Chapter 1

5.7K 145 8
                                    

Iziah Feliciano

"B*tch move! Kanina kapa dyan sa counter hanggang ngayon ba naman hindi mo parin alam kung anong bibilhin mo!."

Ghad ang nerd nato sinasayang ang oras ko!

"P-pasensiya n-napo b-bago lang po k-kasi ako k-kaya h-hindi ko alam kung paano gamitin an--"

"Don't give me a f*cking excuse that you don't know how to use a fucking kiosk to order your food!"

High-tech na ang lahat ngayon for pete's sake. Kiosks lang hindi niya pa alam i-operate anong klasing utak yan.

"S-sorry p-po tal-----"

"Shut up b-tch! Naturingan kang nerd wala namang laman yang maliit mong utak."

"Sakit non pre"

"Burn~"

"Mic drop pre haha"

Napangisi ako sa bulungan ng lahat.
They can't stand for this girl dahil alam nilang madadamay sila sa gagawin ko rito.

"Have you ever look at yourself in the mirror? Owe, I guess not dahil kung oo sana alam mong ang pangit mo. Tumabi ka nga nakakasira ka ng araw" pagtulak ko sakanya paalis ng counter. "Naturingang babae pero panglalake naman ang mukha yuck!."

I order my usual food on the kiosks at agad naman itong naserve sa may counter. We don't use manpower to get our order, we just simply press whatever food we like, and it will be served to us by a machine.

Anong silbi ng technology kung hindi papakinabangan ng maayos.

"What are you looking at gusto niyong itusok ko isa-isa sainyo 'tong tinidor ko!"

Taranta silang nagsitabi sa dadaanan ko ang iba pa sakanila umalis para lang magkaron ng available table for me.

I don't have friends here in the university hindi ko nga alam kung meron ba talaga akong naging kaibigan.

Pero wala rin naman akong paki-alam kung parati akong mag-isa, mas gusto ko pang ngang mag-isa kesa palibutan ng mga plastic na tao.

"They are here!"

Bumukas ang pinto ng canteen.
Bahagyang napaarko ang kilay ko sa mga bagong dating pero hindi ko nalang sila pinansin.

Ano bang paki-alam ko sa mga taong pinagkakaguluhan nila.

Wala naman silang ambag sa buhay ko.

Pakiramdam ko ay parang may nakatingin sakin ngunit ng hanapin ko kung sino iyon ay wala naman akong nakitang nakatingin sakin.

Guni-guni ko lang ba yon?

Pagkatapos ng buong araw napakikinig sa boring na klase ay dumiretso na ako ng uwi.
Nakakapagtaka panga dahil naabutan ko don ang mga magulang ko na may kausap na matanda.

Sino naman tong kausap nila?

"Oh ija nakauwi kana pala." Napairap ako sa bungad ni dad.

"Hindi po ba obvious dad." Hinalikan ko sila pareho ni mom sa pisngi bago obserbahan ang matandang kasama nila.

"Siya nga pala anak, siya si Mrs.Molina isa sa bago nating business partne-----."

"Excuse me dad pero business partners NIYO lang po. Hindi ako."

Ni ayaw ko ngang maghandle ng kumpanya idadawit pako sa business nilang dalawa tsk.

"Mukhang wala yatang amor ang anak mo sa pagpapatakbo ng negosyo Greg."Ani ng matanda

POLYAMORY: UNDER HER SPELL | IZIAH FELICIANOTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon