YAZLIK

25. BÖLÜM

Gözlerimi beyaz duvarların bulunduğu bir odada açtım. Çevremdeki koltuklarda yabancı insanlar oturuyordu. Gözlerimi açınca yerimden sıçradım.

"Kimsiniz, ne oluyor?" o sırada kalbime bir sancı girdi. Başımda bir ağrı yayıldı. Büyük bir ah çektim. Herkes yerinden sıçradı. Duvarda kenarda duran ve gözleri kızarmış, yakışıklı bir çocuk bana bakıyordu. O da olduğu yerden sıçradı ve bana endişeli gözlerle baktı. Kimdi ki bunlar?

Mutluluktan gözleri parlayan kız, "Ah, uyandın. Kızım amma uykucusun sende. Altı saattir uyuyorsun, gecenin üçü oldu."

"Pardon ama tanıyamadım. Kimsiniz?"

Saçları bozulmuş olan ve az önce konuşan kızın yanındaki erkek güldü, "Ya kızım maytap geçme bizimle. Hani ben Çınar, gel tanışalım." Dedi ve güldü.

Aralarında daha yetişkin olan saçlarımı okşadı, "İyi misin kızım? Bir yerin ağrıyor mu? Bak yarın ameliyata gireceksin. Artık bitiyor ağrıların."

"Ne ameliyatı? Neyden bahsediyorsunuz hanımefendi? Ne oldu ki bana? Kaza mı geçirdim? Neyin ağrısı ayrıca? Sizler kimsiniz ki? Ben hiçbirinizi tanımazken odamda ne işiniz var?"

"Dalga mı geçiyorsun?" dedi kaşları çatılan kız.

"Ya kimsiniz diyorum kimsiniz?! Ne şakası?"

Herkes birbirine bakmaya başladı. Ben ise korkuyordum, kimdi ki bu insanlar?

"Ben gidip doktor çağıracağım." Dedi bana az önce 'kızım' diyen bayan.

"ben burada güvende hissetmiyorum. Yabancıların odamda olması beni rahatsız ediyor. Korkuyorum ya."

Duvara yaslanan çocuk hemen yanıma geldi. az önce giden kadının yerine geçti. Yanımda biraz yer vardı ve o köşeye oturdu. Gözlerimin içine o kadar güzel bakıyordu ki şaşırdım kaldım.

"Se-sen bizi hatırlamıyor musun?"

"Tanımıyorum ki hatırlayayım."

"Nasıl ya? Aklımı kaçıracağım." Dedi ağlamak üzere olan kız.

Yanıma oturan erkek ellerimi tuttu. Bir anda bir elektriklenme hissettim. Bu bana çok garip gelmişti.

"Beni hatırlamıyor musun? Bora'nı. Sevgilini, sevdiğin adamı."

"Adın Bora mı?" dedim şaşkınlıkla.

"E-evet." Dedi kekeleyerek.

Gözlerimi merakla açtım.

"Sonunda biriniz ile tanışabildim. Bende Lara. Bora bir şey diyeceğim. Burada neler oluyor bana anlatır mısın rica etsem. Birde babam nerede?"

Cidden babam nerede? En son bana söz geleceğim demişti.

Bora:
"En- en son senle kavga ettik. Ben gittim ve sende... fenalaştın. Kafanı vurmuşsun."

"Aha, ben mi? Aaa, o başımdaki ağrıda ondan demek ama ben bu dediklerini birini bile hatırlamıyorum. En son bana babam söz geri geleceğim diyip beni öpmüştü ve gitmişti. Sonrası yok."

Herkes şoka uğramıştı ve bana ağzı açık bakıyordu.

"Niye bakıyorsunuz? Sizin babanız hiç öpmedi mi?"
Babanız sizi öpmediyse banane canım? Ben mi dedim de hepiniz bön bön bakıyorsunuz?
O sırada içeri giden kadın ve bir amca girdi. Yanıma yaklaşınca Bora dediğim çocukta kalktı. Doktor beni inceledi. Neden inceledi ki? Uzaylı mıyım ben?

Amca konuştu, "Başına sert bir darbe aldığını söylemiştiniz. Bu uzun uyku süreci ve hatırlamaması bu yüzden. Lara hanım başını vurduktan sonra hafızasını kaybetmiş olmalı."