Aşk Gerçekten Varmış

Ela'dan

Bugünkü yaşanan olaydan ötürü erdemin gönlünü almam lazımdı. Ona sevdiği yemeklerden güzel bir şölen yapmak istiyordum. Ama işin kötü yani neyi çok sevdiğini bilmememdi

Telefonumu elime alıp hemem babaannesini aradım.

"Alo babaanne nasılsın."

"İyiyim kızım sen nasılsın."

"Bende iyiyim babaanne sana birşey sorabilir miyim? "

"Tabi sorabilirsin güzel kızım."

"Erdemin en sevdiği yemek ne babaanne. "

"Erdem yaprak sarmasını çok sever. Karnıyarıkta en sevdiği yemeklerdendir."

"Tamam babaanne saol."

"Ne demek güzel kızım. Kolay gelsin sana."

"Saol babaannecim görüşürüz."

"Görüşürüz kızım." Diyip telefonu kapatıp kendimi mutfağa attım. Bir güzel en sevdiği yemekleri hazırlayıp tepsiye güzel bir şekilde yeni gelin sunumu yaptım. Erdemin yüzünü güldürmek içindi bu şovların hepsi. Merdivenlerden çıkıp erdemin çalışma odasının kapısını çaldım.

"Gelebilir miyim" ses vermemişti. Büyük ihtimalle vermeyecekti de. Bende kapıyı açıp içeri girdim. Ben içeri girince kafasını iyice önündeki çizimine gömdü. Bu adamın tribide bir başka yakışıklıymış be.

"Sana yemek yaptım acıkmışsındır."kafasını kaldırmadan.

"Aç değilim benim için yorulmana gerek yoktu ben senin için o kadar değerli sayılmam ne de olsa." Baya alınmıştı. Elimdeki tepsiyi odanın ortasındaki sehpaya bırakıp erdemin yanına ilerledim. Kolunu kaldırıp kucağına oturdum ve yüzüme bakmaktan kaçırdığı yüzünü ellerimle tutup yüzüme doğru sabitledim.

"Özür dilerim."

"Ben senin bişeyin olmadığım için dilemene gerek yok."

"Erdem lütfen patronum olduğu için alt tarafı bir yemek yedik hem senin nefretin ne bu adama karşı."

"Yahu sen onu ne yapacaksın ben sana uzak dur diyorum sen gidip yemek yiyorsun ela üstelik ben sana karışamazmışım ya hani boşver ne önemi var."

"Kocam hakkında hiçbir şey bilmiyorum ben."

"Bana trip atmak yerine öğrenmeye çalışsaydın eğer bilirdin."

"Özür dilerim oldu mu?"

"Olmadı cemle bu kadar samimi olmanı istemiyorum tabi senin için bu durum önemliyse."

"Neden peki."

"Karımsın karımı kıskanıyorum normal değil mi?"

"Ne diye kıskanıyorsun seni seviyorum işte başka adamlara mı bakıcam ben."

Ne demiştim ben az önce büyük tongaya gelmiştim valla.

"Sen ne dedin az önce."

"Duydun işte bırak beni."

"Sen geldin oturdun kucağıma."

"İyi kalkıyorum o zmn." Tam kalkarken erdem kolumdan tutup beni tekrar kucağına oturttu.

"Kalkma bir kerede ben nazlanayım sen beni nazla hem bugünkü şeyden sonra hak ediyorum bence."

"İyi tamam nazlan."

"Tamam öp beni."

"Off erdem vur diyoruz öldürüyorsun." Diyip tekrar kalkmaya çalıştım ama beni kollarıyla sımsıkı sardığı için bu pek mümkün olmadı.

"Tamam güzel sözler söyle o zmn bana kocacım de. Ne bileyim aşkım, sevgilim bişeyler de. Seni seviyorum de."

Onuzlarımı dikleştirdim. Gözlerimi gözlerine sabitledim bugün ona onu ne kadar çok sevdiğimi söyleyecektim.

"Erdem."

"Efendim güzelim."

"Ben ben seni çok seviyorum." Erdemin gözleri parlamıştı bunu duyunca. Elleriyle belimi sımsıkı sararken bende onun boynuna sımsıkı sarıldım erdem kulağıma yaklaşıp."bende seni çok seviyorum. "Diye fısıldadı.

