Mistakes From The Past

Chapter 15

Exactly 6 am ng magising siya dahil sa lamig na nanunuot sa buong katawan niya. She grabbed the comforter and wrapped it around her body tightly but it's no help at all it's like the cold is circulating inside her. She rubbed her shoulder and arms to help her get warm pero talagang walang epekto kaya naman nagdesisyon na siyang tumayo para patayin ang aircon.

Nang sa pagtayo niya ay mas naramdaman niya ang lamig sa buo niyang katawan kaya naman niyakap niya ang sarili pero kaagad nanlaki ang mga mata niya ng maramdaman na wala siyang pang-itaas. Dahan-dahan niyang ibinaba ang tingin sa katawan at.

"AAAHHH!" Umalingawngaw ang sigaw niya sa buong silid na dinig sa labas ng kasalukuyang naglalakad papunta sa kusinang si Roberto.

"Ramona?! Anong problema?!" Tanong ni Roberto kasabay ng magkakasunod na pagkatok.

"Wala ayos lang ako!" Singhal niya dahil may pumapasok na sa isipan niya na baka ito ang nag-alis ng mga suot niya kagabi.

"Sigurado ka bang ayos ka lang, buksan mo itong pinto at ng masiguro kong okay ka lang!" Patuloy ito sa pagkatok at pagpihit sa seradura.

"HINDI!" sigaw niya habang nagpapasalamat dahil naka-lock ang kwarto niya. Nang mapagtanto na hindi niya na-lock ang pinto kagabi dahil sa kalasingan.

"Ikaw ang may gawa nito!" Galit na sigaw niya sa amo na patuloy sa pagkatok sa labas ng kwarto niya.

"Anong ginawa ko?!" Dinig niya ang amusement sa boses ng lalaki kaya naman nanlalaki ang butas ng ilong na iningusan niya ito kahit hindi naman siya nito nakikita.

Naiinis na naglakad siya papuntang kabinet para kuhanin ang uniform niya at ng makapagsimula na siyang magtrabaho.

Nang makuha ang lahat ng kailangan ay dumiretso na siya sa banyo at mabilisang naligo.

Nang makalabas ng kwarto at handa na sanang ipaghanda ng agahan ang mga amo niya ay nabungaran niya ang mga ito sa kusina na tahimik na kumakain.

"Ay! Magluluto palang po sana ako." Panimula niya.

"No need just go to my room and clean all the mess." Utos ni Amanda na tinanguan niya.

Handa na sana siyang umalis ng pigilan siya ni Roberto. " Wait! Magkape ka muna mas mabuting magtrabaho ng may laman ang tiyan."

Tumango siya kay Roberto at naglakad sa lagayan ng kape at handa ng magtimpla.

"Roberto!" Singhal ni Amanda na nagpatigil sa'kanyang tangkang pagtitimpla ng kape.

"What!" Singhal pabalik nito sa asawa.

"Ah hindi na ako magkakape okay lang magsisimula na akong maglinis." Itinaas niya ang kamay at saka nang-gigigil na naglakad papalabas ng kusina.

"Ano bang problema mo?" Habang naglalakad siya papalabas ng kusina ay dinig na dinig niya ang galit na tanong ni Roberto. Lihim siyang napapangiti dahil sa pagtatalo ng dalawa.

"Wala akong problema, bakit masyado ang pag-aalala mo sa katulong natin dapat nga sakin ka nag-aalala dahil sa ginawa sa'kin ni Lucas." Mas lumawak ang pagkakangisi niya dahil sa sinabi ni Amanda.

"In no time maghihiwalay din kayo, I'll make sure of that." Bulong niya at nagmadali sa pagpunta sa kwarto ng mag-asawa. Pero ng nasa kalagitnaan ng hagdan ay nakaisip siya ng kalokohan bumalik siya sa kwarto niya para kumuha ng isang underwear na binili niya nung umuwi siya ng condo.

Nang makarating siya sa kwarto ng mag-asawa ay tumambad sa'kanya ang mga kalat. Napapatanga siya habang tinitignan ang lugar na mukhang binagyo.

"Ano bang nangyari dito?" Tanong niya sa sarili at saka isa-isang pinagdadampot ang mga bote at saka inilapag sa labas ng kwarto bago balikan ang iba pang kalat.

"Aist!" Angil niya dahil parang hindi nauubos ang mga kalat.

"This is the reason why I want you to drink coffee before cleaning." "HIK!" napatalon siya sa gulat ng may magsalita mula sa likod niya.

"Pasensya na, nagulat ba kita? Nag-aalalang tanong nito at naglakad palapit sa'kanya pero masamang tingin ang ipinukol niya rito na nagpahinto dito para tignan siya na puno ng pagtataka.

"What did I do?" Takang tanong nito sa'kanya.

"Ay! English English puro english!" Reklamo niya at nagsimula ng maglinis but this time ang mga comforter naman ang binalingan niya.

"Nagkaroon ba ng world war 3 dito kagabi?" Puno ng disgustong tanong niya. Hindi niya maiwasan na makaramdam ng sakit sa kaalamang may nangyari sa pagitan nito at ni Amanda kagabi.

"Hey! Walang nangyari sa'min kagabi." Naramdaman niya ang isang kamay nitong humihimas sa tiyan niya habang ang isang kamay naman nito ay mahigpit na nakayakap sa itaas ng dibdib niya.

"Wala akong pakialam kung mag sex pa kayo sa harap ko." Puno ng tapang na sambit niya dito pero sa isiping may nangyayari dito at nakikita niya ay kumikirot ang dibdib niya.

"Kailan ka ba magkakaroon ng pakialam sa'kin?" Puno ng sakit na tanong nito at saka siya pinakawalan.

"Sir ikaw ang amo ko, katulong lang ako at yung mga ginagawa mo sa'kin na dapat ay sa asawa mo lang ginagawa ay hindi tama paano nalang kung mahuli niya tayo at papiliin ka niya?" Tumayo siya ng maayos humawak siya sa pisngi nito at saka seryosong tinitigan sa mga mata.

Abala sila sa pagtitinginan ng....

"Roberto I am going to work first may pag-uusapan kami ng boss ko." Sigaw ni Amanda at padabog na binuksan ang pinto.

Kaagad nanlaki ang mga mata niya at pakiramdam niya ay palabas ang puso niya sa dibdib dahil sa lakas ng kabog nito habang pasimple niyang inaayos ang mga unan na nakakalat sa lapag. Hinayaan niya si Roberto na makipag-usap sa asawa nitong pabalik-balik ang tingin sa kanilang dalawa.

"What's going on here?" Nakataas ang kilay na tanong ni Amanda pero nagpatuloy siya sa paglilinis.

"Binibilinan ko lang si Ramona na linisin din ang Cr dahil madumi na." Pagdadahilan nito na mukha namang benta sa asawa nito.

"Okay mauuna na ako marami kaming pag-uusapan ng boss ko regarding sa trabaho I'm gonna need a new manager also, can you handle that hon?" Ani ni Amanda. In her peripheral vision nakita niyang tumango si Roberto at humalik sa labi ng asawa nito.

Napapikit siya at pinakiramdaman ang sarili dahil pakiramdam niya ay babagsak na siya dahil sa sakit na nararamdaman.

"Dang hindi ka dapat makaramdam ng sakit." Pagalit niya sa sarili.

"I'm sorry." Ani ni Roberto at naglakad papunta sa harapan niya tho hindi niya alam kung para saan ang paghingi nito ng tawad.

"Magta-trabaho na po ako, hindi ka pa ba papasok?" Hindi niya pinansin ito at ipinagpatuloy ang ginagawa.

Naglakad ito papunta sa pintuan ang akala niya ay aalis na ito pero napatingin siya dito ng marinig niyang tumunog ang lock ng pinto.

Hindi siya nag-komento sa sapat na ang tingin niya para sabihin nito ang sagot sa tanong niya.

"Oh Ramona!" Sambit nito. Nilapitan siya at siniil ng halik.

"I love you Ramona"  Ani ni Roberto habang inihihiga siya sa kama.

"Mahal din kita Sir" sagot niya at sak mahigpit na kumapit sa balikat nito habang nararamdaman niyang dahan-dahan nitong sinasalakay ang pagkababae niya.