She become a passive villainess-not(trans)

My lovely Adira

         
       My lovely Adira
      မင္းသားဟာ ထိုသူရဲ့ အခိုင္အမာေျပာဆိုလာမႈေၾကာင္႕ ေအစာ္ကားခံရသလို ခံစားလိုက္ရတယ္၊၊သူ႔မၾက္ခုံးတို႔ဟာ တြန္႕ၿခိဳးသြားၿပီး  သူ႔မိန္းေကလးကို ဖုံးကြယ္ထားဖို႔ရာ လိုက္ကာကို ျပန္ခၾထားလိုက္ၿပီး ေခါင္းစြပ္နဲ႔လူကို ရင္ဆိုင္လိုက္တယ္၊၊
                "ငါပိုင္တာကို မင္းအရာလိုေျပာေရအာင္ ေတာ္ေတာ္ သတၱိေကာင္းေနပါ့လား၊၊ကိုယ္႕ကိုယ္ကိုေတာင္ ေမဖာ္ျပနိုင္ဘဲ သတၱိေၾကာင္တဲ့သူက်မားေလ"
                "အသင္ေစာ္ကားတာက ေက်နာ္႕ေအပၚ မသက္ေရာက္နိုင္ပါဘူး အရြင္မင္းသား၊၊ဒါေၾကာင္႕ ေၾကးဇူးျပဳၿပီး ေက်နာ္႕မိန္းေကလးနားေကန ဖယ္ေပးပါ့လား"
                "ဒါက မင္းလုပ္ရပ္လား"
       ေကဆီမီရာ သူ႔စိတ္ထဲစြဲေနတဲ့အရာကိူ ေမးလိုက္တယ္၊၊
               "အားရားးးးေက်နာ္႕အေနနဲ႔ ဒါအတြက္ ဂုဏ္မယူခ်င္ပါဘူးေလ၊၊နလပိန္းတုံးေကာင္က အသင္႕ကို ပစ္ရမြာကို ေက်နာ္ခ်စ္ရသူကို နာက်င္မိေအာင္ထိ တုံးအလြန္းတာကိုး၊၊ဒါေပမယ္႕ အခုေတာ့  ဒါက ေနာက္ဆုံးေတာ့ အလုပ္ျဖစ္သြားတယ္လို႔ ေက်နာ္ ေတြးမိသြားတယ္ေလ၊၊
              အသင္သာ ေက်နာ္႕ကို သတ္ပစ္တာနဲ႔ အဆုံးသတ္သြားခဲ့ရင္ သူမကလည္း ဘယ္လိုေနေန ေသရမြာပဲေလ၊၊ဒါဆို ေသၿပီးရင္ေတာင္ သူမက ေက်နာ္႕အပိုင္ျဖစ္ေနမြာပဲ၊၊တကယ္ေတာ့ သူမက သိပ္သန္မာတယ္..ေက်နာ္ခ်စ္တဲ့ ေအဒီရာေကလ.....
              ေက်နာ္မႊားမြာသုတ္လိုက္တဲ့ အဆိပ္နဲ႔ဆိုရင္ သူမက ေနရာမြာတင္ ေသသြားနိုင္တာ၊၊ဒါေပမယ္႕ အခု သူမက ဒီမြာ သုံးရက္ေတာင္ရြည္ၾကာ ခံစားေနရတယ္ေလ.."
      သူက ႐ူးသြပ္စြာရယ္ေမာလိုက္ၿပီး သူ႔လက္ကို လြည္႕လိုက္တဲ့အခါမြာေတာ့ ေလထုပါးပါးေလးထဲေကန အနက္ေရာင္ဓားတစ္ေ်ခာင္းထြက္ေပၚလာခဲ့တယ္၊၊
               "ေအမြာင္ေမြာ္စြမ္းအားလား.."
      ေကဆီမီရာ ေရရြတ္လိုက္တယ္၊၊
              "အားရားးးလူတိုင္းေျပာသလို မင္းသားက ထက္ျမက္တာပဲ၊၊ဟုတ္ပါတယ္ အရြင္မင္းသား...ေက်နာ္က ေအမြာင္စြမ္းအား အသုံးျပဳသူပါ၊၊ေက်နာ္ခ်စ္ရတဲ့ ေအဒီရာကလည္း အတူတူပါပဲ.."
