She become a passive villainess-not(trans)

Open the gate of the hell

       Open the gate of the hell

           ေအဒီရာတို႔ အျပင္ထြက္လမ္းေလ်ွာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အၾကည့္ေတြဟာ သူမဆီကို စုပံုၾကလာၿပီး တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ရႈံ႕ခ်သလို တီးတိုးတီးတိုးနဲ႔ ေျပာဆိုေနၾကတယ္။သူမက သူတို႔အၾကည့္ကိုနားလည္လိုက္ၿပီး အိုင္းရစ္ဟာ သူမ ေနာက္ကြယ္မွာ တခုခုလုပ္ထားၿပီမွန္း ရိပ္မိလိုက္တယ္။

         ငါက ဘာေၾကာင့္ မင္းအတြက္ ထင္းစထပ္ထည့္မေပးနိုင္ရမွာလဲ

            "အရွင္မင္းသား"
        သူမက ရုတ္တရက္ အလိုလိုက္ခံရသလို ခ်ဲြခြၽဲနဲြ႕နဲြ႕နဲ႔ ေခၚလိုက္တယ္။
            "ဘာမ်ားလဲ"
          ေကဆီမီရာဟာ သူမရဲ႕ ဒီလိုပံုစံေလးကို ခ်စ္ျမက္နိုးစြာနဲ႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။
             "ဒီမွာ အရမ္းပူတာပဲ။ေႏြရာသီမို႔လားမသိဘူး အရမ္းပူတယ္။ကြၽန္မ ေအးတာေလးတခုခုကို လိုခ်င္လိုက္တာ"
          သူမက အလိုလိုက္ခံရတဲ့ ဆလယ္ဗားရစ္ရဲ႕အိမ္ေတာ္က မင္းသမီးေလးလို ၿငီးျငဴေျပာဆိုလိုက္တယ္။
          ေအဒီရာ ဘာမွထပ္ေျပာစရာမလိုခင္မွာဘဲ ေကဆီမီရာဟာ အေဆာင္တခုလံုးကို သူ႔ရဲ႕ ေမွာ္အစြမ္းနဲ႔ေအးေစလိုက္ၿပီး ေရခဲမႈန္ေလးေတြကိုပါ ျဖစ္ေစလိုက္ၿပီး ဒါက ေအဒီရာ ေအးေစဖို႔ရာ လံုေလာက္ေလတယ္။
            "ပိုေကာင္းသြားၿပီလား"
            "အင္း အမ်ားႀကီး ပိုေကာင္းသြားၿပီ"
        သူမက သူ႔ရဲ႕အေမးကို ခ်စ္စဖြယ္အၿပံဳးေလးနဲ႔ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။

             "မင္းတို႔ျမင္လား"
             "သူမက ပထမမင္းသားၾကင္ယာေတာ္ဆိုတာကို ေတာ္ေတာ္ ဂုဏ္ယူေနတာပဲ"
             "ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရွက္ဖို႔ေကာင္းလဲ"
             "သူမက ဘယ္လိုေတာင္ မင္းသားေရွ႕မွာ ဟန္ေဆာင္ေနရဲရတာလဲ"

         ေအဒီရာဟာ သူတို႔ရဲ႕ စကားေတြေၾကာင့္ မဲ့ၿပံဳးၿပံဳးလိုက္မိတယ္။
        ျဖန္႔လိုက္ၾကစမ္းပါ။ဒါကို စျဖန္႔သူနားထဲထိေရာက္ၿပီး သူမ စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ့ျဖန္႔လိုက္ၾကစမ္းပါ။

