Aşk Gerçekten Varmış

Ela'dan / bölüm 65

Gözlerimi açtığımda hiç bilmediğim bir odadaydım. Kendime geldikçe anladımki bir hastane odasıydı. Yine yapmıştım yapacağımı. En son sadece bir yerden düştüğümü hatırlıyordum.Başımda beyaz önlüklü duran adam uyandığımı görünce elindeki küçük feneri gözüme tutarak birşeyler demeye başladı.

"İyi misiniz ela hanım."

"Beni duyabiliyor musunuz?"

Bir müddet konuşmayı unutmuş gibi başımda duran doktora cevap vermeye çalıştıktan sonra sonunda sesim çıktı.

"İyiyim."

"Ufak bir kaza geçirmişsiniz merak etmeyin sorun yok."

"Etmiyorum."

Doktor verdiğim bu net cevap karşısında bi an ne yapacağını şaşırmış gibiydi.

"Ben yakınlarınızı çağırayım."

Acaba yine ne sakarlık yapmıştımda düşmüştüm. Annem kesin bir ton azar atacaktı.

Kapının açılmasıyla oraya döndüm içeri hiç tanımadığım bir adamla kadın girdi ama doktorun söylediği sözler garipti.

"Buyrun görebilirsiniz arkadaşınızı."

Genç kadın konuşmaya başladı.

"Nasılsın ela iyi misin?"

Yanındaki adamla düşmalardı heralde öfkeyle kadına cevap verdi.

"Kız nerden düştü sence iyi mi?"

"Ne diyeyim morelini mi bozayım senin gibi. "

Bu ikilinin kavgasını dinleyemeyecek kadar başım ağrıyordu o yüzden durmaları için konuşmaya başladım.

"Pardon bölüyorum ama siz kimsiniz ya."

Herkes bu cümlemden sonra afallamışa benziyordu aldırış etmeden doktora döndüm.

"Annem nerede benim."

Kadın şaşkınlıkla konuşmaya başladı.

"Bizi hatırlamıyor musun ela."

"Yoo siz kimsiniz neden hatırlayayım sizi hanımefendi."

Adam yine kadına çemkirdi.

"Al işte senin yüzünden kızın hafızasıda gitti erdem gelince ne diyeceğiz bakalım."

"Ben mi dedim ayağın takılda 1. Kattan kumun üstüne düş diye."

"Götürmeseydin inşaata olmazdı."

"Kızın iş yeri orası saçma saçma konuşma."

Doktor dayanamış olacakki onları susturacak kadar yüksek sesle söze girdi.

"Siz en son ne zamanı hatırlıyorsunuz şuan kaç yaşındasınız."

"21"

Doktor derin bir nefes alıp elindeki doyaları karıştırdı ve konuşmaya başladı.

"4 yıl kadar bi süreyi unutmuşsunuz ama çok sorun olacağını sanmıyorum geçici bir hafıza kaybı en fazla bir iki hafta sürecektir."

Doktor bu açıklamayı yaparken içeriye nefes nefes bir adam daha girdi. Baya yakışıklı olduğunu söylemeliyim. Nefes nefese ve tedirgin yüz ifadesi beni görünce biraz olsun sakinlemişti.

"Ela iyi misin güzelim. "

Ne güzeli pardonda bu adam bana nasıl böyle hitap ediyordu.

"Ne güzeli ya sen kimsin."