Mistakes From The Past

Chapter 28

Two days have passed since the Lyndon incident and everything has change so as Lucas and Roberto. I always find them looking at me, nung una ay okay lang nai-endure ko pa pero ngayon hindi na it's too much.

"What the hell is wrong with you two?" Iritable at naiinis na tanong ko.

"Nothing." it is Lucas who answered me pero hindi makatingin ng diretso.

"Nothing?! Are you kidding me?! Ever since we saw Lyndon and you came back from manila, you two are acting really weird and now you're going to tell me it's nothing?!" I lose all my patience because of what Lucas said.

Nakita kong napabuntong hininga si Roberto kaya binalingan ko ito ng masamang tingin at sininghalan. "What?!" 

"Nothing to worry about." He simply said.

Kaagad na sumama ang timpla ko pagkarinig sa sinabi nito. "Nothing pala ha! Magtabi kayo sa pagtulog mamaya!? Gigil na sigaw ko at saka ako nagtatakbo sa kwarto at kinandado ito.

"Christelleee!" sigaw nito at narinig ko ang mga yabag nito papunta sa kwarto ko but too late because I already locked the door.

"Christelle open the door!" he banged into my door but I just laid in my bed and ignore him.

Meanwhile...

"Christelle!" I keep on banging her door but she's not coming out.

"Let her be bro or she will kick you for real." Napakunot ang noo ko dahil sa pagiging kalmado ni Lucas.

"Why're you so calm, aren't you worried that she's upset?" I can't help but ask.

"I'm not the one who's sleeping in the guest room hahaha." napasimangot nalang ako dahil sa isinagot nito.

"But seriously when she's mad let her be, siya din ang susuyo sa'yo kapag ready na siya." gone the jolly Lucas napalitan na ito ng kaseryosohan.

"You seem to know her really well." I don't like to be sounded like a jealous boyfriend but I can't help myself.,.

"You sounded like a jealous pet bro hahaha." Lucas tease me. Sabi ko nga nahalata niya eh.

I scoffed. "I sound like gay but I'm actually scared that she leave me kasi wala akong nagawang maganda para sa'kanya." Just thinking about her leaving me kills me pakiramdam ko ay nalulunod ako sa napakalalim na karagatan.

"She love you so much saksi ako sa sakit at paghihirap na dinanas niya nung umalis ka at iwan mo siya but she never stop loving you." Ani ni Lucas habang seryosong nakatingin sa'kin.

"Kwentuhan mo naman ako." I know it's too late but I want to know what happen to Christelle while I was away.

"Tungkol kay Christelle?" Tanong nito na tinanguan ko.

"I wasn't there nung umalis ka. I was in the us managing the business." Panimula nito na pinakinggan ko ng maigi. "But I heard everything from my parents na naaksidente siya. I thought kayo pa at magkasama kayo kaya hindi muna ako umuwi but one day my mother told me na comatose si Christelle at wala siyang kasama nagdecide ako na iwan kay daddy ang business para umuwi at bantayan si Christelle." Parang may palabas akong pinapanuod sa isip ko ng isa-isang pumasok ang mga pangyayaring sinasabi ni Lucas. Anong paghihirap ang pinagdaanan mo ng wala ako?

"Nung nagising siya mula sa pagkacomatose yun pa yung isang naging problema namin dahil hindi namin alam kung paano sasabihin na wala na yung anak ninyo." Pumikit ako at pinigilan ang mapaluha.

"Pero dumating din sa punto na nagsimula siyang magtanong. Yun na siguro yung pinakamasakit na naranasan ko sa buhay ko ay yung makita siyang mag-breakdown. She never spoke for 2 months she just cried hindi na siya nakakakain ng maayos she became frail and vulnerable and then one day I left her dahil may kailangan akong ayusin pero pagdating ko sa bahay nakita ko siyang walang malay at naliligo sa sarili niyang dugo." Huminto sa pagsasalita si Lucas kasabay ng malakas na kabog ng dibdib ko. Napapikit ako at magkakasunod na tumulo ang luha ko.

"I-I was lucky kase naidala ko siya kaagad sa hospital but then the doctor said na dalhin ko siya sa psychiatrist for treatment kase hindi niya kaya yung sakit." I pictured her inside the psych ward alone and lonely.

"I'm sorry kasalanan ko yung lahat. I don't deserve to be forgiven." I cried hard but I was force to stop because of the strong hands who envelope me in a big hugs.

"You deserve to be forgiven Roberto. I love you Roberto so much." She reminded me those words with love and adoration.

"Oh baby! You are such a strong and lovely woman. I love you so so much baby." I return her hugs with so much love and care.

"Okay guys nakaka-inggit na kayo kaya pwede ba umalis kayo sa harapan ko." Kunwari'y naiinis na ani ni Lucas pero alam naman namin na nagbibiro lang siya at masaya siya para sa'min.

"Hahaha" sabay kaming natawa ni Christelle.

Niyakap ko si Christelle bago nang-aakit na binulungan ito. "Pwede na ba ako matulog sa kwarto kasama ka?"

"Hindi!" Nawala ang nakangiting ekspresiyon nito at bumalik sa naiinis.

I pouted my lips at sumimangot bago parang bata na nagtanong. "Why baby?"

"Because you and Lucas seems to be more close than you are to me." She sulk.

"Aw my baby is jealous? I think I know how to ease that jealousy of yours." Ngumisi ako dito at walang pasabi na binuhat ito.

"Haha Roberto put me down!" Kumawala ito sa hawak ko pero hindi ko ito hinayaan mas hinigpitan ko ang pagyakap ko dito at minadali ang pagpunta sa kwarto.

Nang makapasok kami sa kwarto ay dinig ko ang malakas na sigaw ni Lucas. "You guys are disgusting! My virgin ears!"

"Gay" sambit ni Christelle pagkarinig sa sigaw ni Lucas.

"Gay?" I ask and smile devilishly.

"ROBERTO!" biglang sigaw ni Christelle ng ihagis ko siya sa malambot na kama.

"Are you ready baby?" I smirk