Chapter 41

56 6 0
                                    

"HE'S suffering from PTSD, PPD, delusion, and anxiety, Anna," panimulang saad ni Tox.

Nagsalubong ang dalawang kilay ni Anna na bahagyang nalilito sa mga sinasabi ni Tox. "PTSD? PPD? Delusion? W-what do you mean?" tanong nito nang nauutal.

"I know it's confusing, but this is what he's been going through for the past eight years."

"8 years?" pag-uulit ni Anna kung saan napagtanto na walong taon na rin ang nakakaraan ng una silang magkakilala ni Jax. "That was the time I met him—"

"Yes, that is when his nightmare begins. A past that has begun to haunt him up to this point." Pagtutuloy na saad ni Tox.

"I don't understand, how it all started?" naguguluhang tanong ni Anna.

Huminga nang malalim si Tox bago muling nagsalita. "It all started when mom called Lax and Jax saw our mom covered in blood asking for help, and the next thing that happened was when our dad stabbed our mom repeatedly until she died," masalimoot na paglalahad nito. "That's when Jax began to worry that he'd turn into a monster like our father, who loses control as a result of his writing. That is also why he stops writing; he is afraid of losing control and becoming someone, he does not know." Dagdag pa nito.

Nang marinig iyon ni Anna ay napasinghap siya sa labis na pagkabigla, hindi niya inaasahan na ganoon ang nangyari sa pamilya ni Jax at kung bakit ito nagkakaganoon.

"Diyos ko..." mahinang sambit ni Anna.

"That's why we brought him here to keep him from losing control, to keep him away from things that might be putting him under a lot of pressure, but we didn't expect you to show up and make things quite uncontrollable," saad ni Tox dahilan para gumuhit ang labis na pagkakonsensya ni Anna nang sandaling iyon.

"Nang dahil sa akin...nang dahil sa akin kaya nagkakaganoon siya..." nanghihinang saad ni Anna.

Hinawakan ni Tox ang balikat ni Anna para pagaanin ang loob nito kahit papaano. "We don't blame you, Anna. You are not to blame. It's something you can't hold accountable; Jax is the only one who can. He must deal with it on his own," saad nito.

"Pero, kung 'di ako lumitaw sa buhay niya this wouldn't happen. Tahimik sana ang buhay niya at hindi siya nahihirapan ng ganito."

"Anna, don't blame yourself."

Itinaas ni Anna ang kanyang ulo dahilan para magtagpo ang kanilang mga mata ni Tox.

"How can I not blame myself when I'm the one causing Jax so much pain? How can I ignore when everything around me is pointing to me?" Sunod-sunod na tanong ni Anna na labis nakokonsensya at nadidismaya sa kanyang sarili.

Hindi nakaimik si Tox sa sinabi ni Anna gusto niya mang sabihin na hindi nito kasalanan ang lahat ngunit alam niyang hindi iyon tatanggapin ni Anna lalo na at alam nito na siya talaga ang isa dahilan kung bakit nagkakaganoon si Jax. Gusto niyang pagaanin ang loob ng dalaga ngunit wala siyang mahagilap na mga salita tila ba nilamon ng katotohan ng mga sinabi ng dalaga kanina ang laman ng kanyang isipan.

"Paano ko nagawa ang lahat ng ito sa kanya?" nanlulumong tanong ni Anna sa kanyang sarili na napayukong muli. "Pinilit ko na maging buo ang pamilya namin without knowing it will make him suffer more." Matapos sabihin iyon ng dalaga ay nagsimulang bumuhos ang kanyang mga luha. "Napaka-inconsiderate at napaka-insensitive ko para hindi malaman na nahihirapan na pala siya sa ginagawa ko."

"Please, Anna, do not say that. You had no idea Jax had such a condition. So, you don't have to bear the brunt of the blame—"

Napataas ng ulo si Anna. "Tox, that's the point. I don't know everything there is to know about him, but I keep pushing what I want on him, which has made everything worse! I ruined him!" pagbibigay diin nito na patuloy sa pagbuhos ng kanyang mga luha.

My Island (The Strict CEO) (COMPLETED)Where stories live. Discover now