အဆုံးမရှိတန်ခိုးထွားလှပါသောအမြောက်စာခင်ပွန်းသည်

Chapter 30

Chapter 30 – စာအုပ်ထဲကူးပြောင်းလာခြင်း

.
စူးမန့် သူတို့ကိုခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီးမှ လုရှဆီတစ်ချက်လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ လုရှသည်သာမာန်ဆန်တဲ့ရုပ်ရည်သွင်ပြင်ရှိပြီး ရိူရှင်းတဲ့ဝတ်စုံဝတ်ဆင်ထားတာကို သတိပြုမိလိုက်သည်။ သူမကခြိမ်းခြောက်နိုင်ပုံမပေါ်တာကြောင့် စူးမန့်သည်သူမကိုပြုံးပြလိုက်ပြီး ယောက်ျားလေးနှစ်ယောက်နဲ့ စကားစမြည်ပြောတော့သည်။

ဒါပေါ့ ကုရှန့်နန်ကစကားအများဆုံးပြောသူဖြစ်သူပြီး ကျန်းကျွင်းမော့ကတော့သိပ်မတုံ့ပြန်ပေ။ စူးမန့်သည်လည်း*တင်ပါးအေးအေးမှာမျက်နှာပူပူမကပ်ချင်တာကြောင့် တဖြေးဖြေးနဲ့သူမနဲ့ကုရှန့်နန်တို့ပဲ စကားဝိုင်းမှာပါတော့သည်။

(T/N * စိတ်မဝင်စား/ အလေးမထားတဲ့သူကို ဖော်ဖော်ရွေရွေ/ အားတတ်သရောဖြစ်နေတာကိုပြောတာပါ)

ထိုအချိန်တွင် လုရှလည်းသေချာသွားတော့သည်။ ဆက်ကြည့်စရာမလိုတော့ပေ။ ဒီလူကကူးပြောင်းလာခဲ့တဲ့စူးမန့်ပဲဖြစ်ရမည်။ စာအုပ်ထဲမှာ စူးမန့်ရဲ့အမေသည်မူလကသူဌေးမိသားစုက မိန်းမပျိုလေးဖြစ်ပြီး သူမဖခင်ကတော့သူမအမေကိုလက်ထပ်လိုက်လို့ မြို့တော်မှာအလုပ်တစ်ခုရခဲ့သည့် ကျေးလက်ကကောင်လေးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။

နောက်ပိုင်း သူမအမေကွယ်လွန်သွားတော့ သူမအဖေကနောက်တစ်ခါလက်ထပ်ခဲ့သည်။ စူးမန့်ရဲ့အမေဘက်ကအဖိုးမိသားစုသည်လည်း ပြဿနာတွေနဲ့ရင်ဆိုင်နေရတာကြောင့် သူမကလျစ်လျူရှုထားခံရသည့်ကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်လာသည်။

သူမကမူလလုရှထက်ပင် ဆိုးရွားသည့်ဘဝနဲ့နေထိုင်ခဲ့ရသည်။ ဒါပေမဲ့ တကယ်တော့ဇာတ်လိုက်မရဲ့အမေက သူမအတွက်တန်ဖိုးရှိတဲ့ပိုင်ဆိုင်မှုတစ်ချို့ ချန်ထားခဲ့ပေးသည်။ အရင်က ထိုပစ္စည်းများသည် မိထွေးရဲ့လက်ထဲမှာရှိခဲ့ပေမဲ့ စူးမန့်‌ကူးပြောင်းလာပြီးနောက်တွင် နည်းပရိယာယ်အမျိုးမျိုးသုံးပြီး ထိုပစ္စည်းတွေကိုပြန်သိမ်းနိုင်ခဲ့သည်။

ထို့ကြောင့် သူမကျေးလက်ကိုထွက်လာတဲ့အခါ သူမမှာငွေအများအပြားရှိပြီး သက်သောင့်သက်သာဘဝနဲ့နေထိုင်ခဲ့ရသည်။ သူမရဲ့လက်ရှိဟန်များတဲ့အသွင်အပြင်လိုပဲ ငွေကြေးကသူမအတွက် ပြဿနာတစ်ရပ်မဟုတ်တာ သိသာပါသည်။