        ေကဆီမီရာက ေတာင္႕တင္းေအးခဲသြားၿပီး သူ႔မိန္းမျဖစ္သူကို ေအမြာင္စြမ္းအားေလ့က်င္႕သူလို႔ေျပာလာသူကို မၾက္လုံးတို႔ျပဴးကၾယ္ကာ ၾကည္႕လိုက္မိတယ္၊၊သူမယုံနိုင္ဘူး၊၊မဟုတ္ဘူး သူယုံဖို႔ကို ျငင္းဆန္ေနမိတာ၊၊သူမသာ အဲ့လိုေလ့က်င္ခဲ့ရင္ သူမက ဘယ္လိုလုပ္ ေနေရာင္လို ေတာက္ပၿပီး icarusပန္းေလးေတြကို ဘယ္လို်မား ဆြဲေဆာင္နိုင္စြမ္း ရြိမြာတဲ့လဲ၊၊
                "Well..အသင္က ဒါကို မယုံဘူးဆိုလည္း ျဖစ္ပါတယ္ေလ၊၊ဘယ္လိုေနေန မၾကာခင္ သူမက ေက်နာ္႕အပိုင္ျဖစ္လာေတာ့မြာဘဲဟာ.."
       သူက ပခုံးတြန္႕ကာဆိုလိုက္ၿပီး ကိုယ္ကိုေရြ႕တိုးလႈပ္ရြားလိုက္ကာ ေကဆီမီရာကို ၿခိန္ၿပီး သူ႔သူ႔ဓားကို ယိမ္းထိုးလႈပ္ရြားလိုက္တယ္၊၊
       ေကဆီမီရာလည္း သူ႔ကိုယ္ပိုင္ဓားကို ထုတ္လိုက္ရင္း တန္ျပန္လႈပ္ရြားတြန္းထုတ္လိုက္တယ္၊၊သူက ထိုသူ႔ကို ေနာက္ကိုတြန္းထုတ္ရင္းက  သူ႔ရဲ့ တိုက္ခိုက္နည္းေပါင္းစုံနဲ႔အတူ လိုက္တိုက္ခိုက္လိုက္တယ္၊၊
       အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ပဲ ထိုလူက  သူ႔ရဲ့တိုက္ကြက္ေတြကို သိေနခဲ့တယ္၊၊
              "အသင္႕ရဲ့ ေနာက္တိုက္ကြက္ေတြကို ေက်နာ္ ႀကိဳသိေနတာ ထူးဆန္းတယ္မို႔လား...၊၊အို႔..!ခုနက အသင္႕အတြက္ လက္ေဆာင္တခုရြာေတြ႕ထားလို႔ ေက်နာ္ ကူညီသိမ္းထားေပးတယ္၊၊အသင္သူမကို ေတြ႕ခ်င္လား.."
       သူက ေၾကာက္စရာေကာင္းစြာ ရယ္ေမာေျပာဆိုလိုက္ၿပီး သူ႔လက္ေတြကို တဖန္ေဝြ႕ရမ္းလိုက္တဲ့အခါမြာေတာ့ အနက္ေရာင္ဝင္ေပါက္တခုထြက္ေပၚလာၿပီး အဲ့ထဲေကန အိုင္းရစ္ဟာ ထြက္ကၾလာခဲ့တယ္၊၊
               "အရြင္မင္းသား.!."
