Chapter 60

13 0 0
                                    

Lumipas ang isang linggo at nanatiling naka-kulong si Roberto at Lucas hindi ko alam kung anong ginawa ni Glacier para mapigilan ang pag-bail namin para makalabas ang dalawa, dagdag pa yung women's desk na isa sa mga nagpapahirap sa'min.

Today is the eighth day na nasa police station sila habang ako ay papunta sa tanggapan ng mga kababaihan para makipag-ayos.

Sa nagdaan na isang linggo hindi nawala sa isip ko ang kondisyon ni Glacier na-discuss ko na din ito sa Mommy ni Roberto at labis ang ginawa nitong pagtutol na umabot pa sa hindi nito pagpansin sa'kin ng ilang araw.

Sobrang hirap dahil kami nalang yung magkaramay pero hindi pa kami nagpapansinan kaya naman nagpakumbaba na ako at ipinaliwanag ang lahat ng plano ko. After hearing my plans she agreed but only if we're out of options so this meeting with women's desk are our second to the last option, hindi na kasi uubra yung sa abogado.

"Let's go?" Mom asked napatigil ako sa malalim na pag-iisip ng marinig ko ang boses ni Mommy.

I just nodded and head towards the parked car.

Ako lang dapat ang aalis pero hindi hinayaan ni Mommy na ako lang mag-isa dahil mahiram na daw at baka kung mapaano ako.

Tahimik lang ang naging byahe namin hanggang sa makarating kami sa tanggapan ng mga kababaihan.

"Are you ready?" Mom asked before we got out of the car.

I nodded at sabay kaming bumaba ng sasakyan at naglakad papasok sa dalawang palapag na gusali.

Pagdating sa front desk ay tinanong kaagad namin kung saan ang office ng president and she told us gleefully.

Habang papaakyat kami sa second floor ay iginala ko ang tingin ko sa paligid at hindi ko maiwasan na huwag basahin ang mga karapatan ng mga kababaihan na nakapaskil sa pader.

"President Aurora Buena, I guessed ito na yun." Mom muttered.

I knock three times and a calm voice told us to get in, so we did.

Pagpasok palang namin ay sumimangot na kaagad ang president. Hindi maganda ang kutob ko dito, why would she make a face eh we never see nor know each other.

"Good day, how can I help you?" The distaste in her voice is circulating around this four walls.

"My name is Christelle Ramona Sandoval De Leon and this is my Mother Alexandra Buen Lagasca and we're here to discuss the case Ms Glacier Rustan filed against my fiance and my friend." I maintain my serious face and authoritative voice.

"The abusive men? What do you wanna know?" The president ask not minding if nakatayo lang kami sa harap niya.

"Aren't you gonna invite us to sit?" Mom seems to notice kaya ito na mismo ang hindi nakatiis na magtanong.

"Oh! Out of decency you may sitdown." She sounded insulting but we still sit.

"They're not abusive kagaya ng pinaparatang niyo sa kanila!" Hindi ko napigilan ang pagtataas ng boses.

Hinawakan ni Mommy ang kamay ko at bahagya itong piniga na parang sinasabi na kumalma ako.

"Paano silang hindi naging abusive kung may mga evidence na inilahad sa'min si Ms Glacier Rustan?" Hindi ako nakakibo dahil alam ko ang tungkol sa mga ebidensiya na hawak ni Glacier.

"Those are pointless Glacier is the reason why I almost lost my baby, she is the reason kung bakit ginawa nila Roberto ang saktan siya!" Ngumisi ang presidente sa mga isiniwalat ko.

"Do you have an evidence to proved their innocence? Do you have evidence na nagsasabing si Ms Glacier ang dahilan kung  bakit muntik ng malaglag ang baby mo at hindi ito dahil sa sarili mong kapabayaan?" She's spitting bitterness and idiocity.

"Huwag mo akong itulad sa'yo na pinalaglag ang anak para lang masabi sa asawa mo na wala kang excess baggage dahil hindi ako kagaya mo na kayang pumatay ng buhay na inosente at walang kamalay-malay!" Lahat ng galit at lungkot na naramdaman ko sa loob ng isang linggo na lumipas at patuloy kong nararamdaman ngayon ay naipon na at kusa ng kumawala.

Nanlaki ang mga mata nung presidente at tumingin sa'kin na punong-puno ng galit.

"Did I hit the bull's-eye?" The table has turned.

I smirk at her.

"How can you throw such accusations without evidence!? I can sue you now Ms De Leon!" Mas lumawak ang ngisi ko at inilapag ko sa harapan niya ang mga larawan at files na nakalap ko mula sa mga taong nakatrabaho at kagalit niya.

Gamit ang nanginginig nitong mga kamay ay binuksan nito ang folder na dala ko at kita ko ang unti-unting paglaki ng mata nito at pamumutla ng mukha nito pagkakita sa laman niyon.

"HOW DARE Y-YOU-!?" hindi nito maituloy ang dapat sabihin dahil sa panginginig maging ng boses nito.

"How dare me? You don't know me and my capabilities Mrs president, so if I were you, I'd be a good girl and let them out of there!" Bawat salitang binitawan ko ay binigyan ko ng diin para mas tumatak ito sa isip ng presidente bago namin tuluyang nilisan ang gusali at magtungo sa police station.

Pagkalabas namin sa gusali ay huminga ako ng malalim bago tumingin kay Mommy na kasunod ko lang.

"Mom I'm sorry." I said sincerely.

"Sorry? I've never been so proud of you my daughter, you are always strong and independent." Mom held my face and wipe my tears na hindi ko akalaing tumulo na pala.

"Thank you Mommy!" I held her in my arms and pull her into a tight hug.

"I love you too, let's go visit those two, I miss them so much!" Ani ni Mommy at inakay ako papunta sa kotse.

"I miss them too Mom, so much!"

Meanwhile...

Women's desk building

"Ms Glacier, I don't this pursuing this case is  a good idea." Pagkalabas nila Christelle ay saka ako lumabas sa pinagtataguan ko at ito kaagad ang ibinungad sa'kin ng lintik na matandang ito.

"President Buena, I invested to much in this case at ngayon sasabihin ko sa'kin na itigil na ito? Gusto mo na yatang mamaalam sa pinakamamahal mong pamilya at trabaho!" Kung halimaw si Christelle ay doble ang ugali ko at yun ang dapat nitong katakutan.

"But she has evidence about me and my unholy-" I cut her off by saying what she's about to say.

"A...Bor...tion!"

"H-How?"

I smiled evilly.

Mistakes From The Past Where stories live. Discover now