Aşk Gerçekten Varmış

☺️/Bölüm 6

Abim arabayı polis şubesinin önüne çekti.

"Hadi in bakalım bela çeker hanım."dedi. İkimizde arabadan inip kapının önünde nöbet tutan polisin oraya doğru yürümeye başladık. Abim polisin yanına geldiğimizde:

"Dün bir olay olmuşta onunla ilgili ifade verecektik." Dedi. Dün Erdem'in söylediği geldi aklıma adımı vermeniz yeterli demişti. Hemen atıldım.

"Erdem komser adını vermemizi söylemişti yeterli olurmuş." Abimin bana olan tuhaf bakışlarına aldırış etmedim büyük bir ihtimalle bu detayı anlatmadığım için öyle bakmıştı. Kapıdakı polis "buyrun" diyerek bizi içeri aldı diğer polise
"erdem komserin yanına gidecekler "diyip bize döndü." Takip edin götürecek sizi." Dedi. Abimle birlikte önümüzdeki polisi takip ediyorduk. Asansöre bindik ve polis 2.kata bastı. Asansörden çıktığımızda polis memurlarının oturduğu 6 tane masa olan bir odaya gelmiştik. Hemen karşıda duran kapıyı gösterdi "oraya gireceksininiz." Abim başıyla polis memurunu onaylayıp oraya doğru yürürken bana da hesap sormayı ihmal etmedi.

" madem erdem komserin yanına gidecektik bunu bana neden söylemiyorsun."

"Unutmuşum." Dedim ne deseydim size anlattıktan sonra adam bana mesaj attı mı deseydim doğrusu desem ne diyecekti git ısır demezdi heralde.

Kapıyı çaldım içeriden gel sesini işitince abim kapıyı açtı ve içeri girdik. Gerçekten bu kalbim beni erken yaşta öbür tarafa götürecekti. Hayır ne oluyor yani normal atsan. Acaba sesi dışardan duyuluyo mudur? Abim erdeme elini uzatıp

"Selamün aleyküm ben elanın abisiyim." Diyerek kendini tanıttı. Yine o güzel gülümsemesiyle karşımda duran adam abimin elini sıkıp.

"Tanıştığımıza memnun oldum kız kardeşiniz çok cesur bir kadın dedi." Abim şuan dünyanın en göğsü kabaran kişisi olabilirdi sanırım.

"Öyledir benim kardeşim." Dedi.
Eminimki erdemin selamını almama olayına acayip takılmıştı ama şuan kardeşinin övülmesi daha çok dikkatini çektiği için bunu umursamadı. Erdem bize ne istediğimizi sorup iki tane çay söyledi. Çaylar gelene kadar bana dönüp o güzel yeşil gözleriyle baktı ve

"İfadeni fatih alacak ama rahat edemem dersen istersen ben alayım. Merak etme sadece dünkü olayları anlatacaksın o da yazacak."

Dedi gerçekten bir erkeğe göre fazla düşünceliydi. Sürekli benim iyi hissedip hissetmeyeceğimi düşünüyordu. Evet abim ve babamda dünyanın en iyi erkekleriydi ama bu kadar detay düşünmezlerdi. Kafamı hayır anlamında salladım.

"Sorun değil fatihede verebilirim ifademi."

"Tamam o zmn." Diyip telefonunu eline aldı.

"Fatih ela geldi onun ifadesini alabilir misin? Dedi ve telefonu kapattı. Hemen peşinden fatih odada bitmişti bile sanırım kapıda yatıyordu. Fatih bana

"Hadi gel ifadeni alalım."dedi ve kapının önündeki masayı gösterdi . Kapının önünde yatıyor sayılırmış gerçekten diyip içimden güldüm.
Gösterdiği yere geçtim. Ve dünkü olanları anlatıp adamların resimlerinide verdim fatihe.

İfade işi bitince abimle erdemde odadan çıkıp benim yanıma doğru geldiler. Erdem bana dönerek

"İfadeni verdin ama her şey bitmiş sayılmaz. Adamları hala bulamadık bu yüzden seni korumamız lazım. Bu sıralar evden pek dışarı çıkmamaya çalış çıkmak zorunda olursanda mutlaka biriyle çık. Eğer kimse olmassa beni arayabilirsin bende sürekli bu olayla ilgili seninle irtibat halinde olacağım." Dedi. Bu son cümlesi abimi biraz sinir etmiş olacakki hemen atladı.