       အိုင္းရစ္က ေအာ္လိုက္ၿပီး ေကဆီမီရာဆီကို ေျပးသြားဖို႔ လုပ္လိုက္ေပမယ္႕ သူမဆံပင္ေတြကို ထိုလူဟာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေစာင္႕ဆြဲလိုက္ၿပီး သူမကို ေနာက္ျပန္ဆြဲလိုက္တယ္၊၊
              "အိုးးးအို႔..သခင္ေမလး လက္တီဖိုလီရာ၊၊မင္း ကိုယ္႕ကို မလြမ္းဘူးလား၊၊မင္း အရြင္မင္းသားေနာက္ကို လိုက္ကတည္းက ကိုယ္တို႔ေတြ အတူတူေၾကာ္ျဖတ္ခဲ့ၾကၿပီး ကိုယ္မင္းကို ကူညီေပးခဲ့တယ္ မဟုတ္လား၊၊
                မင္းက သူတို႔ကိုခြဲဖို႔ တုံးအစြာနဲ႔ ကိုယ္႕မိန္းေကလးေအၾကာင္းကို ေမကာင္းေၾကာင္းေၾလႇာက္ဖြတုန္းက ကိုယ္မင္းကို ကူညီေပးခဲ့တယ္၊၊ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ မင္းက လြည္႕ကြက္သုံးနိုင္မယ္ထင္ခဲ့လို႔ေလ၊၊မင္း အရြင္မင္းသားကို ဆြဲေဆာင္နိုင္လိမ္႕မယ္လို႔ ငါ ေလာင္းေၾကးေတာင္ ထပ္ထားခဲ့တာ၊၊
             ဒါေပမယ္႕ မင္းက်ရႇုံးခဲ့တယ္၊၊ ဒါ့ေၾကာင္႕ မင္းက အသုံးမဝင္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ကိုယ္မင္း လြြတ္ပစ္ခဲ့တယ္၊၊ဒါေပမယ္႕အခုေတာ့ ကိုယ္ဘာၾကားလိုက္ရတယ္?မင္းက ေအဒီရာကို ကုေသပးနိုင္သတဲ့လား...ကိုယ္ဒီလို လုပ္ခြင္႕ျပဳနိုင္မယ္ထင္လား..ကိုယ္မလုပ္နိုင္ဘူး...ဒီလိုဆိုေတာ့ ကိုယ္မင္းကို အရင္ဆုံး ပို႔ေဆာင္ေပးလိုက္ေတာ့မယ္"
        သူက ႐ုတ္တရက္ေအာ္ဟစ္ေျပာေနတာကိုရပ္လိုက္ၿပီး သူမႏြလုံးရြိရာကို ထိုးဖို႔ လက္ကိုေမႊာက္လိုက္ၿခိန္မြာေတာ့ သူမကိုယ္ဟာ ေတာက္ပသြားၿပီး ထိုလူကို ခဏတာအျမင္ေဝဝါးသြားေစခဲ့ကာ ဝင္ေပါက္တခုေကန တျခားေနရာမြ မေရမတြက္နိုင္တဲ့ ဓားသြားေအျမာက္အ်မားေပၚလာခဲ့တယ္၊၊
        ၿပီးေတာ့ သူမက အဲ့ထဲက တစ္ေ်ခာင္းကို ဆြဲယူလိုက္ၿပီး သူမကို ထိုးဖို႔ရာျပင္ေနတဲ့ သူ႔ရဲ့ဓားကို ရပ္တန္႕လိုက္တယ္၊၊
        ဆန္႕က်င္ဘက္ ေမြာ္စြမ္းအားႏြစ္ခုရဲ့ထိေတြ႕မႈေၾကာင္႕ ေလထုဟာ လြိဳင္းထသြားၿပီး သူတို႔ႏြစ္ေယာက္ကို တကြဲစီျဖစ္သြားေစခဲ့တယ္၊၊
        အရာအားလုံးက အခုေတာ့ ေကဆီမီရာေခါင္းထဲမြာ ၿခိတ္ဆက္မိသြားခဲ့ၿပီ၊၊သူ သူတို႔ႏြစ္ေယာက္တိုက္ခိုက္တာကို ျမင္ၿပီး ထိုသူရဲ့ လႈပ္ရြားမႈေတြကို ေသေသ်ခာ်ခာေလ့လာမိၿခိန္မြာေပါ့၊၊ဒီေခြးေကာင္.....ဒီေကာင္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ႐ူးသြားၿပီပဲ၊၊သူ႔ဇနီးေလးက ထိုသူ႔မိုက္မဲမႈအတြက္ ခြင္႕လြြတ္ေပးခဲ့တာေတာင္ သူက ထပ္လုပ္ရဲေသးတယ္ေပါ့ေလ၊၊
                 "အာ...ဒီတႀကိမ္ေတာ့ ငါ မင္းကို ဒီအတိုင္းမထားေတာ့ဘူး၊၊ေအဒီရာ ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ ေနာက္ဆုံးေတာ့ မင္းက သူ႔အတြက္ ျဖတ္သြား႐ုံမြတ္ဉာဏ္အေနနဲ႔ပဲ က်န္ေနခဲ့မြာ၊၊
             သူမက နိုးထလာၿပီး ငါ့အနားမြာ ႏြစ္ေပါင္း်မားစြာ ငါနဲ႔အတူ အုပ္်ခဳပ္ဦးမြာ၊၊သူမက မင္းလို လူတစ္ေယာက္ေၾကာင္႕ မေသဆုံးသြားနိုင္ဘူး၊၊သူမက မင္းထင္ထားတာထက္ ပိုသန္မာတယ္၊၊ၿပီးေတာ့ ..သူမက ငါ့အပိုင္ပဲ..!"
       ‌ေကဆီမီရာက ေၾကညာလိုက္ၿပီး  ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူ႔ရဲ့ တိုက္ခိုက္စြမ္းရည္အျပည္႕ကို ထုတ္လြြတ္လိုက္ကာ တိုက္ခိုက္လိုက္တာေၾကာင္႕ ထိုလူဟာ ေနာက္ဆုတ္သြားၿပီး ထြက္ေျပးသြားခဲ့တယ္၊၊
        ဒါေပမယ္႕ ဒီတႀကိမ္မြာေတာ့ ေကဆီမီရာက သူ႔ကို ေအဝးေျပးေစမြာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊၊သူ႔အေနနဲ႔    ထိုသူ အသက္ထပ္မရႈနိုင္ေတာ့ေအာင္ လုပ္ရမယ္ေလ၊၊
...........
       ေအဒီရာက ႐ုတ္တရက္မၾက္လုံးပြင္႕လာၿပီး လိုက္ကာခန္းစီးခၾထားတာကို သတိျပဳမိလိုက္တယ္၊၊
      ၿပီးေတာ့ ႐ုတ္တရက္ပဲ သူမက ထထိုင္ခ်င္စိတ္ေတြ ျပင္းျပလာခဲ့တယ္၊၊ဒါေပမယ္႕ ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ေမ့ေနမြန္းမသိတာေၾကာင္႕ သူမခႏၶာကိုယ္က လႈပ္ရြားရခက္ေနေလတယ္၊၊သူမ ခႏၶာကိုယ္က အလိုေအၾလာက္လႈပ္ရြားေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးလိုပဲ၊၊သူမ သတိရလာၿပီး နိုးေနေပမယ္႕လည္း သူမရဲ့ လႈပ္ရြားမႈေတြကို ေသ်ခာမထိန္း်ခဳပ္နိုင္ေလဘူး၊၊
               "ေဟဇယ္....ကြန္ဖမ္ အီးကပ္စ္ ဗီ ဆီအာ့ ဗြီရက္(ေဟဇယ္ ေအမ့ဆီျပန္လာခဲ့ ငါ့ေကလး)"
      သူမကိုယ္တိုင္ေတာင္မသိတဲ့ ဘာသာစကားတခုဟာ သူမႏႈတ္ေကန ထြက္သြားခဲ့တယ္၊၊
       ၿပီးေတာ့ နန္းေတာ္နဲ႔ ေအတာ္အတန္ေဝးတဲ့ ေတာအုပ္တခုမြာ မိခင္ျဖစ္သူရဲ့ေအခၚကို ဝမ္းနည္းေၾကကြဲစိုးရိမ္စြာ ေစာင္႕ဆိုင္းေနတဲ့ နဂါးေလးဟာ  ျဖတ္လတ္သြားၿပီး သူမရဲ့ေခၚသံသဲ့သဲ့ေၾကာင္႕ ႐ုတ္တရက္ ၿပံသန္းလိုက္တယ္၊၊
       ဒါက ေလထုက သူမိခင္ရဲ့ နဂါးဘာသာစကားနဲ႔ေခၚသံကို သယ္ေဆာင္လာေပးလိုက္သလိုပဲ၊၊သူက ဒါက ဘာေၾကာင္႕ဆိုတာကို ဂ႐ုမစိုက္သလို သိလည္းမသိခ်င္ေနဘူး၊၊အဓိကက သူ႔မိခင္က သူ႔ကို ေခၚေနတယ္၊၊ဘယ္သူ ဘယ္နဂါး ဘယ္ဘုရားကမြ သူ႔ကို သူမအနားသြားျခင္းေကန တားနိုင္မြာ မဟုတ္ဘူး၊၊