       ေကဆီမီရာဟာ သူတို႔ရဲ႕စကားေတြေၾကာင့္ သူ႔ေမွာ္အစြမ္းေၾကာင့္ပဲလား သူကိုယ္တိုက္ကစီလားေတာင္မသိနိုင္တဲ့ ေအးစက္မႈအေငြ႕အသက္ေတြနဲ႔ ေရွ႕ထြက္ဖို႔ ျပင္ဆင္လိုက္စဥ္မွာဘဲ ေအဒီရာက သူ႔လက္ကိုဆဲြကာ တားလိုက္တယ္။
            "ရွင္ ကြၽန္မကို ယံုတယ္မို႔လား"
     ေကဆီမီရာက သူမေမးခြန္းကို ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္တယ္။
        'ကိုယ့္နွလံုးသားတခုလံုးနဲ႔ပါ'
            "ဒါေတြနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ကြၽန္မပဲ ေျဖရွင္းပါရေစ။အားလံုးအဆင္ေျပသြားမွာပါ"
         သူမက ေျပာလိုက္ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ မူရင္းရည္႐ြယ္ခ်က္အတိုင္း ေဟဇယ္ဆီသြားဖို႔ လုပ္လိုက္တယ္။
            "ကိုယ္သူတို႔ကို မင္းအေၾကာင္း ဒီလို ေျပာခြင့္မျပဳနိုက္ဘူး"
         ေကဆီမီရာအေနနဲ႔ သူ႔ဂုဏ္သတင္းကို ဂရုမစိုက္ေပမယ့္ သူတို႔ေကာင္းေကာင္း အသက္ရွင္ခ်င္ရင္ေတာ့ ေအဒီရာ႕နာမည္ကို မထိသင့္ေၾကာင္း အသိေပးသတိေပးခ်င္တယ္။
             "ကြၽန္မနားမွာဘဲ ရွင္ေခ်ာေနၿမဲေခ်ာၿပီးေနပါ။ဒါဆို ျပည့္စံုေနပါၿပီ"
          သူမက ခ်စ္စရာေကာင္းစြာ မ်က္စိတဖိတ္မွိတ္ျပကာ ေျပာလိုက္ၿပီး ဒီနတ္ဆိုးကို စိတ္ေျပေစလိုက္တယ္။
          ဒီလူေတြနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ကေတာ့ ေျမပဲကိုထုဖို႔ရာ သံတူကို သံုးဖို႔မွ မလိုဘဲေလ မဟုတ္ဘူးလား။
        ...............
         သူမနဲ႔ ေကဆီမီရာတို႔ အခန္းေရာက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ လီဖာက သူတို႔ကိုနႈတ္ဆက္လာတယ္။
          "အိုးးသခင္မေလး ဧည့္သည္တစ္ေယာက္က ဧည့္ခန္းမွာ ေစာင့္ေနပါတယ္"
            "ဧည့္သည္?ဘယ္သူမ်ားလဲ?"
          ေအဒီရာက ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ၿပီး ေကဆီမီရာကို အရင္ ေဟဇယ္ကိုသြားၾကည့္ဖို႔ရာ အရိပ္အေျချပလိုက္ၿပီး သူမကေတာ့ မဖိတ္ေခၚထားတဲ့ဧည့္သည္အတြက္လုပ္ဖို႔ ျပင္လိုက္တယ္။
           ေကဆီမီရာက ေလွကားတဝက္မေရာက္ခင္မွာဘဲ လီဖာရဲ႕ သူမၾကားနိုင္ေအာင္ တိုးတိုးေလးေျပာတဲ့အသံကို ၾကားလိုက္ရတယ္။
            "ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ပဲ သခင္မေလး"
         သူက သူ႔တို႔ဘက္ကို ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ ပလက္တီနမ္မ်က္လံုးေတြဟာ ေအးစက္ေနတယ္။သူ႔ရဲ႕လက္က ေလွကားလက္ရမ္းကို ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး သစ္သားက ႀကိဳးေတာ့မလိုေတာင္ ထင္ေနရတယ္။
            မိန္းကေလးနွစ္ေယာက္က ေကဆီမီရာရဲ႕ အေျခအေနကို ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္ဖို႔မလိုဘဲ ေအးစက္ေနတဲ့ေလထုကတင္ အေျခအေနမေကာင္းဘူးဆိုတာကို သက္ေသျပေနေလတယ္။
           "ဘာ...ဘာ..ေျပာလိုက္တာလဲ လီဖာ။ဘာလို႔ အဲ့လူက ေရာက္ေနတာလဲ။ငါ.....ငါ..သူ...သူ႔ကိုသိလား။သူ႔ နာမည္က ဘာ...ဘာတဲ့လဲ"
            "မ....မ..သိဘူး သခင္မေလး။သူ..သူက  သခင္မေလးကို အံ့...အံ့..ၾသေအာင္လုပ္ခ်င္လို႔တဲ့"
       
         ' အို   ဘုရားသခင္ အရွင္မင္းသားက ဒါကိုၾကားမွာဘဲ။သူ႔နားက ဘယ္ေလာက္ေတာင္လ်င္လိုက္သလဲ။ေက်းဇူျပဳၿပီး ဗုဒၶဘုရား၊အာလာအရွင္၊ဂ်ီးဆပ္၊ဇူးစ္ ဘယ္ဘုရားရွင္ ၾကားၾကား ၾကားတဲ့အရွင္ ကြၽန္မတို႔ ဝိဉာဉ္ေတြကို ကယ္တင္ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါ'