အဆုံးမရှိတန်ခိုးထွားလှပါသောအမြောက်စာခင်ပွန်းသည်

Chapter 11

Chapter 11 – အကြောင်းရင်းများ

ဒါရိုက်တာဝမ်ရဲ့မေးခွန်းကိုကြားလိုက်ရတော့ သူမမှာအခွင့်အရေးတစ်ခုပဲရှိကြောင်း လုရှသိလိုက်တာကြောင့် အချိန်ဖြုန်းမနေပဲ တိုက်ရိုက်ပြောလိုက်သည်။
" မင်္ဂလာပါ ဒါရိုက်တာဝမ် ကျွန်မနာမည်ကလုရှပါ ကျွန်မကမီးသီးစက်ရုံမှာခန့်လိုက်တဲ့ အလုပ်သမားတွေထဲကပါ"

" ဪ?"

ဒါရိုက်တာဝမ် မျက်ခုံးတစ်ဖက်ပင့်လိုက်သည်။ စက်ရုံမှာဒီလုပ်သားအသစ်တွေအတွက် နေရာတွေအားလုံးသည်ကောင်းမွန်သော်ငြား တင်းကြပ်တဲ့လိုအပ်ချက်တွေရှိရာ သူ့တူမလေးပင်အလုပ်မရခဲ့ပေ။ သိပ်မကောင်းတဲ့အခြေအနေရှိပုံရတဲ့ ဒီမိန်းမငယ်လေးကရွေးချယ်ခံခဲ့ရမယ်လို့ သူမထင်ခဲ့မိပေ။

ဒါပေမဲ့ သူမရည်ရွယ်ချက်တွေနဲ့ပတ်သတ်ပြီး မရှင်းလင်းသေးပေမဲ့ သူကသူမကိုရင်းနှီးဖော်ရွေတဲ့အပြုံးတစ်ခုပေးလိုက်သည်။
" ရဲဘော်လု မင်္ဂလာပါ ဆိုတော့ မင်းမှာကျုပ်နဲ့သီးသန့်အလုပ်ကိစ္စတစ်ခုခုရှိလို့လား?"

လုရှသည်ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်လုပ်မနေပဲ အသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်ကာ " ဒါရိုက်တာဝမ်ရဲ့တူမလေးကအလုပ်မရှိသေးဘူးလို့ ကျွန်မကြားတယ် သူများဒီအလုပ်ကိုလိုချင်မလားလို့ သိချင်လို့ပါ"

" ဪ?"
သူမစကားတွေကနေ ဒါရိုက်တာဝမ်သည်သူမရည်ရွယ်ချက်ကိုသဘောပေါက်လိုက်သည်။

သူကမျက်ခုံးတစ်ဖက်ပင့်ပြီး တွေးကြည့်လိုက်သည်။ သူတို့ရဲ့မီးသီးစက်ရုံသည်စတီးစက်ရုံ၊ အဝတ်အထည်စက်ရုံတို့လောက် နာမည်မကြီးပေမဲ့ စက်ရုံကြီးတစ်ခုဖြစ်နေပါသေးသည်။ ထို့ပြင် ဒီအလုပ်ကရုံးအလုပ်ပဲ။ တစ်ယောက်ယောက်ကဒီလိုအလုပ်မျိုးကို မလုပ်ချင်ပဲနေလိမ့်မယ်လို့ သူ့မှာမတွေးကြည့်နိုင်ပေ။

ထို့ပြင် သူ့‌အရှေ့ကဒီမိန်းမငယ်လေးသည် သိပ်မကောင်းတဲ့အခြေအနေရှိပုံရတာကြောင့် ဒီလိုအလုပ်ကောင်းမျိုးကိုရရှိလို့ သူမကပျော်မြူးသင့်တာလေ။ သူမလက်လျှော့ရခြင်းအကြောင်းရင်းက ဘာများဖြစ်နိုင်မလဲ?

ဒါရိုက်တာဝမ်ရဲ့မူလအတွေးက သူမကသူ့ကိုလာနောက်နေတယ်လို့ပဲ။ ဒါပေမဲ့ အခုတော့ သူမမျက်လုံး‌တွေထဲကရိုးသားမှုကိုမြင်လိုက်ရတော့ သူမစိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားတာပဲဖြစ်ရမယ်ဆိုတာ နားလည်သွားခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သူအမှန်တကယ်စိတ်ပါဝင်စားလာသည်။