62. BÖLÜM

343 16 0
                                    

Arkamı dönüp baktım yazlığımıza. Aklıma ilk geldiğim gün geldi buraya. Annemin arabasındaki halim. Bora ile ilk karşılaşmam, Ahenklerle ilk tanışmam, kavgalar, ağlamalar, hayal kırıklıkları, bayılmalar,hastalığım,annem,babam. Bora... Bu kadar şiddetli bir yaz beklemiyordum. Hele ki son darbeyi hiç beklemiyordum. Ama bitmişti, koca bir üç ay, bir yaz... Kimi zaman güldük, kimi zaman ağladık, yalnız kaldık, kaybettik, kazandık, delirdik... Ne çılgın ve garip günler vardı. kimisinde ne çok eğlenmiştik, eğlenmiştim. Ne çok ağlamıştık, ne çok ağlamıştım. Bugün sahile, bu eve ve arkamda kalan koca bir yaza veda ediyorum. Artık geri dönüş vakti, ne de olsa önümde yeni bir hayat bekliyor değil mi? Sizce bir daha ki yaz ne olur? Umarım iyi şeyler olur.

"Lara, hadi." annemin sesi ile arabaya döndüm ve bindim. Kızlar arkada oturuyordu. Annem çalışan arabayı sürmeye başladı. Gittikçe yazlıktan uzaklaştık. Pencereyi sonuna kadar açtım ve başımı çıkarıp ardımdan baktım. Uçuşan saçlarım ile gözlerimi kapattım ve derin bir nefes alıp içeri geri girdim.

Pencereyi kapattığımda kimseden çıt çıkmadığını fark ettim. İlk geldiğiniz gün böyle değildi ama?

"E hadi ama geldiğiniz ilk gün böyle değildiniz. Bir Türkçe popla toparlarsınız siz." Diyerek şarkıyı son ses açtım.

Hadise'nin yaz günü şarkısına denk gelmiştim ve dans ederek şarkıyı söylemeye başladığımda kızlar ve annemde bana eşlik etmeye başladı. Koca bir yazı arkada bırakıp son ses gidiyorduk yeni maceralara.

Arabada sanki hiçbir şey olmamış gibi anı yaşıyordum.

"Beni al kollarına sar

Bırakma" 

*****

Evettt. bölüm nasıldı arkadaşlar?
Gününüz nasıl geçti?
Yaşadığınıza dair bir işaret verin lütfenn.

YAZLIKOù les histoires vivent. Découvrez maintenant