Mayıs Sineğim Olur Musun? (DÜZENLENİYOR)

MSOM? -36- ❝Izdırabın Gölgesinde❞

☆BÖLÜMÜ OKURKEN SORUN YAŞAYANLAR VE BİLDİRİM ALAMAYANLAR İÇİN YENİDEN YAYINLANMIŞTIR!☆

Merhaba sevgili okurlarım. Upuzuuun bir zaman sonra ben geldim. 🙋‍♀️💓

Allah'a şükür eskisine oranla daha iyiyim. Üniversite sınavımı atlattım. (Sınavım iyi geçti,lütfeeen sormayın!😂) Kafamı toparlar toparlamaz yeni bölümü yazmaya koyuldum. Nihayet sizlerleyim. 💖

Çok güzel mesajlar aldım. Gerek buradan olsun, gerek mail adresime gelen mesajlar olsun... Beni seven ne kadar çok insan varmış, cidden beni özel hissettirdiniz. Çoook teşekkür ediyorum. 💗💕

Ah tabii birde saçma sapan mesajlar yazanlar falan da oldu. Onlara hiç girmeyeceğim, gereksizler zaten... 😒😋

Bu arada bundan sonra hakaret içerikli yorum, mesaj falan alacak olursam direkt sileceğim. Hiç kalabalık bile yapmasın diyorum. Canımı sıkmaya zerre değmiyor çünkü. 😂👍

Her neyseee... Nasılsınız bakalım? Özlediniz mi bizimkileri? Valla sizi bilmem ama ben Barlas'ı çok özlemişim yaa... Ama tabii sizi daha çoook özledim. Umarım sizler de beni özlemişsinizdir. 😍😚

Aylar öncesinde MSOM Instagram hesabında bir yarışma olmuştu. Kazananımıza ithaf hediyemiz vardı. Bu bölümü Cansu'ya ithaf ediyorum. Yarışmamıza katılıp hikayemi bu kadar iyi bilmen beni çok mutlu etti canım. Teşekkür ediyorum. Seni seviyorumm...❤💋

@darkprincess0811

**Multimedyada bölümle alakalı fotoğraflar var!**

》Bölüm şarkısı: Dj Xiushka - Lubire《

Neyse sizi fazla tutmayayım hemeen bölüme geçelimm... 🤗😉

Olaydan daha fazla duygu ağırlıklı bir bölüm oldu. Barlas'ın 6 yılda neler çektiğini anlatmamı istemiştiniz, size bu bölümde kısaca özetlemiş olduğumu düşünüyorum. Umarım Barlas'a karşı kindar tarafınız biraz hafifler!!! 🤔🤣

Keyifli okumalar... 😘💝

♧♧♧

36. Bölüm

▪Ecrin Karayel▪

"Geldik."

Aras'ın sesiyle kendime geldim. Kafamı, yasladığım araba camından kaldırıp etrafa bakındım. Aras'ın ablasının yaşadığı apartmanın önündeydik. Sokak lambalarının ışığıyla aydınlanan açık mavi apartmanı göz ucuyla süzdüm. Bir an için arabadan inmek istemedim. Tanımadığım bir insanın evinde kalmak hiç hoşuma gitmezdi. Kendimi insanlara yük oluyormuş gibi hissederdim, fakat şu an için başka bir seçeneğim de yoktu.

Bakışlarımı Aras'a doğru çevirdiğimde, dikiz aynasından arkaya baktığını fark ettim. Başlangıçta bana baktığını zannederken, gözlerim dikiz aynasına kaydığı zaman yanıldığımı anladım. Başını yana doğru çevirip bu sefer de yan aynaya baktığında, bir sorun olduğunu anlayabilmiştim. Tam başımı arkaya çevireceğim esnada, Aras beni sesiyle durdurdu.

"Ecrin sen hemen eve geç. Benim bir yere uğramam gerek."

Söyledikleri içimde hiçbir şüphe bırakmamıştı. Bir sorun olduğundan artık kesinlikle emin olmuştum. Aras arabanın kapısını açıp dışarı çıkar çıkmaz, elim hızla arabanın kapı koluna uzandı. Kapıyı açar açmaz kendimi arabanın dışına attım. Temiz havanın yüzüme çarpışının ardından elimi Aras'ın gergin koluna uzattım. Bilmediğim bir yere mıhlanmış gözleri, dokunuşumu hissettiği an üzerime çevrildi. Gözlerindeki gerilim bana bakmaya devam ettikçe yavaş yavaş etkisini yitirdi.