Mistakes From The Past

Chapter 37

Two days have passed mula ng magkaayos kami ni Clarisse at magplano ako na iwan ito. Since then hindi na hinayaan ni Roberto na mawala ako sa paningin nito. May mga time na malingat lang ito at hindi ako makita ay natataranta na ito at kung may hindi natutuwa sa inaakto ni Roberto yun ay sila mommy dahil hindi na daw sila makasingit ng pag-aalaga sa'min ni baby dahil daw sa pagiging possessive nito.

"Roberto I know na mali yung ginawa kong pagdududa sa pagmamahal mo at sa pagpa-plano na umalis sa puder mo, pero hinay-hinay sa pagiging possessive dahil baka mainis sina Mommy at Daddy eh sila na ang magtakas sa'kin para lang masolo kami." Imbes na matakot ay sumimangot pa ito.

"Itatakas ko na kayo bago pa nila magawa iyon." Napatapik ako sa noo dahil sa sinabi nito.

"Oh Roberto! Mahal na mahal kita." I peck a kiss on his lips pero mabilis nito iyong tinapos.

"Mahal na mahal din kita baby pero hindi pa pwede ang sabi ng doctor ay kailangan muna mag-three months ni baby."  Ani nito na nagpasimangot sa'kin.

Isa iyan sa itinawag ni Roberto sa dalawang araw na lumipas at nawindang siya sa isinagot ng doctor na hindi kami pwedeng magtalik dahil maselan pa din ang pagbubuntis ko.

"Ang sabihin mo ayaw mo sa'kin." Hindi ko alam kung ano ang sumapi sa'kin at nasabi ko iyon.

Napabuntong hininga si Roberto at kinuha ang kamay ko para ilapat sa pagkalalaki nito. Napasinghap ako ng tumama ang kamay ko dito. "Kung alam mo lang kung gaano ko ka kagustong gawin ang bagay na iyon sa'yo pero ayaw kong mapahamak kayo ng anak natin kaya pinipigilan ko ang sarili ko."

"Am I being selfish for wanting you so bad?" hearing those words from him I can't help but question my attitude.

"Nothing is wrong for wanting me so bad because I felt the same thing towards you." I bit my lower lip to refrain myself from grinning like an idiot. But he seems to notice that because he started teasing me.

"Roberto?" napahinto ito sa ginagawang pang-aasar ng marinig ang pagtawag ko.

"Yes baby?"  he's all ears now.

"Am I acting weird lately?" nawi-wirdohang tumingin ito sa'kin.

"You always act strange from the very beginning didn't you know that already?" nakangising ani nito. Nanlaki ang butas ng ilong ko at pinaghahampas ito.

"Are you serious right now?!" gigil na tanong ko and he just laugh his ass out.

"Seriously baby, what's this all about?" natatawa-tawa pang tanong nito.

"Napansin ko kase na parang may mali sa'kin, parang mayroon akong  gustong gawin na ayaw ko naman talaga, basta hindi ko maipaliwanag." nakatingin lang ito sa'kin habang nagsasalita ako.

"Baka naman pregnant thing lang yan." Napaisip naman ako sa tinugon nito.

"Pero hindi pa naman ito yung time para maglihi ako." he seems lost sa mga sinasabi ko.

"Aish!" ginulo nito ang sariling buhok all of a sudden.

"We'll ask mom later, okay?" tumango-tango ako.

"Magpahinga ka na at dadating sila Sancia mamaya to celebrate new year with us." all of a sudden naging excited ako.

"Really?!" Tumango si Roberto habang inaalalayan ako papahiga sa kama.

"Aalis ka?" papapikit palang ako ng bigla akong dumilat dahil naramdaman ko ang pag-shift ng kamang kinahihigaan ko.

"I'm going to help mom." Tumango ako at itinaas ang kumot hanggang sa balikat bago tuluyang pumikit.

Roberto Point of View

"Do you guys need help?" sabay na tumingin sa'kin ang mga magulang ko.

Si mom ang unang nakabawi at nagtanong. "Where's Christelle?"

"Oo nga where is she?" Daddy seconded

I rolled my eyes at dumukdok nalang sa lamesa dahil wala naman ibang tanong ang parents ko kundi si Christelle.

"Roberto!" Mom shouted nung hindi ako sumagot.

"Mom nasa kwarto natutulog!" sigaw ko.

Napahinga ng malalim yung parents ko kaya naman napatingin ako dito na hindi makapaniwala.

"Mom I know you love Christelle and our baby but please hayaan niyo naman akong maalagaan yung mag-ina ko." Giit ko

Mom raised an eyebrow and give me the looks na nagsasabing hindi ko alam ang sinasabi ko.

"Mom lagi nalang kayo yung nakabantay sa mag-ina ko halos ayaw niyo na akong palapitin sa'kanya." I know I am such a gay for saying those words pero kusa nalang silang lumalabas because of the frustration I am feeling.

"Excited lang kami roberto, alam mo naman na matanda na kami at matagal na namin gustong magkaroon ng apo." Ngayon ko lang napagtanto na may edad na ang mga magulang ko nakakaya ko pa silang sagut-sagutin.

"Sorry mom." Nahihiyang paghingi ko ng paumanhin.

"Roberto" tumingin ako kay dad ng tawagin nito ang pangalan ko.

"Gusto namin na maramdaman ni christelle na mayroong nagmamahal sa kanya kahit na wala na yung mga magulang niya." Para akong bata na sinampal ng katotohanan dahil sa sinabi ng mga magulang ko.

"Sorry mom and dad, I love you both." Isa-isa ko silang niyakap bago ako tumalikod para balikan si christelle.

Pagdating ko sa kwarto ay nakita ko si christelle na nakaupo kaagad na dumapo ang malungkot na tingin nito sa'kin.

Ibayong kaba ang lumukob sa'kin dahil sa lungkot na nakikita ko sa mga mata nito. Kaagad kong tinungo ang kinaroroonan nito at nag-aalalang sinuri ito. "What's wrong baby?"

"I-I thought you left me. When I wake up and wala ka sa tabi ko akala ko iniwan mo na ako." Namumuo ang luha nito habang nagsasalita.

"Baby I am not gonna leave you." Tanging yakap lang ang alam kong makakapagpakalma dito kaya naman niyakap ko ito ng sobrang higpit.

"Let's go downstairs?" Tumango ito sa tanong ko.

Inalalayan ko ito pababa sa hagdanan, nasa kalahatian palang kami ng hagdan ay dinig ko na ang ingay ng mga kamah-anak namin.

"Roberto hindi pa ako nakakapag-shower." Napatawa nalang ako dahil bigla itong na-conscious matapos makita ang mga kamag-anak ko.

"Baby okay lang yan, ako lang naman ang aamoy sa'yo eh." Bulong ko dito bago mas hinapit ito palapit sa'kin.

"Ang sama mo talaga roberto, ano nalang ang sasabihin ng mga kamag-anak mo kung hindi ako presentable." Reklamo nito

"Too late baby andito na tayo." I announced

"HAPPY NEW YEAR!" sabay-sabay na bumati ang lahat ng nasa sala pagkakita sa'min.

"R-Roberto!" Kinakabahang ani ni christelle and I found myself laughing my ass out.