Chapter 61

14 0 0
                                    

We arrived at manila police district exactly one hour after we left the women's desk building.

"Are we going to say to them about what happen at women's desk?" I ask Mom habang naglalakad kami sa hallway ng police station.

"Yes, we need to inform them lalo na yung plano dahil mukhang mahihirapan tayo na kalabanin ang mga iyon." said Mom.

Patuloy kami sa pag-uusap tumigil lang kami nung makarating na kami sa frontdesk ng police station.

"Yes Ma'am?" ask the police office na nakaupo sa likod ng lamesa.

"We're here to visit Roberto and Lucas." I said to the police officer

"Ma'am pwede na po kayong dumiretso sa room na iyon." tinignan ko ang room na tinuturo nung police.

Nagpasalamat muna kami bago kami sabay na naglakad ni Mommy papunta dun. Sa labas palang ay dinig ko na ang boses ng dalawa habang masayang nag-kukwentuhan. Kumatok muna ako bago ko tuluyang binuksan ang pinto, gulat na napabaling sa gawi namin ang dalawa pero pagkakita palang sa'kin ni Roberto ay tinakbo na nito ang distansyang namamagitan sa'min.

Isang mahigpit na yakap at halik ang sinalubong sa'kin ng pinakamamahal ko.

"Oh baby, I miss you so much!" Roberto whispered in between our kisses.

"I miss you so much too." my tears began to pour.

Roberto instantly broke our kisses when he saw my tears.

"What's wrong baby?" he held my face and looked at me intently.

"Earlier today we visited the women's desk." I informed him and in instant bumalatay ang inis sa mukha ni Roberto.

I can't hide the sadness in my voice and Roberto noticed that kaya naman kaagad nagbago ang expression ng mukha nito.

"Why did you go there? What if they hurt you?" magkakasunod na tanong nito at sinuri ako mula ulo hanggang paa checking if I'm scathed.

"I'm okay Roberto, nothing bad happen." I assured him.

Nagbuntong hininga ito at inalalayan ako paupo sa maliit na kama.

Kaagad na gumala ang mga mata ko pagkakita ko sa kama and in instant nakaramdam ako ng guilt at awa sa sitwasyon nilang dalawa.

"Y-You two sleep in this bed?" I ask and he nod.

"There's no way, Roberto!" I felt helpless bumaling ako kay Mommy para sana humingi ng tulong pero kita ko din ang kawalang pag-asa at lungkot nito habang nakatingin sa anak.

"Kakausapin ko ulit sila kung kinakailangan kong magmakaawa gagawin ko makalabas lang kayo dito." ani ko

Mistakes From The Past Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon