Aşk Gerçekten Varmış

Farklı bir deneyim.🚔 / bölüm 5

Bugün ifade vermeye gidecektim. O kadar heyecanlıydım ki tüm gece uyuyamamıştım. Sabah namazından sonrada bir daha yatmadım madem uyuyamıyordum biraz ders çalışsam fena olmazdı.

Her zamanki gibi 8'de üstümü giyinip kütüphaneye doğru yol aldım. Abim beni 11'de ordan alıp şubeye götürecekti.

Haliyle sabahın 8'inde şubede bitmem biraz garip olurdu babam o saatlerde gidersiniz sende kardeşini yalnız bırakma diye abime bir güzel tembihlemişti. Doğrusu bana kalsa 8'de giderdim. Hayır tabi ki Erdemi görmek için değil aslaaa.

Kütüphaneye geldiğimde selin henüz gelmemişti. Cam kenarı diye ölüp bittiği köşeyi kaptım hemen. Yoksa gelince bana hesap sorardı nasıl tutmazsın bana yer diye. Yanındaki masaya da kitaplarımı yerleştirmeye başladım. O arada selinde kapıdan içeri girdi. Yanağıma bir öpücük kondurup:

"Amanda aman bana yerde tutarmış." Diyip çenemi okşadı. Sanki küçük bir çocuk seviyordu. Seline dünkü olayları anlatmak için can atıyordum. Ama biraz ders çalışmalıydık daha sonra anlatabilirdim. Tuttuğum yere oturup kitaplarını yerleştirdikten sonra ders çalışmaya başlamıştı bile. Bende önüme dönüp matematik soru bankasını açtım ve sorularla mücadeleye başladım.

Ama aklım başka yerde olduğu için ve anlatmassam çatlayacağım için bir tane postit koparıp üstüne "sana çok önemli birşey anlatmam lazım" yazıp selinin önüne yapıştırdım.

Selin hemen kitaplarını toplamaya başlamıştı. Bu onun için alarm demekti çünkü ben asosyal biri olduğum için pek böyle cümleler kurmazdım kuruyorsamda kesinlikle bir şey olmuştur. O toplanırken bende çantamı topladım ve kütüphaneden çıkışa doğru yürüdük. Bizi kapıda gören mert abi:

" hayırdır kızlar nereye" diye sordu. Bu soruya karşılık selin:

" valla mert abi şuan her ne olduysa baya önemli öldürsen beni ders çalışamam." Dedi. Mert abi tebessüm ederek.

"Aman ha çabuk halledin bu önemli işi sınava 2 ay kaldı."

"Sen meraklanma mert abi." Dedim gülümseyerek selinin koluna girip çıkışa doğru hızlı hızlı ilerledim başka birine takılmadan çıkışa ulaşmak istiyordum.

Sonunda çıkışa ulaştığımızda hemen konuya girdim.

"Selin hani geçende yüzüne poğaça fırlattığım çocuk varya."

"Evet şu ultra yakışıklı olan."

"Onu gördüm dün." Selin önemli olay bu muydu der gibi gözlerini devirdi. Çünkü küçük bir ilçedeydik ve illaki görecektim. Ama bu şekilde değildi her neyse.

"Gözlerini devirmede dinle. Dün bir grup adam birini dövüyordu. Meğerse bu çocuğu dövüyorlarmış. Bende görünce hemen polisi aradım. Ve adamların önüne atlayıp erdemi kurtardım.

"Neeee! Sen aklını mı kaçırdın ya adamlar sana bir şey yapsaydılar."

"Yapmadılar işte. Önemli olan bu çocuğu görmüş olmam üstelik hayatınıda kurtardım sayılır." Selin sözümü kesti.

" birileriyle kavga eden biri düzgün biri midir nedir belli değil birde buna nasıl seviniyorsun üstelik bana mantıklı ol dersin şuan mantık bu konunun neresinde inanmıyorum sana." Selin baya sinirlenmişti bana bir şey olma korkusu onu hep böyle sinirlendirirdi.

" sakin olur musun? Öyle değil Erdem polismiş."

"Erdem kim ya."

"Şu ultra yakışıklı olan."

"Ne niye dayak yiyormuş o zmn."

"Ya 5 tane adam birden saldırmışlardı diyorum. Kardeşlerini mi ne hapse atmışlar o yüzden geri bıraksın diye sıkıştırmışlardı işte."

"Vee sende bu olayın içine atladın öyle mi koskoca polis bile birşey yapamamış gerçekten inanmıyorum sana."

"Abartıyorsun şuan."

"Hayır abartmıyorum ya sana birşey olsaydı."

"Olmadı ama."
Bir süre sessiz kaldık ikimizde selin bu tarz durumlarda çok sinirlenirdi. Sevdiklerine bir şey olması ne hikmetse onda sinir duygusu uyandırıyordu. Daha fazla dayanamayıp sarıldı.

"Bir daha lütfen böyle şeyler yapma."

" tamam söz." Dedim onu rahatlatmak için.

"Ee peki sonra ne oldu."diye sordu selin daha fazla dayanamayıp.

"Sonrasında polis geldi işte zaten o da polis olduğu için." Bunu sırıtarak söylemiştim." Bugün ifade vermeye gidicem benimle özel olarak ilgilenecekmiş."

Selin bana sanki bir uzaylı görüyormuş gibi baktı.

"Dün senin bir yerlerine vurmadılar dimi."

" hayır dedim ya."

"O zmn söyle arkadaşıma ne yaptın ela nerde." Diyip hızla kalktı ve ellerini göğsünün üzerinde birleştirdi.

"Ya sana da bir şey anlatılmıyor."

" seni ilk kez böyle görüyorum garip geldi."

" nasılmışım ben." Neden böyle söylemişti ne garipliğim vardı sanki:/

"Salak salak sırıtarak anlatıyorsun bu olayı farkında mısın. Sen yoksa bu adama aşık felan mı oldun."

"Ya ne alakası var daha 2 kere gördüm."

"Şöyle anlatayım gördüğün günden beri ne kadar yakışıklı olduğundan bahsediyorsun ilk başta şaka sanmıştım ama sen baya ciddi gibisin daha önce hiçbir erkekten böyle bahsetmediğininde altını çizerim."

"Ya biraz hoşlanmış olabilirim ama zaten bir daha görmem sanırım."

"Orası belli olmaz."dedi abimin arabayla geldiğini başıyla gösterirken.

"Selim abi geldi."

"Evet ifade vermeye gideceğim o yüzden."

"Hmm. Tamam." Dedi selin abime dalmıştı. Selin ne kadar çaktırmak istemesede abime karşı bir şeyler hissettiği kesindi. Zavallı abiminde selin her abi dediğinde kalbinde bir yerlerin kırıldığına emindim . Ama aralarındaki yaş farkından dolayı ikiside susuyorlardı. Yeliz teyze bu ilişkiye asla onay vermezdi sanırım. Abim arabadan inip yanımıza geldi.

"Nasılsın selin."

"İyiyim selim abi sen nasılsın."

"Bende iyiyim saol. Ders çalışmanız bittiyse senide evine bırakayım."dedi abim. Hemen abime destek olmak adına.

"Bitti,bitti. Hadi selin gel bırakalım senide dedim." Selinde başıyla onaylayıp arabaya bindi. Önce selini evine bıraktık. Daha sonrada polis karakolunun yolunu tuttuk.

Hikayemi beğendiyseniz lütfen oylamayı unutmayın