အဆုံးမရှိတန်ခိုးထွားလှပါသောအမြောက်စာခင်ပွန်းသည်

Chapter 51

Chapter 51 – ချန်ယွီကျောင်းရဲ့ရဲတင်းတဲ့လှုပ်ရှားမှု
.

မနက်ခင်းစောစော နေမမြင့်လာသေးခင်မှာ မြေပြင်ပေါ်တွင်နှင်းစက်တစ်ချို့ရှိနေသေးပြီး ပေါင်းပင်တွေဆွဲနှုတ်ရာမှ ပါလာတဲ့ရွှံ့တွေနဲ့ပေါင်းစပ်သွားတော့ ချန်ယွီကျောင်းရဲ့ရှူးဖိနပ်အဖြူလေးတွေက ရှူးဖိနပ်အမဲလေးတွေဖစ်သွားဖို့ သိပ်မကြာလိုက်ပေ။

သူမကရွံရှာမှုနဲ့မျက်မှောင်ကျုံ့လိုက်ပြီး ခဏလေးအတွင်းမှာပဲ သူမရဲ့အဖြူရောင်ရှပ်အင်္ကျီလေးပင် ချမ်းသာရာမရခဲ့ပေ။ အလုပ်လုပ်နေတာကပဲ ပင်ပန်းဖို့လုံလောက်နေပြီ။ အခုသူမရဲ့သန့်ရှင်းတဲ့အဝတ်အစားတွေက ရုတ်တရက်ဒီလိုအခြေအနေဖြစ်ကုန်ပြီ။

ဆက်ပြီးသည်းမခံနိုင်တော့သလို ခံစားလိုက်ရတာကြောင့် ချန်ယွီကျောင်းသည်‌ခွင့်တောင်းခြင်း အနားယူဖို့ပြောဆိုခြင်းပင်မရှိပဲ လယ်ကွင်းထဲမှထွက်သွားသည်။

အစကတော့ လူတိုင်းသည်သူမကိုသန့်စင်ခန်းသွားတာ ဒါမှမဟုတ် ခဏတဖြုတ်အနားယူတာလို့ထင်ခဲ့ကြပေမဲ့ တစ်မနက်ပိုင်းလုံးပျောက်သွားမယ်လို့ မထင်ထားခဲ့ကြပေ။ သူတို့အဖွဲ့ကိုတာဝန်ရှိယူထားတဲ့ အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်သည် မျက်နှာထားအလွန်မသာမယာဖြစ်နေသည်။

အလုပ်ပြီးစီးသွားကြချိန်တွင် သူကလုရှနဲ့တခြားသူအနည်းငယ်ကို ဘေးသို့ခေါ်ပြီး  " ဒီလိုမျိုးနောက်တစ်ကြိမ်ထပ်လုပ်မယ်ဆိုရင် အလုပ်ရမှတ်တစ်မှတ်မှရမှာမဟုတ်ဘူးလို့ အဲ့ဒီပညာတတ်လူငယ်အသစ်ကိုပြောလိုက် ဒီလောက်စည်းမဲ့ကမ်းမဲ့တဲ့လူမျိုး တစ်ခါမှမမြင်ဖူးဘူး!"

ထိုသို့ပြောပြီးနောက် သူကသူမတို့ကိုလျစ်လျူရှုကာ အဝေးသို့လျှောက်သွားသည်။ အပြောခံလိုက်ရတဲ့အထဲပါတဲ့လူတွေသည် အချင်းချင်းကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ကုရှန့်နန်ဆီအကြည့်ရောက်သွားသည်။

ကုရှန့်နန်ရဲ့မျက်နှာထားသည်လည်းသိပ်မကောင်းပေမဲ့ သူကကြိုးစားရှင်းပြလိုက်ပါသေးသည်။
" ကျေးလက်ကိုရောက်ခါစဆိုတော့ ဒါကိုသူမကိုင်တွယ်နိုင်လောက်သေးဘူး ထင်ပါတယ် ‌ခြေကုန်လက်ပန်းကျသွားတာဖြစ်နိုင်တယ်"