Mayıs Sineğim Olur Musun? (DÜZENLENİYOR)

MSOM? -38- ❝Bıçak Yarası❞

Merhabalar canlarım. Dokuz bin kelimelik en uzun bölüm ile karşınızdayım. Ecrin ve Barlas'tan başka bir şey yok bu bölümde... Bu yüzden bol bol doyun onlara.

Instagram'da, bu bölümü 15 Şubat'ın sonuna kadar yayımlayacağım demiştim; fakat bölümü uzatma kararı alınca aksama oldu. İşte sırf bu aksamalar yüzünden "Yeni bölüm ne zaman?" sorularından nefret ediyorum...

Bekleyenlerden özür dilerim tekrar ve tekrar...

Bu bölüm şarkı ağırlıklı olacak. Bölümdeki şarkılardan bir tanesini seçmem konusunda bana yardımları dokunan okuyucularıma buradan sonsuz teşekkürlerimi gönderiyorum. Sizi çok seviyorum. Bu bölüm sizlere ithafendir.

@ecrinbaylan (Önerdiğin şarkılardan bir tanesi kullanıldı.💗)

@neetavancolu 💚

@hayalleryokeder 💙

@sevalay18 ❤

@cyln24 💖

@vaveylaley 💛

@bordobaykus 🧡

@ebrualtn 💜

@sultannikra ❣

@songulklc1 💓

Multimedyada bölümle ilgili bir sahne var...

Herkese keyifli okumalar...

DİPNOT: Beğendiğiniz paragraflara yorum yapabilir misiniz? Paragraf yorumlarını okumaktan çok keyif alıyorum.😍❤

♧♧♧

38. Bölüm

▪Ecrin Karayel▪

Dış kapıyı arkamdan örttüğümde kendimi kapana kısılmış gibi hissettim. Artık geçmişle yüzleşme vakti gelip çatmıştı. Göz kapaklarım hissettiğim gerginliğe dayanamayarak gözlerimi örttü. Bir süre derin derin soluklandım. Kalbimdeki yaraları da yıllardır böyle örtüyordum işte. Üzerlerine bir örtü çekiyordum ve aslında her zaman benimle birlikte olan o yaraları görmezden geliyordum, yokmuş gibi hayatımı sürdürüyordum.

Yaralarımın üzerine örttüğüm örtüyü kaldırmalıydım. O yaraları kanatmalıydım. Mikrobunu atmamış bir yara, iyileşemezdi.

Kirpiklerimi usulca birbirinden ayırdım. Ruhum birden bire Barlas'ın kaslı gövdesine çarptı. 6 yıl öncesindeydik. Tam burada, bu koridordaydık. Gözlerimin içine bakıyordu ve sırıtıyordu. Begüm Seçkiner'i onun sevgilisi zannetmiştim. Kıskançlıktan deliye dönmüşken kuzeni olduğunu öğrenip rahata ermiştim. Barlas onu kıskandığımı anlamıştı ve bundan haz duyduğunu belli eden gözlerle gözlerime bakıyordu.

"Begüm'ün kim olduğunu öğrenmeden önceki bakışlarını asla unutmayacağı, Ecrin. Gözlerindeki alev hep aklımın bir köşesinde kalacak. Kıskanç küçük bir kız, bu hoşuma gitti."

Onun hayalinin yanından geçip gittim. Adım seslerim evin içinde yankılanıyordu. Ayaklarım beni salona sürüklüyordu. Salondan içeri adımımı attığım an karşımdaki koltuğa doğru ilerlemeye devam ettim. Koltuğun tam önünde diz çöktüğümde, hafızam gözlerimin önüne onun hayalini inşa etti. Orada, o güzel yüzüne vuran ay ışığı eşliğinde karanlıkta uyuyordu. Ben ise onun yüz hatlarını hayran gözlerle seyrediyordum. Yıllar önceki gibi elim, onun sakallı yanağına ulaştı. Yanağının hayaline dokunurken onun birbirine kenetlenmiş gözlerinden birkaç damla yaş süzüldü. Ardından gördüğü kâbusun etkisiyle sayıklamaya başladı. Hayali dokunuşu elimi sardı. Sonra gözleri aralandı. Yaşlı gözlerle gözlerime bakıp yalvarırcasına fısıldadı.