Aşk Gerçekten Varmış

Erdem'den

"Sen malsın oğlum."

Kapımı çalmadan içeri dalma cürretinde bulunan cem birde utanmadan bağırıyordu.

"Sana benim odama böyle girme hakkını kim veriyor ."

"Keyfim ve kahyası veriyor oldu mu? Kız senin yüzünden istifa etti üstelik yanlış hiçbir şey yapmamıştık."

"Kim istifa etti."

"Ela biricik karın."

Bu işin sonunun böyle olacağı belliydi ama benimki kıskançlık değildi bu herife güvenmemekti bana ne şekilde ne darbe vuracağını bilemiyordum ve sadece elayı korumak istiyordum.  Sırf bana zarar vermek için elayı kullanabilirdi o yüzdendi bu sinirim ve öfkem. Cemin son cümlesiyle odamdan fırlamam bir olmuştu umarım eve gitmiştir.

Eve geldiğimde elayı odamızda uyurken buldum. Bende bir şeye üzüldüğümde hep uykuya sığınırdım sanırım o da öyle yapmıştı. Usulca yanına uzanıp saçlarını okşamaya başladım. Bir müddet sonra elanın kafasını göğsüme  yaslayıp bende uyumuştum.

                           .............

Elanın  dudağıma koyduğu öpücükle gözlerimi açmıştım. Bana trip atar diye düşünüyordum aslında bu hareketi beni şaşırtmıştı.

"Ela neden böyle yaptın."

Kafasını göğsüme gömüp konuşmaya başladı.

"Aramız bozulsun istemiyorum."

"Sorun onunla çalışman değil gereksiz yakın durman."

"Ben kimseye yakın durmuyorum. "

İkimizde gerilmiştik uzandığımız yerden kalkıp yatağın üstünde oturur vaziyet almıştık ve ses volümümüz yükselmişti.

"Bir de yakın dursanız demek ne olacak."

"Senin derdin ne istifa ettim işte."

"Bunu yaparak sanki suçlu benmişim gibi göstermeye çalışıyorsun ama suçlu olan sensin."

"Ben öyle birşey yapmaya çalışmıyorum sadece aramız daha fazla bozulmasın istedim ama anladığım kadarıyla sen buna değmezmişsin."

"İyi değmezsem git al geri istifanı cem dünden razı bekliyor."

"Öyle yapacağım zaten cem senin yerine daha anlayışlı birisi beni işe geri alacaktır senden daha çok düşündü beni istifa ettim diye ama sen hala saçma saçma konuşuyorsun. "

Gerçekten sinirlenmiştim. Normalde elaya kıyamıyordum ama şuanki durum beni geriyordu bana karşı başka bir adamı savunması durumu.

"İyi git ne yaparsan yap."

Sinirle yataktan kalkıp hava almak için dışarı çıktım. Arabaya binip üsküdar sahile sürdüm. Gerçekten yoruluyordum neden hep böyle oluyordu. Ne olursa suçlu hep ben oluyordum. Benimde bir kalbim var ve bende birçok şeyden ela için vazgeçtim. Ama olmuyordu işte hep elayı üzende kıranda ben oluyordum.

Bu şekilde düşünceler içinde boğuşurken telefonum çaldı. Arayan dedemdi.

"Efendim dede."

"Müsait misin oğlum."

"Evet."

"Seni bir iş için ingiltereye göndermek istiyorum elayla balayına gitmeden hemen önce gidip bi hallet olur mu."

"Kaç günlüğüne."

"2 günlüğüne."

"Tamam dede görüşürüz."