The Only Girl Of Section 5

𝙲𝚑𝚊𝚙𝚝𝚎𝚛 𝟼𝟷

CJ's POV:

"You scared the sh*t out of us." Kuya BZ said.

"Language!" Sabay-sabay na sigaw nila. Kuya BZ just rolled his eyes.

"Tch. Sayang walang nakapag-film." Sagot ni KZ at ngumisi.

Yes. He's alive. Thankfully, all our prayers are heard. He survived.

Nung nag-flat line ang heartbeat niya, lahat ng doctor ay nataranta. Pati sila kuya ay halos sirain na ang pinto makapasok lang sa loob. Samantalang ako, natulala, natuliro at hindi alam ang gagawin. Halos tawagin ko na ang lahat ng santo, maibalik lang yung heartbeat ng pinsan kong ubod ng gulo.

"Bakit walang nagsabi saakin na may sakit si KZ sa puso?" Lahat sila ay napatigil ng magsalita ako. Walang emosyon na mababasa sa aking mukha, ganun din sa aking mata. Kahit na namumula ito, bakas ng aking pag-iyak. Lahat sila ay walang naisagot. Bukod syempre kay KZ na pinanganak na ata talagang pilosopo.

"Hindi ka naman nagtanong eh." Sagot niya kaya tiningnan ko siya ng masama.

"Nakikipagbiruan ba ako Kaiden?" Seryosong tanong ko sakaniya. Nag-iwas siya ng tingin.

"CJ this is not the right time to—" Pinutol ko ang sasabihin ni Kuya Luke.

"Then when is the right time? When one of us got in danger? Hmm?" I asked. I stood up and walked towards KZ's bed. "magpagaling ka. Mag-aaway pa tayo bilang isang aso't pusa." Sabi ko at dere-dertsong lumabas. Narinig ko ang pagtawag nila sa pangalan ko, but I didn't bother to look back or to stop. I just continued walking toward the elevator. While waiting for it to open, I played with my car keys. Para akong nasu-suffocate dito kaya mas pinili ko nalang mag-hagdan dahil kung hihintayin ko pa yung elevator ay matatagalan pa ako. Nasa third floor lang naman kami kaya ayos lang na maghagdan.

Sa malapit na resto pinark nila kuya yung kotse ko dahil puno ang parking lot ng ospital. I unlocked it and entered there. Pabalibag kong sinara ang pinto at sinandal ang noo ko sa manibela bago bumuntong hininga.

"Saan tayo pupunta?" Agad kong dinukot ang nakasuksok na dagger sa gilid ng upuan ko at tinutok iyon sa dibdib sa may puso mismo ng nagsalita. Napamura nalang ako ng makilala ko kung sino ito.

"P*tang*na." Bulong ko at ibinalik sa pagkakasuksok yung dagger.

"Ganyan ka pala magulat. Kala ko masasaksak mo na si Klarenz eh." Agad akong napatingin sa likuran at nakitang prenteng nakaupo doon sina Dev, Mykell at Eric.

"Anong ginagawa niyo dito?!" Tanong ko sakanila. Napatingin ako sa bintana ng may kumatok dito. "Anak ng, kasama niyo pa talaga yung bata?!" Singhal ko sakanila. In-unlock ko yung pinto para makapasok si Renz.

"Ate! Binilhan kita oh!" Sabi ni Renz at ianbutan ako ng milktea. Gusto ko man ngumiti dahil yung design ng cup ay pikachu, hindi ko magawa dahil sa dami ng problema ko ngayon.

"Nakita kasi namin yung kotse mo dito. Tas etong si Klarenz nagpasimunong buksan daw. Muntik pa nga kaming mapagkamalan na carnapper eh." Paliwanag ni Dev at hinampas si Klarenz.

"Okay? And?" Tanong ko.

"Gala tayo." Sabi ni Mykell.

"I don't have time for that, sorry. Ihahatid ko na kayo sa mga bahay niyo." Sabi ko at sinuksok ang susi para paandarin na ang kotse.

"The others are at your house." Eric said. Napatingin ako sakanilang lahat na nagkanya-kanyang iwas ng tingin.

"What? Why?" I asked.