Hayat Şimdi Başlıyor

Kifayetsiz Kelimeler

Öncelikle Allah'ın selamı üzerinize olsun benim sevgili okuyucularım. Dün aldığım ve bugün bitirdiğim -ki nasıl hemen bitti anlamadım- bir kitaptan etkilenerek yazmak istedim bunları.

Dünyanın haline şöyle bir baktığımızda çoğunlukla biz fark etmesek ve günlük yaşantımıza devam etsek de dünya çok büyük acılar çekiyor aslında. Her gün Müslüman ya da değil pekçok insan -ağırlıklı olarak müslümanlar- çok büyük sıkıntı çekiyorlar. Annelerin feryatları, çocukların gözyaşları, babaların çaresizliği ve gençlerin ne yapacaklarını bilememeleriyle inliyor dünya. Ama biz kulaklarımızı bunlara o kadar çok tıkamışız ki fark edemiyoruz bir türlü. Fark etmesek de bizim de ruhumuz kanıyor aslında, maneviyatımız kanıyor, yüreğimiz feryat ediyor taş kesilmekten dolayı. O kadar taş kesilmiş ki yüreklerimiz, bize dokunmayan acı umrumuzda bile olmuyor ve 'bana dokunmayan yılan bin yaşasın' modunda yaşıyoruz. Bunların nedenini şöyle üstünkörü araştırmaya koyuluyoruz sonra. Oturuyoruz rahatça koltuklarımızda, başlıyoruz muhabbete:
-Yav kardeşim ne olacak bu Müslümanların hali?

Muhabbetler böyle başlıyor ve 'vay efendim bunun suçlusu bu onun suçlusu şu'diyerek atıp tutuyoruz. Bu arada çayımızı da yudumlayıp koltuğumuzu kabartmayı unutmuyoruz. Sonra konu birdenbire diğer müslüman kardeşlerinin yaptıklarına geliyor. Sanki biz hiç günahkar değilmişiz gibi başlıyoruz kimin ne hata yaptığından. Müslümanlığını eleştiriyoruz milletin saatlerce.

-Muzaffer Abi bunlar da müslüman mı beee!? Bu müslümanlar niteliksiz abi niteliksiz. Bak dünyada o kadar olay oluyor biri bile sesini çıkarmıyor. Ülkenin yüzde 99 u müslüman ama öyle yaşamıyorlar be abi o yüzden bu her başa gelen bela müstehak onlara ...
Muhabbetin ardı arkası kesilmiyor .
Muzaffer abi ise bize bir güzel veriyor dersi:
-Oğlum sen namazını kılıyor musun?
-Yok abi kılamıyorum maalesef.
Bi de bu maaleseflerimiz yok mudur?
-Peki kendi dinini tanıyor musun? Kendi peygamberini, seni yaratan yüce Rabbini? Rabbinin sana Peygamberin aracılığıyla emrettiklerini biliyor musun?
Tabi hemen bir savunma havası kaplıyor bedenimizi ve ruhumuzu. El kol hareketleriyle de başlıyoruz savunmaya
-Abi dediğin de laf mı şimdi? Elhamdülillah müslümanız abi sen bana ne demeye çalışıyorsun Müslüman değil miyiz yani abi? Elimden geldiğince ben ibadetlerimi yapıyorum abi. Yapamasam da o gün kötülük işlemeyerek en azından günaha girmiyorum abi. Ayrıca Allah dememiş mi çalışmak da bir ibadettir diye ben de her gün işe gidip geliyorum birilerine bir faydam dokunuyordur heralde abi o da ibadet sayılır sonuçta...

Bu savunmanın ardı arkası kesilmiyor ve Muzaffer Abi yapıştırıyor cevabı:
-Madem sen vazifelerini biliyorsun, Rabbini, peygamberini tanıyorsun ve Rabbinin emirlerini 'elinden geldiğince' uygulamaya çalışıyorsun, o zaman neden zulüm gören o kadar Müslüman kardeşin bu durumda?
O anda susuyoruz, boynumuzu mahçup bir şekilde eğerek ve Muzaffer Abinin sözleri altında eziliyoruz.