         လသာေဆာင္အျပင္ဘက္ေကန ျပင္းထန္တဲ့ေလတိုက္ခတ္သံနဲ႔အတူ ေတာင္ပံခတ္သံေတြ ၾကားရၿခိန္မြာေတာ့ ေအဒီရာဟာ အဲ့ဆီကို ေၾလႇာက္သြားလိုက္တယ္၊၊အဲ့အၿခိန္မြာေတာ့ နားမလည္နိုင္ဆဲျဖစ္ေနတဲ့ သခင္ေမလးတစ္ေယာက္ဟာေတာ့ ေအဒီရာဟာ ဘာမြမျဖစ္ခဲ့သလို ထလာၿပီး ဝင္႕ဝင္႕ကႊားကႊားေၾလႇာက္လမ္းေနတာကို ျမင္လိုက္ရတဲ့အျပင္ လသာေဆာင္အျပင္ဘက္မြာ တန္႕ရပ္ေနတဲ့ ႀကီးမားတဲ့ မၾက္လုံးအျပာေရာင္နဲ႔ အမည္းေရာင္နဂါးတစ္ေကာင္ကိုပါ ေတြ႕လိုက္ရတာေၾကာင္႕ ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းျဖစ္ၿပီး မၾက္ဝန္းတို႔ ျပဳးကၾယ္သြားေလတယ္၊၊
          'ဒါ....ဒါက ...န..နဂါးႀကီးပဲ..'
               "ၿဂီးသရစ္စစ္်ဂ္(သြားမယ္)"
       နဂါးေလးရဲ့‌‌ေၾကာေပၚကို တက္ၿပီးၿခိန္မြာေတာ့ ေအဒီရာက အမိန္႕ေပးလိုက္ၿပီး ၿပံသန္းေစလိုက္တယ္၊၊
      အိုင္းရစ္ေကတာ့ ထိတ္လန္႕မႈေၾကာင္႕ သတိလစ္ကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚ လဲလၾက္က်န္ေနခဲ့ေလတယ္၊၊
       ေဟဇယ္ဟာ နန္းေတာ္ကို တပတ္ပတ္လိုက္ၿပီး သံသံျခင္းထိခတ္သံနဲ႔အတူ ေရာင္ျပန္ဟပ္ေနတဲ့ ေနရာကို ေရာက္လာခဲ့ၿပီး ‌ေအဒီရာက ေကဆီမီရာဟာ ေခါင္းစြပ္စြပ္ထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ တိုက္ခိုက္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္၊၊
              "ဆီ မီ ၿဂီးသရစ္်ဂာလ္ ဗြီဟီရာ ,ေဟဇယ္(ငါဆင္း‌ေတာ့မယ္ ေဟဇယ္)"
       သူမက ေျပာလိုက္ၿပီး ေဟဇယ္ေၾကာေပၚေကန ခုန္ခၾဆင္းလိုက္တယ္၊၊ေနာက္ သူမလက္ကို ေဝြ႕ရမ္းလိုက္ၿပီး သူမရဲ့မီးေတာက္ေတြနဲ႔ပုံးသြင္းထားတဲ့ ဓားကို ထုတ္လိုက္ကာ ေကဆီရဲ့ရန္သူကို ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္လိုက္တယ္၊၊
             "ဒါ...ဘာလုပ္တာလဲ...လီယြန္.!!"
      သူမက ေဒါသတႀကီး မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္စြာ ေမးျမန္းလိုက္တယ္၊၊
             "ကိုယ္႕ အခ်စ္ေလး.."
       သူက သူမဟာ က်န္းက်န္းမာမာနဲ႔ အဆင္ေျပစြာ မတ္တတ္ရပ္ၿပီး လႈပ္ရြားေနတာေၾကာင္႕ အံ့ၾသသြားရတယ္၊၊ေနာက္ေတာ့ ‌ေကဆီမီရာ့ ‌အခန္းထဲမြာ အိုင္းရစ္ကို ထားခဲ့မိတာကို သတိရသြားတယ္၊၊
              'သူမ သူမကို တခုခု လုပ္လိုက္တာလား..'
