29. BÖLÜM

814 27 1
                                    


  Bora ile el ele tutuşmuş hastaneden çıkıyorduk. Tam bir haftadır buradaydım ve o günden sonra bir daha hiçbir şey hatırlayamamıştım. Kızlar buna çok üzülmüştü. İyi kızlara benziyorlardı, sevecenlerdi ve bana gerçekten değer veriyor olmalıydılar. Annem ile bol bol konuşmuştuk ama ani bir işi çıkmış ve ona gitmesi için ısrar etmiştim. İki gün sonra tekrar dönecekti. O güne kadar da bana bizimkiler bakacaktı.

   Bora tam bir haftadır sevdiğim yemekleri yediriyor, sevdiğim müzikleri dinletiyordu. Benimle çok ilgilenmişti. Beni gerçekten çok seviyordu. Bundan bir şüphem yoktu. Sadece tek merakım ne olmuştu da ben her şeyi unutmak istemiştim? Allah'ım da bu duamı kabul etmişti?

   Bora ile arka koltukta oturuyorduk. Arabayı Çınar kullanıyordu, yanında da Gece vardı. İkisi sevgiliymiş ve aralarını ben yapışım. Zaten siz her şeyi biliyorsunuzdur. Biliyor musunuz? Galiba yazar eskilerle ilgili çok aydınlatmamış. Neyse biz geleceğe bakalım canım.

  Bora çekildiğimiz eski fotoğrafları gösteriyordu. Allah'ım biz ne kadar tatlı bir çiftmişiz. Bora'nın gösterdiği fotoğraflardan sonra o günleri hep hatırladım. Kimisinde çok şebektik, kimisinde çok asil.

  

Eve geldiğimizde, arabadan indiğim an Bora beni kucağına aldı

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Eve geldiğimizde, arabadan indiğim an Bora beni kucağına aldı. Yaptığı hareketle gülmeme engel olamadım. Bahçeye girince hamağa oturdu. Beni de kucağına oturttu.

Kayla:
"Bir şeyler içmek isteyen var mı?"

   Kayla'nın yüzünde bir burukluk gördüm. Acaba o da Emre denen çocukla mı tartışmıştı?

    Kayla mutfağa doğru gittiğinde Bora'nın kucağında ayrılamaya yeltendiğimde tekrar oturttu. Tekrardan kalkmak istedim ama yine izin vermedi.

Bora:
"Ya kızım otursana. Gitmeni istemiyorum demek ki."

"Oğlum sen ne yaptın da ben seni bu kadar süründürmüşüm?"

Bora:
"Nereden çıktı şimdi bu?"

"Özledim diyip duruyorsun. Bir şey olmuş ki seni aklına başına getirmişim."

Bora:
"Bak sen? Demek öyle."

    Dediği şey ile gıdıklamaya başladı. Durmasını çok dile getirmeme rağmen gıdıklamaya devam etti. Bende onun huylandığı diz kapağına hafifçe dokununca gıdıklamayı kesti.

Bora:
"Sen çok fenasın kızım." İyice kendisine çekti beni. Kollarımı ona doladım ve öylece hamakta oturduk. O sırada kolumu Çınar cımcırdı.

Çınar:
"Kalk kız. Birazda ben seveyim seni. Sevgilin yedi bitirdi zaten."

"Abim be. Kurtar beni buradan." Diyerek kollarımı açtığımda bir anda koltuk altımdan tutup havalandırdı. Yere ayaklarım bastığında Bora'ya baktım. Gözlerini kısmış, tek kaşı kalkmış "Öyle mi?" diyordu.

YAZLIKWhere stories live. Discover now