မြွေသားရဲ၏ဇနီးသည် 【MM Translation】

(15.2)

(Unicode)

ရှုကျင်ထျန်းသည် စိတ်၀င်စားစရာများကိုစိတ်ကူးယဉ်ရင်း ရှုဟန်ယွီ၏ခန္ဓာကိုယ်အားမှီကာ တံတွေးမျိုချလိုက်သည်။ သူကသူ့မှာရှိသမျှအရာအားလုံးကိုယူဆောင်လာပြီး ထွက်ပြေးဖို့အခွင့်အလမ်းရှိရင် သူ့အထုပ်အပိုးတွေကို ထားခဲ့စရာမလိုပေ။

ရှုကျင်ထျန်းမှာ စိတ်အားထက်သန်စွာစောင့်ဆိုင်းနေစဉ် အချိန်များသည် တဖြည်းဖြည်းကုန်သွားပုံရလေ၏။ ရှုဟန်ယွီသည် တစ်နေ့တာလုံးအတွက် တူညီသောအမြန်နှုန်းဖြင့်ခရီးသွားခဲ့ပေမယ့်လည်း ရှုကျင်ထျန်းမှာ အနည်းငယ်ဗိုက်ဆာနေပြီ။ ရှုဟန်ယွီပြောခဲ့တဲ့နေရာကိုမရောက်ခင်မှာ သူကအနည်းငယ်စိုးရိမ်တကြီးမေးလိုက်သည်။
"ငါတို့အခုထိမရောက်သေးဘူးလား။ တော်တော်ဝေးဝေးသေးလား"

ရှုဟန်ယွီက သူ့ကိုတိကျတဲ့အကွာအဝေး မပြောပြခဲ့တာကြောင့် ပုံမှန်ထက်ပိုဝေးနိုင်ပေမယ့် မြွေရဲ့အရှိန်နဲ့ဆို ဒီလောက်အကြာကြီး သွားရမယ်လို့မမျှော်လင့်ခဲ့ဘူး။ ဒါကသူ့ရဲ့မျှော်လင့်ချက်ထက် အများကြီးပိုနေတယ်...

ရှုဟန်ယွီက အမျိုးသမီးကိုနောက်ပြန်လှည့်ကြည့်တော့ အနည်းငယ်အားနည်းနေတာကို တွေ့လိုက်ရပြီး မိန်းမပျိုလေးရဲ့အစာစားချိန် ကုန်လွန်ခဲ့တာကိုသတိရလိုက်သည်။

သူသည် မိန်းမပျိုလေးအား အလွန်ဒုက္ခပေးသောသတ္တဝါဟု ခံစားခဲ့ရသော်လည်း အနည်းငယ်မျှပင် စိတ်မရှည်ခြင်းမရှိဘဲ လမ်းပေါ်ရှိ သားကောင်ငယ်လေးကို ဖမ်းပြီးကျွေးခဲ့သည်။

ရှုကျင်ထျန်းသည် အရသာရှိသောအစားအစာများ မစားခင်အထိ စောင့်ရန်စီစဉ်ခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့် ရှုဟန်ယွီက သူ့ကိုတိုင်ပင်စရာတောင်မလိုဘဲ သားကောင်သေးသေးလေးတစ်ကောင် ဖမ်းမိတာကိုမြင်ရင် သူလည်းကင်ပြီးစားနိုင်သည်။

သို့သော် ရှုကျင်ကျန်းက ရှုဟန်ယွီပြောခဲ့သောနေရာသည် ဤမျှလောက်ဝေးကွာလိမ့်မည် ဟုမထင်ခဲ့ပေ။ ဤခရီးသည် ဆယ့်နှစ်ရက်ခန့်ကြာခဲ့သည်။

ရှုဟန်ယွီသည် နေ့ရောညပါဖြတ်သန်းခဲ့သည်။ သူပင်ပန်းတဲ့အခါ မိန်းမပျိုလေးကိုရစ်ပတ်ကာ အိပ်ဖို့နေရာတစ်ခုကိုရှာပေးလေ့ရှိပြီး သူနိုးလာတဲ့အခါဆက်ပြီးမြန်မြန်သွားလေ၏။