယ္​။
   "ျငင္​းလိုက္​မွာေပါ့"သူမက ေကဆီရဲ႕ ေမးခြန္​းကို ေလးေလူနက္​နက္​ ဘဲ ျပန္​ေျဖလိုက္​တယ္​။ေနာက္​ၿပီး သူမက သူ႔ကို စိတ္​ခ်ရပါတယ္​ဆိုေသာ အၿပံဳးမ်ိဳးၿပံဳးျပလိုက္​တယ္​။
     "ေကဆီ ရွင္​့ရဲ႕ ၾကင္​ယာေတာ္​ေလာင္​းျဖစ္​ရတာေရာ ဘယ္​ေလာက္​ စိတ္​ပူပန္​ရလဲ သိရဲ႕လား။ဟ...ဟ ကြၽန္​မေနရာကို လိုခ်င္​ေနၾကတဲ့ မိန္​းကေလးေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတာေရာ သိရဲ႕လား"သူမက ခပ္​ဖြဖြရယ္​လိုက္​ၿပီး သူစိတ္​ပူပန္​ေတြ ေပ်ာက္​ေစဖို႔ ေျပာလိုက္​တယ္​။
    အမ်ားႀကီးက ကြၽန္​မေနရာကို မ်က္​ေစာင္​းထိုးေနတာ ရွင္​ရဲ႕။
    ေကဆီမီရာဟာ ေအဒီရာရဲ႕ စကားေတြမွာ ရယ္​ေမာလိုက္​ၿပီး သူမလက္​ကို လက္​ကိုင္​ပဝါနဲ႔ ေသခ်ာသုပ္​ေပးကာ ေနာက္​ဆံုးအေနနဲ႔ အနမ္​းတပြင္​့ေႃခြလိုက္​တယ္​။
    ေအဒီရာဟာ ပြင္​့လင္​းစြာ အခ်စ္​ခံရျခင္​းကို အသားမက်စြာ ပါးျပင္​ေတြဟာ နီရဲသြားၿပီး သူမမ်က္​နွာကို လက္​နဲ႔ အုပ္​လိုက္​ေလတယ္​။
     တခ်ိဳ႕ေသာ ေတာ္​၀င္​ေတြဟာ သူတို႔အိမ္​ေရွ႕စံနွင္​့ ၾကင္​ယာေတာ္​တို႔ရဲ႕ အခ်စ္​ေဖာ္​ျပျခင္​းကို မနာလိုစြာနဲ႔ဘဲ ၾကည္​့လိုက္​ရပါေတာ့တယ္​။
   
   Unicode