Arkadaşlar bildiğiniz gibi 20 Nisan Peygamber Efendimiz (sav) doğumgünü olarak kutlanıyor ve belki de biz müslümanlar pek çok hazırlık yapıyoruz peygamberimizin doğumu için.
Bu dünya onun sevgisi üzerine,onun yüzü suyu hürmetine yaratılmış ve ben Peygamberimize olan sevgimi nasıl aktaracağımı bilemiyorum. Dilim dolanıyor ve ne söylesem,hangi kelimelerle ifade etsem bilemiyorum.
Biz o kadar şanslı ve kutsal bir ümmetiz ki, bunu birçok kitap okuyarak hatta sadece Kur'an'ı okuyarak bile anlayabiliriz. Düşünsenize biz O'nun için yaratılmış dünyada O'nun ümmeti olarak yaşıyoruz ve görmesek bile peygamberimizi kabul ediyoruz. Yeri gelmiş diğer tüm peygamberler "keşke
de Muhammed'in ümmetinden olabilseydik, o zamanda yaşayabilseydik." derken, biz onun ümmeti olmuşuz.
Peygamber efendimiz İslam'ı yayarken müşrikler müslümanlara ve peygamberimize çok eziyetler çektirmiş. Yeri gelmiş kızgın kumların üzerine yatırıp bellerine koca koca kayalar koymuşlar, yeri gelmiş direklere bağlayıp işkence çektirmişler, yeri gelmiş müslümanları boykot etmişler, paraları olduğu halde,satacak malları olduğu halde bir lokma yiyecek bulamamışlar.
Peygamberimizin o günleri anlatırken "Hiçbir gün yoktu ki bir annenin çığlığıyla uyanmayalım." sözü ne acılar çekildiğini bize anlatıyor aslında. Öyle ki toprağın derinliklerinden kemik çıkararak,bitki kökü çıkartıp kaynatarak o zavallı anneler çocukları aç kalmasın diye onları imkansızlıklar içinde beslemeye çalışmışlar.
Ancak bu zor ve ızdıraplı şartlar altında bile o anneler,çocuklar, gençler,yaşlılar bu davalarından vazgeçmemişler. Başta Allah'a ve Allah'ın elçisiyle gönderdiği dine,sonra da peygamberimizin elçi olduğunu kabul ederek o işkencelere katlanmışlar.
Çok etkilendiğim bir şeyi de anlatmak istiyorum. Hz. Vahşi, Hz. Hamza'yı öldürdükten sonra Peygamberimiz Hz. Vahşi'ye bir mektup yazıyor İslam'a girmesi için. Hz. Vahşi bu duruma o kadar çok şaşırıyor ki. Daha sonra o da peygamberimize bir mektup yazıyor. " Ey Muhammed, ben belki de Mekke'nin en yürekli, en şerefli insanını öldürdüm. Allah beni nasıl affetsin?" diyerek peygamberimize gönderiyor. Peygamberimizse Hz . Vahşi'ye başka bir mektup gönderip yanına gelmesini istiyor ve Hz.Vahşi Peygamberimizin yanına gidince müslüman oluyor.
Şöyle bir düşünün. Bizim yakınımız veya sevdiğimiz bir insan parçalanarak vahşice öldürülse,hangimiz onu affeder? Hangimiz bmyle bir yücelik gösterir? Sizce Peygamberimiz Hz. Vahşi'ye kin besleseydi ne olurdu? Peygamber efendimiz her şeye rağmen İslam'ı yayıyor ve merhametli davranıyor Hz. Vahşi'ye karşı. Bu nasıl bir merhamettir Allah aşkına!! Hangimiz bu yüceliği gösterebilirdik.
Ben bunları dinlediğimde tüylerim diken diken olmuştu ve gözümden bir damla yaş gelmişti. O Müslümanlar İslam adına ne savaşlar vermiş ve ne işkencelere maruz kalıp katlanmışlar. Bizse şu an sıcacık evimizde oturup hayatımızdan şikayet ediyoruz.
Şu an dinlediklerimin veya okuduklarımın ne kadarını yansıytım bilmiyorum ama bir ders çıkardım bunlardan. Peygamberimiz bizim öncümüz, hayattaki rehberimiz. O olmasaydı Allah'ın bizr emrettiklerini,yasakladıklarını öğrenemezdik. O olmasaydı bu emir ve yasakları nasıl uygulayacağımızı öğrenemezdik. Merhameti, hoşgörüyü,insanlara kin beslemeden yaşamayı öğrenemezdik. Peygamber Efendimiz her daim ümmetini düşünür ve onlara dua edermiş. Düşünsenize peygamberimizin, en önemli insanın duasını almış bir ümmetiz. Düşünsenize bu dünyaya gelmiş en ama en önemli insan sizin için endişeleniyor,Allah'a sizin için dua ediyor.
Bu bence hayatta sahip olduğumuz en büyük nimet Müslüman bir ülkede müslüman olarak doğmak ve belli başlı şeylerin bilincinde olmak. Böyle bir şansımız varken bunu değerlendirmeli ve sahip çıkmalıyız. Emin olun Peygamberimiz ölmedi, sadece bedeni bu dünyadan ayrıldı. O hala bizin iyiliğimizi istiyor ve cennet kapısında cennete girecek müminleri bekliyor. Hele ki biz inanan gençlere daha ayrı bir önem veriyor.
Peygamberimizin sünnetlerini uygulayarak ve genç olarak O'nun gençliğini örnek alarak daha iyi birer müslüman olabilir ve Peygamberimizi her daim yaşatabiliriz.
Selam olsun sana Ya Muhammed
Allahümme salli ala seyyidina Muhammed
أنت تقرأ
Hayat Şimdi Başlıyor
قصص المراهقينHayatta bazı anlar vardır ki , hayatınızın dönüm noktası o anlardır. Daha ne olduğunu anlayamadan yaşanır tüm o hayatınızı değiştirecek, iyileştirecek olan anlar. Bir bakarsınız ki hayatınız kökten değişmiş. Belki bir insan, belki de bir olay aracıl...
