Aşk Gerçekten Varmış

Ela'dan

Şirkete doğru yürürken arkamdan bütün sıcakkanlığıyla çağıran merte döndüm.

"O gün nereye gittin öyle birden."

"Önemli bir işim çıkmıştı."

"Kaç gündür yoksun merak ettim seni. Doğrusu erdem beyde yok."

Ee olmaz tabi karısının dizinin dibinde.

"Hmm evet bana o yüzden gelmememin sorun olmayacağını söyledi."

"Erdem bey mi söyledi bunu."

"Evet."

"Hiç onluk bir hareket değil. O gün odasına ece hanımı sokmuşsun heralde."

"Ben sokmadım kadın kendi girdi."

"Bak sana şunu söyleyeyim o kadını bir daha o odaya sokma erdem bey çıldırıyor onu görünce. "

"Nedenki."

"Şöyle söyleyeyim erdem beyin kadrolu sapığı gibi bir şey."

"Bak sen şu eceye." Bunu dışımdan mı söylemiştim. Benim bu lafım merti güldürmüştü.

"Nereden yapışmış peki  erdem beyin yakasına "dedim.

"Annesiyle babası yüzünden olmuş biraz sanırım. Kazım bey kapalı biriyle evlendirmesin diye oğullarının başına sürekli böyle kızlar getiriyorlar erdem beyde ortalığı yıkıyor tabi."

Aslanım benim yıksın tabi ortalığı afferin ona.Kapalı gelin istemiyorlar mı. Ee ben.

"Neden kapalı gelin istemiyorlarmış."

"Biraz farklılar yani ne tabiri kullanılır bilmiyorum o tarz insanlara ama sevmiyorlar işte dini şeyleri pek."

"Hadi ya." Ee ne olacaktım ben. Hem erdem onlar gibi değildi. Namazlarını kılarken denk gelmiştim hem kazım dede de öyle değil. Vay be demek ondan erdemin babası bu şirkette çalışmıyor. Ahh ah kimlere gelin gittim ben ya.

"Sabah sabah iyi dedikodu yaptık ha." Dediğinde mert ufak bir kahkaha attım. Ve kahkaham karşımda bakışlarıyla merti öldüren erdem yüzünden yarıda kalmıştı.

"Aylak aylak dolaşın diye mi maaş ödüyoruz biz size."

Mert mahçup bir şekilde cevap verdi."özür dilerim erdem bey."

"İşinin başına git" bana döndü." Sende sabah kahvemi getir odama."

Bana emir mi etmişti o. Saçını başını yolarım senin ha. Hiçbir şey yapamazsın adam patron emir vermeyecekte ne yapacak.

Erdemin gittiği yöne doğru ilerledim. Asansöre binmiş beni bekliyordu. Yanına binmemek için inat edip.

"Siz gidin ben bir sonrakine bineceğim."
Erdem bıkkınlıkla gözlerini devirdi. Ve bileğimden tutup beni asönsöre çekti. Asansör çalıştıktan sonra duraklatma tuşuna bastı. Ve üzerime doğru gelmeye başladı.

"Ne yapıyorsun ya." Daha çok yaklaşıp sırtımın asansörün duvarıyla birleşmesini sağlamıştı. Biraz daha yaklaşırsa olacaklardan sorumlu değildim. Sabahki gibi alnını alnıma dayadı ve gözlerini gözlerime dikti.

"Ne gülüşüyordunuz mertle. "

"Seni hiç ilgilendirmez."

"İlgilendirir. Bugüne bugün hem kocan hem patronunum."

"Çakma koca" diyip kahkaha attım. Bu erdemi daha da sinirlendirmiş olacak.

"İstersen gerçeğide oluruz yavrum."