Buz Adam

Buz Adam -48-

Nur benden önce uyanıp okula gitmişti bile. Bugün bende okula gidecektim, abime söz verdim. Akşam uçağıyla da abimi yollayacaktık. 

Kalkıp hazırlandım. Bordo, dar kesim okul eteğini giyip üstüne beyaz tişörtü giydim. Saçlarımı tepeden at kuyruğu yapıp kirpiklerime bir rimel sürdüm, ufak bir açık pembe ruj..

Evden çıktım. Uzun süredir Sinan Abi ile görüşemiyorduk. Ara sıra hal hatır sormak için mesaj atıyordu ama ben iyice hayırsız olmuştum. Onun için okula gitmeden öncede ona uğradım. Kapısını bir iki defa çaldım, uykulu bir halde açtı. 

-Aaa, Vera! Hoş geldin. 

-Hoş buldum da Sinan Abi uyandırdım mı seni? 

-İyi yaptın canım, gel içeri. Bende işe geç kalıyordum yoksa.

-Yok ben gelmeyeyim, benimde okul derdim var. Seni merak ettim. Uzun süredir görmüyorum.

-İyiyim işte canım, nasıl olayım? Sen ne yapıyorsun nasılsın? Ya da dur üzerimi giyeyim, seni okula bırakırken konuşuruz.

''Olur'' dedim. Sinan Abi yaşında göre çok yakışıklı bir adamdı. O kadar da güzel bir kalbi vardı ki.. Onun adına da çok üzgünüm. Yıllar sonra bir kadına aşık olmuş, bu kadın benim annem.. Sonra evlenme hayalleri kurarken o kadını kaybediyor, ne büyük bir boşluk! 

15-20 dakika sonra takım elbisesini çekip geldi. 

-Hadi bakalım, ben hazırım.

Aşağı inip küçük kırmızı arabaya bindik. 

-Biliyor musun? Bu arabayı annene verecektim, bende daha büyüğünü alacaktım. 

Kafamı salladım. ''Evet, annem kırmızıyı çok severdi'' dedim.

-Ee ne yapıyorsun, nasıl gidiyor Vera?

Bu arada arabayı sürmeye başlamıştı bile. 

-İyi işte Sinan Abi, olması gerektiği gibi. Dedem ve teyzemle konuşmaya başladım. Abim geldi, geri gidecek falan.

-Annen, deden ve teyzenle görüşmediğini söylemişti.

-Evet görüşmüyordu ama ben kendi isteğimle buldum onları. Çok şükür şimdide iyiyiz. Ya sen?

Derin bir iç çekti.

-Bu kadar sarsılacağımı düşünmemiştim ama alışıyor insan.

Başımı salladım. Okul eve çok uzak değildi, yürüme mesafesinde bile vardı. Arabayla gelince de daha çabuk ulaşmıştık. 

Arabanın kapısını açarken ''Teşekkür ederim Sinan abi'' dedim. Gülümseyen yüzüyle bana baktı ''Ne demek prenses, ne zaman ihtiyacın olursa her konuda burada bir abin, bir desteğin olduğunu unutma.''

-

Okulun geniş bahçe kapısından geçtim. Sanırım yine bir kaç dakika geç kalmıştım. Giriş kapısında ki büyük demir kapıyı ittirip boydan boya aynalar olan koridordan geçtim. Şu aynaları da ne demeye koydularsa?! Podyum gibi, kızların hepsi burada yürüme yarışına giriyorlar. Süslü yaratıklar!

Sınıfın kapısından girdiğimde bir an düşündüm. Ben Karan'ın yanında oturuyordum?! Berre'nin yanında bir başkası.. 

Sınıftan tekrar çıkıp Nuray Hoca'nın yanına gittim ve sınıfa bir sıra gelmesi için rica ettim. Hem kimsenin düzeni bozulmaz, hemde tek otururdum. 

-Olur Vera ama bunu arkadaşların ayrıcalık olarak anlamasın. Sen şimdi derse girince git eski yerine otur. Bu gün sınıfa yeni bir arkadaşınız gelecek ben onun için getirdiğimi söylerim senide yanına oturturum. Diğer öğrencilerim ayrım yaptığımı düşünmesin kızım.