Bir suçlu varsa o da sensin! Benim, bizleriz! Bu durumların, başımıza gelen felaketlerin suçlusu sadece bizleriz. Neden mi? Çünkü biz peygamberimizi unuttuk, çıkardık onu hayatımızdan. Sünnetlerini uygulamadık. Kuran'ı Kerim'i baş tacımız yapamadık. Sevgisini yerleştiremedik gönüllerimize. Boş kalan gönüllerimizi fani şeylerle dünyalık sevgilerle doldurmaya çalıştık. Mal hırsı bürüdü gözümüzü. Sünnetten uzaklaştıkça Kuranı Kerime kulak tıkayınca acayip haller oldu bize. Binlerce parçaya ayrıldı ümmet bizim bu bencilliğimiz, mal hırsımız, dünyevi zevklerimiz yüzünden. Ve dostlarım benim gözümden yaş geldi bazı şeyleri fark edince. Kalbimi hiç bu kadar katılaşmış hissetmemiştim. Kendimi bu kadar dağılmış ve savrulmuş, Allah ve Peygamberimizin sevgisinden uzaklaşmış ve dünya bataklığına batmış hissetmemiştim.
Bunları sizinle paylaşmak istedim çünkü eminim ki benim gibi hisseden pekçok insan vardır. Böyle peygamber sevgisiyle coşan insanların hikayelerini okudukça şaşırmak istemiyorum artık ben. Demek istiyorum ki "Ben de bu duygular içerisindeyim. Ben de peygamber efendimizi bu kadar çok seviyorum." Bu duyguyu yaşamak istiyorum.

Dostlarım, gün birlik günüdür. Yukarıdakileri umutsuzluğa kapılalım diye yazmadım. Durumumuzu fark edelim ve ona göre tekrar peygamber efendimize yakışır bir ümmet, Allah'a layık bir kul olalım diye yazdım. Benim çevremde böyle düşünen insanlara fazla rastlayamıyorum. Ama burada sizler varsınız ve biz az kişi olsak bile bir şeyler yapabiliriz. "Aman, bir kişiyle iyi mi olunurmuş, ben müslümanlığımı kendimi düzeltsem ne değişecek ki?"demeyin sakın. Belki bir kişiden bir şey olmaz ancak ya herkes senin gibi düşünürse? O zaman kim ümmet olacak ? O zaman kim zulüm gören müslümanlara sahip çıkacak. O zaman kim en azından müslüman kardeşlerine gerçekten dua edecek ? O zaman kimler dinine sahip çıkacak?

Biz Peygamber Efendimizi utandırmadan dinimize sahip çıkarak göstermeliyiz benliğimizi. Müslümanlığı en iyi şekilde yaşamaya çalışarak diğer insanlara örnek olacağız. İnsanlar bizden etkilenecekler. Bizim çabamızı görüp belki de onlar da gerçeği anlayacaklar ve gün geçtikçe biz daha da büyüyeceğiz ve dağılan ümmet yeniden birleşecek. Biz sahip çıkmazsak kimse çıkmaz. Biz kendimizi düzeltmezsek hiçbir şey düzelmez.

Bu sene sınava hazırlandığım için buraya fazla uğrayamıyorum. Ama eğer Allah bana inşallah ömür verirse öbür yaz burayla ilgili güzel planlarım var. Burada birbirimizin eksiklerini aşağılamadan birbirimizi geliştirmek için tamamlarsak ve birbirimize destek olursak Allah bizim zaten bu çabalarımızı görüp bize yardım edecektir. O yüzden ben her türlü tavsiye mesajlarınıza eleştiri mesajlarınıza ya da yardım mesajlarınıza açığım. Elimden geldiğince Allah'ın da kudretine sığınarak size yardım etmeye hazırım. Çünkü bizler müslümanız ve bizler kardeşiz. Kardeşler birbirini kollar ve takım çalışmasıyla en iyi yerlere gelirler. Benim de amacım sadece bu. İnşallah bu düşüncemizle ileride birlikte yapacağımız şeylerle Allah'ın rızasını ve peygamberimizin şefaatini kazanabiliriz.

Yeni bölümü soranlar içinse maalesef bu sene sınavım olduğu için buraya uğrayamıyorum. Okullar başlayınca da telefonu bırakıyorum zaten. Sadece mesajlara bakmak için ve yazdığım bu durum için gireceğim buraya.

Umarım biraz da olsa bu yazımla ve ileride yapacağımız güzel şeylerle hem size hem de diğer tüm müslümanlara faydalı olabilirim. Çünki ben kendimi değiştirirsem her şey değişir. Siz kendinizi değiştirirseniz her şey değişir. Sağlıcakla kalın mesajlarınızı bekliyorum kardeşlerim....