Mayıs Sineğim Olur Musun? (DÜZENLENİYOR)

MSOM? -6- ❝Sapık❞

Yine uzun bir bölüm oldu. Fakat bu bölümü çoook eğlenerek yazdım. Umarım beğenirsiniz.

-Bu bölümü hikâyelerime mükemmel kapaklar yapan okuruma ithaf ediyorum. Beni gerçekten çok mutlu ediyor yaa *-* Çok teşekkür ederim canım, seviliyorsun ♡♡

@KerimeMuslu

**Multimedya'da Ecrin, Barlas, Kerem, Erkin ve İrem var!**

İyi Okumalar.

-

6. Bölüm

▪Ecrin Karayel▪

"Barlas..."

Güçlükle dudaklarımdan dökülen adına karşın, her bir kasının taş kesildiğini hissettim. Bedeni o kadar gergindi ki, sanki ona sarılmamış da göğsüne bıçak dayamıştım. Üstelik bu sarılma kendi isteğimle gerçekleşmiş bir hareket değildi, yalnızca korkunun getirisi olan ani bir refleksten ibaretti. Mümkün olduğu kadar hızlı bir şekilde geri çekilip gözlerimi doğrudan gözlerine diktim. Bakışlarına yüksek dozda şaşkınlık enjekte etmişti.

Şaşkınlığının kaynağı, az önce ummadığı bir anda tenine hükmeden temas mı, yoksa benim hiç çekinmeden doğrudan gözlerine bakmamı sağlayacak özgüvenim miydi, ayırt edemiyordum.

"Kusura bakma, Çapkın birden yüksek sesle haylayınca bir anlık korkuyla yaptım." dedim.

Şaşkınlığını bir kenara bırakıp avuç içleriyle gözlerini ovdu. Derin iç çekişi kulaklarıma dolduğunda, gözlerimi hiddetle inip kalkan göğsüne diktim.

"Bir daha sakın, sakın bana dokunma!" dedi ve bunu söylerken bedeninden ufak bir ürperti geçti. "Yapma."

Yüzündeki sert ifadenin ardına gizlediği tuhaf bir şeyler vardı. Muhtemelen bedenindeki ufak titremeyi fark etmediğimi sanıyordu; ama onun yüzünde ve bedenindeki en ufak detayı yakalayabilecek kadar dikkatliydim.

"Sana isteyerek dokunmadığımı belirttim. Bir daha beni bu kadar korkutmazsan böyle bir şey yaşamak zorunda kalmayız." dedim.

Bir an olsun kendimden ödün vermeyeceğimi ona gösterebilmek için kaşlarımı kaldırıp sert bakışlarla gölgelenmiş gözlerimi onun derin kahvelerine odakladım. Her zamanki gibi, bakışlarındaki duyguları kamufle etmek için gözbebeklerinde tek bir duygu kırıntısı dahi barındırmıyordu. Gözleri sanki kara batak gibiydi, gittikçe beni daha da içine çekiyordu. Ne olursa olsun, o batağa düşmeyecektim.

"Bir de suçlu ben oldum, öyle mi? Odama saçma sapan bir bahaneyle girip eşyalarımı kurcalayan sensin. Yetmezmiş gibi benim için en kıymetli çerçeveyi kıran da sensin. Sakince sana burada ne halt ettiğini nasıl sorabilirdim?"

Can sıkıcı soğukluğu, bedenime cam kırıkları misali işlerken alt dudağımı ağzımın içine yuvarlayıp minik bir ısırık bıraktım. Barlas'ın keskin bakışları, hareketimden ötürü direkt olarak dudaklarıma kayarken bakışları yumuşar gibi oldu. Alt dudağımı serbest bıraktığımda, Barlas'ın bakışları hâlâ aynı yerdeydi. Dudaklarıma bakıyor olması tuhaf bir hissin vücudumu ısıtmasına neden olmuştu. Barlas ani bir hareketle başını yan tarafa çevirdi ve odasının kapısında bakışlarını dinlendirdi. Ardından eliyle kapısını işaret etti. Çenesi kasılmıştı.

"Çık dışarı!"

Sürekli öfkeli çıkışları canımı ciddi manada sıkıyordu. Aldığım nefesi sesli bir şekilde bırakıp başımı iki yana salladım. Hızlı hareket etmeye özen göstererek kapıya doğru ilerlemeye başladım. birkaç büyük adımımın ardından ayağımda keskin bir acı hissettim. Acıyla iç çektim. Gözlerim ayağımdaki acıya sebep olan cam parçasına takıldığında gözlerimi yumup yumruklarımı sıktım.