Kulağımdaki dudakları yavaş yavaş boynuma ilerleyince durdu. Dudaklarını boynuma bastırıp kokumu derin derin içine çekti. Ufak ufak öpücükler kondurarak en son çeneme bir öpücük kondurdu ve kendini geri çekti.

"Niye durdun."

"Durmayayım mı ."

"Dur yemeğini ye."diyip erdemin kucağından kalktım ve sehpanın yanındaki koltuğa oturdum."gel hadi."

Erdemde çalışma masasından kalkıp yanıma gelmişti. Gülümseyip duruyordu. Yemekleri görünce birden kaşlarını çattı.

"Sen mi yaptın bunları."

"Yok erdem yan komşuya çağırdım o geldi yaptı hepsini."

"Hadi ya bizim yan komşu da pek maharetliymiş." O böyle söyleyince koluna bir tane vurdum.

"Nankör."

"Çok güzel gözüküyor. En sevdiğim yemekler."

"Biliyorum."

"Nerden öğrendin."

"Babaanneni aradım."

"Arada sana trip atayım bari."bunu söyledikten sonra ciddileşmişti erdem birden.

"Ela benim cemle aramdaki sorun ikimizle ilgili bir konu sen onun yanında çalışacağın için anlatmam pek doğru olmaz sanırım. Bugünde öyle sizi gülerek sohbet edince kıskandım işte çünkü sen bana beni sevdiğini söylemediğin için ama söz bir daha böyle bir olay yaşanmayacak çünkü ben sana güveniyorum." Son kelimesi benim için çok önemliydi. Bugüne kadar hiçbir kadına güvenmemiş bu adam bana güveniyordu.

"Gerçekten güveniyor musun?"

"Evet kendimden bile çok güveniyorum hemde."

"Senin güvenini hiçbir zaman kırmayacağım inan bana."

"Biliyorum." Erdem yaptığım yemekleri yemeye başlamış bir yandanda bir sürü övgü yağdırıyordu. Cemle aralarındaki durum her neyse ikiside anlatmıyordu. Ve bu beni aşırı derecede meraklandırıyordu. Tabiki kocam hakkında bilmediğim diğer şeylerde. Ama vaktimiz boldu hepsini öğrenip birbirimizin yaralarını saracaktık. Erdem yemeğini bitirip beni kucağına çekti.

"Hem yetenekli hem akıllı hemde dünya güzeli bir kadınla evlenmişim nasıl bir sevaptır yarabbi bu."kıkırdadım bu iltifatı karşısında. O da gülüyordu. Gülme be adam aşkından ölücem yoksa.

"Gülme"

"Ne diye gülmeyeyim."

"Sen böyle gülünce çok fena şeyler yapasım geliyor."

"E yap o zmn." Erdem gülümsemesini daha da büyütmüştü. Kucağında dorulup önce gamzelerdinden öptüm. Ve daha fazla dayanamadığım geçende benim yüzümden yarıda kalan dudaklarına bir öpücük  kondurdum.

Erdem önce biraz şaşırsada sonra dudaklaeınıı tekrar dudaklarıma bastırdı. O bunu yaparken benimse elim onun gömleğinin düğmelerini çözmeye başlamıştı. İçimde yatan sapık elanın bugün meydana çıkma günüydü.

Gömleğin düğmelerini açıp dudaklarımı dudaklarından çektim ve boynundan öpmeye başladım. Bunu evlendiğimiz ilk günden beri yapmayı gerçekten çok istiyordum. Erdemin boynundaki adem elması benim aklıma her zaman bunu getiriyordu ancak cesaret edemiyordum taki bugüne kadar. Ben boynuna öpücükler kondururken erdemde ellerini tişörtümün içine sokmuştu.

Ve zil sesi. Zil sesiyle irkilip sanki bizi görüyorlarmış gibi hemen birbirimizden ayrıldık.

"Başlayacağım ama artık." O kadar utanıyordumki erdem böyle söylenirken yüzüne bile bakamamıştım. Erdem çıkardığım gömleğini üzerine geçirip düğmelerini ilikledi.