𝙲𝚑𝚊𝚙𝚝𝚎𝚛 𝟹𝟺

1.9K 103 2
                                    

CJ's POV:

Ang init!

"Gagi onti nalang iisipin kong nasa impyerno na tayo." Sabi ni Kyle habang nagpapaypay.

"Ikaw lang 'wag ko kami idamay." Sagot naman ni Luis.

"Taena kase para saan pa 'yang aircon na yan kung hindi naman nabubuksan?" Inis na tanong ko. May nakalagay kasi na aircon sa room namin. Pero shuta paano naman magagamit yang kung unang-una, wala naman kaming kuryente?!

"Simula last year hindi na nila binabayaran ang kuryente na para sa building na ito. Actually sinasabi nga nila na hindi na daw nila pagmamay-ari ang building na ito at planong ipa-demolish." Sabi ni Clover.

"What?! Hindi pala kanila ito eh bakit dito tayo nagk-klase? Bakit hindi dun sa bagong building?!" Tanong ko.

"Hindi mo gets ih. Ganito yun. Dati, eto lang talaga ang building. Dito lahat ng highschool. Kada floor iba't ibang year level. Kaso nagpagawa ng bagong building kasi nga luma na ito. So, inilipat doon ang mga higher section at iniwan ang section 5 dito since hindi naman na tayo considered as part of the highschool sections. Kumbaga, pagmamay-ari nila ito, pero tinatanggi lang nila." Paliwanag naman ni Kyle. Nag-ahh naman ako habang tumatango-tango.

"Binebenta ba nila toh?' Tanong ko. Taka naman silang tumingin saakin.

"Huh? Bakit? Bibilhin mo ba?" Nang-aasar na sabi ni Mykell. Nakapaikot kasi kami ngayon. Para tuloy kaming nagme-meeting na ewan lol.

"Sure why not." Sagot ko. Napanganga naman sila kaya tumawa ako. "Just kidding. I'm broke." I said.

"Broke broke ka jan. Hoy baka nakakalimutan mo, Montefalco ka. May mansion kayo, magagarang sasakyan at maraming businesses and companies." Sabi ni James.

"Sila yun hindi ako. Nakikitira lang ako dun sa mansion." Sabi ko naman. "Pero back to the topic. Kung hindi naman na pala nila tayo kino-consider, bakit pa tayo nagbabayad ng napakamahal na tuition fee, gayong wala naman tayong kuryente, nagk-klase tayo sa isang umang building at higit sa lahat, bawal tayo sa pautang inang cafeteria?!" Tanong ko.

"That's business. Minsan pantay, kadalasan unfair. Lalamangan at lalamangan ka talaga." Seryosong sagot ni Ice. Natahimik naman kami saglit ng may maisip ako.

"Wait, hindi ba sabi niyo, itinatanggi na nila itong building an ito, so ibig sabihin, pwedeng ibinebenta rin nila toh?" Tanong ko. Sabay sabay silang tumango. "Okay." Sabi ko at tumayo. Kinuha ko ang phone ko at nag-dial ng number.

"Bakit CJ?" Tanong ni Riu. Hindi ko siya pinansin at hinintay na sumagot yung tinatawagan ko.

"Hello?"

"Yow Dong Hyun hyung!" Masiglang bati ko. Tumawa naman si Dong Hyun.

"Mwoga pil-yohaseyo?" ("What do you want me to do?") He asked.

"Ya neo waegeulae." ("Yah why are you like that.") I said and pouted. Kahit hindi ko siya nakikita, alam kong nakangiti siya ngayon.

"Mwolago yo? Dangsin-I naega mwonga hagileul wonhal ttaeman jeonhwahandaneun geos-eul algo issseubnida." ("What? You know I know you only call when you want me to do something.") He said and chuckled.

"Ya, nan hangsang geuleon geon aniya. Gakkeumman." ("Hey I'm not always like that. Sometimes only.") I said. He just laughed. "Eojjaessdeun gwaenchanh-a. Jom dowajusigess-eoyo?" ("Anyways fine. Can you help me about something.") I said. The line kept quiet so I continued. "Segsyeon 5ui geonmul-e gwanhan geos-ibnida. Haggyeoseo igeos-eul panmaehabnikka?" ("It's about the building of section 5. Is he school selling this?") I asked.

The Only Girl Of Section 5Where stories live. Discover now