Aşk Gerçekten Varmış

Erdem'den/ Bölüm 66

Elanın beni hatırlamaması gerçekten beni zorluyor ve üzüyordu sanki bana bir yabancı gibi bakıyordu doğrusu onun için şuan öyleydim aman o iyi olsunda sorun yok.

En sevdiği çorba yayla çorbasıydı onu içeri yatırdıktan sonra mutfağa girip çorbayı hazırlamaya koyuldum.

Hazırladığımda tuzu ve herşeyin güzel olduğuna emin olunca bir tepsinin üzerine yerleştirip elanın yanına gittim.

"Ela hadi kalk çorbanı getirdim."

"Teşekkür ederim."

O kadar tedirgin davranıyordu ki onu nasıl iyi hissettirebilirdim bilmiyordum. Çorba kasesini elime alıp çorbayı yedirmek üzere harekete geçtim.

"Ben kendim yiyebilirim."

"Olsun ben yedirmek istiyorum sen hastasın."

"Lütfen."

Çaresizce elimdeki kaseyi elaya uzattım. O çorbasını içerken bende onu izliyordum . Acaba ona kendimi nasıl hatırlatabilirdim. Ela bakmamdan rahatsız olmuş olacakki yerinde kıpırdandı.

"Ben seni seviyor muydum."

"Evli olduğumuza göre seviyor olmalısın."

"Peki nasıl hatırlıcam ben seni."

"Biraz dinlen halledicem merak etme."

"Seni sevmekte doğru karar vermişim bence."

"Bende seni sevmekte."

Elanın bana güvenmesi en azından iyi bir gelişmeydi. Çorbasını bitirip masanın üzerine koydu ve kanepede iyice yayıldı uyumaya hazırlanıyordu ama bu gece ayakta olacaktık malesef.

"Ela uyuyamassın tv izleyelim olur mu?"

"Ama çok uykum var."

"Biliyorum güzelim ama doktor tembihledi lütfen. "

"Tamam ne izleyeceğiz."

"Buz devrine ne dersin."

Bu detayı bilmeme şaşırmış gibi gözlerini büyüttü.

"Sen cidden benim kocamsın inandım bak."

Beni güldürmüştü.

"Kocanım tabi yalan borcum mu var sana."

Yerinde biraz kıpırdandıktan sonra utanarak bir şeyler geveledi ağzının içinde ama anlamamıştım.

"Ne anlamadım."

"Şey diyorum biz baya normal karı koca mıydık?"

Neyi sorduğunu anlamıştım ama utanması hoşuma gittiği için salağa yatacaktım.

"Nasıl normal karı kocalar gibi."

"Şey işte."

"Ne işte."

"Ya off öyleli şeyler yapan cinsten."

"Nasıl şeyler."

Bıkkınlıkla omuzlarını silkti.

"Neyse boşver."

Bense halimden memnun bir şekilde kıkırdıyordum. Ela hanımın benden önceki haliylede böylece tanışmış olmuştum.

"Öyleli şeyler yapma faslını baya geçmiş bir karı kocaydık biz."

Ela utançtan kızarak yanaklarını saklamak için baddaniyeyi üzerine daha da örterek koltuğun içine gömüldü. Normalde hafızasını kaybetmemiş olsa yanına sokulur sarılıp öperdim ama şuan onu rahatsız etmek istemiyordum.