" merak etmeyin biz yalnız bırakmayız gerek yok sizi aramasına."diyip elini uzattı erdeme. Erdem bu sefer gülmüyordu abimin bu şekilde söylemesine o da kızmışa benziyordu.

"Benimle irtibat halinde olmak zorunda malesef adamlar yakalanana kadar ." Diyip abimin uzattığı elini sıktı. Bu iş kurban bayramındaki pazarlık işine dönecek gibi duruyordu ellerini brakmıyorlar sürekli birbirlerine laf sokuyorlardu. En sonunda duruma el atmam gerektiğini düşündüm ve erdeme dönüp

"Merak etmeyin bir durum olursa ben size bildiririm."dedim ve abimin kolundan tutup " hadi abi." Diyip çekiştirdim. Fatihede " kolay gelsin" demeyi ihmal etmemiştim tabi ki.

Abim sinirden deliye dönmüş gibi bana baktı." Bu lavuk mu koruyacakmış seni ağzı burnu birbirine girmiş."

"Abi adam polis niye öyle diyorsun."

"Pek kendine hayrı olmamışki dün sen kurtardın. Birde irtibat halinde olacakmış beyefendi seninle. Heralde dayak yediğinde kurtaracak birine ihtiyacı var."

"Adamlar 5 kişiydi napsaydı sende olsan sende dayak yerdin." Dedim. Abim söylene söylene yürümeyi bırakıp bana döndü.

"Sen ne diye bu adamı savunuyorsun bakayım."dedi. Bu sanırım bir imaydı.

"Hayır savunmuyorum olanı söylüyorum. Hem ne diyeyim haklısın abi mi diyeyim daha çok sinirlen."

"Sen niye numaranı verdin bu adama."

"Çünküüüü adam polissss." Bunu üstüne bastırarak söylemiştim. Artık bende sinirleniyordum çünkü.

"Yapma ya zaten nasıl polis olmuşsa.Bak sana bu olay harici bir şey yazarsa engelle direkt."

"Sen çok paranoyaksın"dedim abime çünkü gerçekten artık bu durum sıkmaya başlamıştı. Hızla arabanın kapısını kapatıp arabaya bindim. Peşimden abimde bindi. Sanırım biraz sakinleşmişti. Derin bir nefes alıp bana döndü.

"Ben seni çok seviyorum. Ve sanırım bazen haddimi de aşırıyorum özür dilerim."dedi kafamı tutup kendine çekti bir tane alnıma öpücük kondurdu. Elleriyle yüzümü sıkıp.

"Benim kardeşim herşeyin en doğrusunu bilir. Abisinin akıl vereceği yaşı sanırım çoktan geçti doğrusu benim gözümde hala küçüksün ama" abimin sözünü kestim.

" aramızda iki yaş var."

"Sonuç olarak sen benden küçüksün elimde büyüdün elimde be nankör." Dedi gülerek sonra böldüğüm sözüne geri dönmek üzere boğazını temizledi ve söze başladı." Eğer bir gün bir adamı seversen lütfen bunu önce gelip bana anlat olur mu? ."

" abi şimdi bunu nereden çıkardın."

" ilk kez bana başka bir erkeği savundun."dedi. Abimin bunu söylerken sesi titremişti. O bunu söylediğinde ben de farkettim gerçekten bu bir ilkti. Genelde abim birilerini saydırır bende ona eşlik ederdim ama ilk kez biri hakkında abime hak vermemiş ve onunda kötü düşünmesini istememiştim. Bunu erdemin polis olmasına bağlayıp abime cevap verdim.

"Abi adam normal biri değil ki bir polis bir şey deyip suçlu konumuna düşmenden korktum." Dedim

Abim buna pek inanmamış gibi kafasını sallayıp." Sen öyle diyorsan öyle olsun ama bana söylemessen fena bozuşuruz."

"İlk işim sana gelip anlatmak olacak söz."dedim . Abim beni bir kez daha öpüp arabayı çalıştırdı ve eve doğru yola çıktık. Selinde geçen gün abimin ima ettiği şeyi ima etmişti. Neden böyle düşünüyorlardı. Tamam sanırım kalbimde böyle düşünüyordu. Ama ben anlam veremiyordum çünkü ilk kez böyle bir şey hissediyordum . Belki ritim bozukluğu vardır kalbimde illede aşk mı olması lazım.