                "ၾကႇန္မရဲ့လူကို ဘယ္လို်မား နာက်င္ေစရတာလဲ ရြင္က.."
      သူမက ေဒါသတႀကီး ေတာက္ေလာင္မႈနဲ႔အတူ ေျပာလိုက္ၿပီး တိုက္ကြက္ တခုၿပီး တခုနဲ႔ တိုက္ခိုက္ေလတယ္၊၊လီယြန္ေကတာ့ သူမရဲ့ ေသေစနိုင္ေလာက္တဲ့ တိုက္ကြက္ေတြကို ေရြာင္ရြားကာကြယ္ရင္း ခုခံေနခဲ့တယ္၊၊
                 "အခ်စ္ေလး  တိုက္ေနတာကို ရပ္လိုက္ပါ၊၊ကိုယ္မင္းကို မထိခိုက္ေစဘူးေနာ္.."
                "ၾကႇန္မကို အဲ့လို ေမခၚစမ္းနဲ႔၊၊ရြင္က ၾကႇန္မကို ခ်စ္တယ္တဲ့လား...အိုင္းရစ္က ၾကႇန္မကို ဖၾက္စီးတုန္းက ကူညီခဲ့ၿပီးေတာ့ေလ.."
                "ေကဆီမီရာ မင္းကို ေဘးဖယ္ေစခ်င္လို႔ ကိုယ္လုပ္ခဲ့တာ၊၊မင္းကို ကိုယ္႕အပိုင္ျဖစ္ေအာင္လို႔ ကိုယ္လုပ္ခဲ့တာ၊၊မင္းက ကိုယ္႕တစ္ေယာက္တည္း အပိုင္ပဲ ေအဒီရာ ..ကိုယ္႕အပိုင္.."
         ေအဒီရာဟာ ေနာက္ကို အဆြဲခံလိုက္ၿပီး ေကဆီမီရာက ဝင္ကာ လီယြန္ကို ေနာက္ဆုတ္ေအာင္ တိုက္ခိုက္လိုက္တယ္၊၊သူ႔အေနနဲ႔ သူ႔မိန္းေမလးက ထိုသူနဲ႔တိုက္ေနတာကို ထိုင္ၿပီး ၾကည္႕မေနနိုင္ဘူး၊၊လီယြန္ေျပာတာကို ၾကားရတဲ့အၿခိန္မြာေတာ့ ပိုၿပီး မေနနိုင္ေတာ့ေလဘူး၊၊
                 "ဒါက မင္း သူမကို ခ်စ္တဲ့နည္းလား..သူမကို သတ္ၿပီးေလ...?"
       ေကဆီမီရာက လီယြန္ကို အဆုံးေရာက္ေအာင္ တိုက္ရင္း တံေတြးေထြးကာ ေျပာလိုက္တယ္၊၊
                "ရြင္...ရြင္က ..ေကဆီမီရာကို လုပ္ႀကံတဲ့သူေပါ့ေလ.."
      ေအဒီရာဟာ မယုံၾကည္နိုင္မႈနဲ႔အတူ ေရရြတ္လိုက္တယ္၊၊ဒီေအတာအတြင္းမြာ သူမ ရြာေဖြေနခဲ့တဲ့သူဟာ သူမအနီးအနား သူမမၾက္စိေရြ႕မြာတင္ ရြိေနခဲ့တာပါလား၊၊
               "ငါက သူမကို ပစ္ခဲဲ့တဲ့သူ မဟုတ္ဘူးေကဆီမီရာ၊၊ဒါက ငါ့အမြားမဟုတ္ဘူး၊၊မင္းအမြားဘဲ၊၊မင္းက သူမကို ဒီလို ျဖစ္ေစခဲ့တာ၊၊ၿပီး‌ေတာ့ ဒီေန႔ မင္းေၾကာင္႕ ေသရမြာ ေအဒီရာတစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္မြာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး.."
         
      
          **************