You had me at hello

Part 10

Uni

မနက်ခင်းဟာ စိတ်ကြည်လင်သင့်ဆုံး အချိန်ဆိုလျှင် ခွန်းကတော့ ထိုစကားကို အမြဲတမ်းဆန့်ကျင်မိနေပါပြီ။

ဆူညံသော ကြက်တွန်သံ ပေါင်းစုံနှင့်အတူ မနက်ခင်းကို စတင်လိုက်ရပါသည်။

ငယ်ရွယ်စဥ်အခါက စာတွေ ကဗျာတွေထဲမှာ သင်ရတာတော့ ကျေးလက်ဒေသရဲ့ တန်ဖိုးတစ်ခုဖြစ်တဲ့ ကြက်တွန်သံဟာ သိပ်ကို တန်ဖိုးရှိသယောင်။

သို့ပေမယ့် ခွန်းအတွက်တော့ ယခုချိန်မှာ အမုန်းဆုံး တိရစ္ဆာန်ကို ပြောပါဆိုလျှင် ကြက်တွေဟုသာ ဖြေမိမညိ။

စီးပွားဖြစ်လည်းမဟုတ်ဘဲ အလကားမွေးထားသည့် ဖေဖေ့ရဲ့ စိတ်ကူးကိုတော့ တကယ်ကိုပင် နားမလည်နိုင်။

စီးပွားဖြစ်မဟုတ်သည့်အတွက် သူတို့မှာလည်း သန်မာလှသည်။
တစ်နေ့ထက် တစ်နေ့ပေါများလာကာ မျိုးတုံးဖို့ဆို ဝေးစွ။

မြို့ပေါ်နေသည်ဆိုပေမယ့် နေရာက အနည်းငယ်ချောင်ကျသည်။
အရမ်းကြီး တန်ဖိုးမရှိပေမယ့် ခြံအကျယ်ကြီးရှိရွေ့သာ တော်တော့သည်။

နမို့ဆို ပတ်ဝန်းကျင်က ဆဲတာနဲ့ပင် မတွေးရဲစရာ။
သို့ပေမယ့်လည်း သူများခြံထဲ သွားဒုက္ခပေးမှာ စိုးလို့ မောင်းရသည်က အလုပ်တစ်ခု။

တွေးနေရင်းနှင့်ပင် အိမ်အောက်တည့်တည့်မှ တွန်နေလေသည်။
နားထဲသို့ စူးဝင်သွားသော အသံသည် သံရည်ပူများ လောင်းချနေသကဲ့သို့ပင်။

မြို့ပေါ်က ကြက်တွေမို့ အချိန်မှန် မတွန်တက်တော့သည်လားမသိ။
ခွန်းကြားဖူးထားတော့ ကြက်တွေက သန်းခေါင်ယံနှင် အာရုဏ်တက်ချိန်တွေသာ တွန်တက်သည်။

သို့ပေမယ့် ယခု ကြက်တွေကတော့ အချိန်ပြည့်ကို တွန်နေသည်။
မနက်တွန် ညတွန် နေ့လည်နေ့ခင်းတောင် တွန်လေသည်။
တကယ်ကို စိတ်ပျက်စရာ။

မနက်ခင်းနှိုးထလာပုံကတော့ ထိုကဲ့သို့ပင် အကုသိုလ်အလုံးအရင်း နှင့်ပင်။

ဘယ်လိုပင် ရင်မခုန်ဘူးဟု ပြောပြော ညက အနည်းငယ် စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် အတော်ညဥ့်နက်မှ အိပ်ပျော်သည်။