Mayıs Sineğim Olur Musun? (DÜZENLENİYOR)

MSOM? -40- ❝Teslimiyet❞

Merhaba sevgili okurlarım. Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Finallerimi bitirdikten sonra nihayet bölümü tamamlayabildim.😊

Bu bölümde romantik anlara yer ayırdım. Sanırım böyle bir bölümü bekleyen fazlasıyla okurum vardı. Bölümü beğenirsiniz diye umuyorum.❤

Bu bölümü sevgili oda arkadaşım Gamze'ye ithaf ediyorum. Kendisi bir günde hikayeyi bitirdi ve benden desteğini ihmal etmedi. Bana hem duygusal açıdan destek verdi hem de boğaz açısından. Kendisi sayesinde kilo aldım, Allah'ın cezası arkadaşım sana buradan bolca sevgiler gönderiyorum. 🤣 Umarım sana özel olan bu bölümü beğenirsin.💖

**Multimedyada Ecrin, Barlas, Mayıs, Erkin, Aras ve bölümle alakalı sahneler var!**

☆Multimedyaya yüklediğim videoda bu bölüm ve gelecek bölümden sahneler var. İzlemeyi unutmayın! Videoyu açamayanlar için alt kısma da bırakacağım.(Kalite için üzgünüm...)

Herkese keyifli okumalar dilerim.😍

♧♧♧

40. Bölüm

▪Ecrin KARAYEL▪

Sevgi, yalnızca insanların kalplerinde yeşermezdi. Başka bir canlı da sizi sevebilirdi ve siz de bir başka canlıyı... Bu canlı bir çiçek olabilirdi veyahut bir hayvan. Az önce banyodan çıkar çıkmaz koridorda beni görüp bana heyecanla koşan tüy yumağı, şimdi kollarımın arasındaydı. Mutluluktan dilini çıkarmış, neşeyle havlıyordu. Yumuşak tüylerinin arasında ince parmaklarımı gezdirirken ona karşı duyduğum sevginin yoğunluğunda boğuldum. Yıllar geçmesine rağmen beni unutmamıştı, onu bu çatı altında terk edip gitmeme rağmen bana darılmamıştı.

Köpekler, insanlardan daha sadık ve sevgi doluydu.

"Pasaklı, kızım..." dedim ve tüylerini okşamayı sürdürdüm. "Beni özledin mi?"

Sanki sorumu gerçekten anlamışçasına havlayışı karşısında yüzümde kocaman bir gülümseme belirdi. "Ben de seni çok özledim."

Birden bire Barlas'ın odasından çıkan Çapkın da koşarak yanıma geldi. Parkeye oturmuş bir halde olduğum için kolayca kucağıma çıktı ve ilk olarak beni koklamaya başladı. Kokumu tanımış olacak ki Pasaklı'nın yanına kıvrıldı. Kucağımda uzanan iki sevimli köpeği, şefkatle okşadım. Keyifli hırıltıları evin içinde sevimli bir melodi yarattı.

"Demek söz konusu sen olunca bu ufaklıklarla aynı hisler içerisindeyiz."

Barlas'ın sesini tam arkamda işitir işitmez ellerim hareketsizleşti. Çapkın ve Pasaklı kucağıma yaslı başlarını kaldırıp sesin geldiği yöne baktılar. Onları okşamayı bırakmama rağmen hiç istiflerini bozmadan kucağımda uzanmaya devam ettiler. Gözlerim Barlas'ın koridorun parkesine yansıyan uzun gölgesine takıldı. Sonrasında başımı ondan yana çevirip bakışlarımı yüzüne bakmak için kaldırdım.

"Hangi hisler içerisindeymişsiniz?"

Sorum üzerine yüzüne buruk bir tebessüm yerleşti. "Hasret."

Boğazım düğümlendi. Ona verebileceğim tüm yanıtlar teker teker inlerine sindi. Bakışlarım onun hisleriyle törpülenmiş gözlerinden köşe bucak kaçtı. Oturduğum yerde hareketlendiğimde, Çapkın ve Pasaklı kalkmak istediğimi anlamış olacak ki kucağımda uzanmaya bir son verdiler. Çapkın Barlas'ın odasına doğru ilerlerken Pasaklı da onun peşinden gitti. Ayağa kalkmak için parkeden destek alacağım esnada, Barlas bana doğru elini uzattı. Onun bu hareketine bir karşılık vermek yerine olduğum yerde kalakaldım. Teniyle ufak da olsa temasa geçmek bile beni ürkütüyordu. Parmak boğumları hafifçe kıvrıldığında elini geri çekmek üzere olduğunu anladım ve anlık bir kararla elimi havaya kaldırdım. Elimi avcunun içine bıraktığımda bakışlarımız ortak noktada kesişti. Keyifli bir gülüş eşliğinde elimi nazikçe kavradı. Oturduğum yerden kalkmama yardımcı olurken bir an olsun göz temasımızı kesemeyeceğim kadar derin baktı bana.