Candy Man II

Bölüm 37

Sabah gözümü zor açtım. Leon bana arkamdan sımsıkı sarılmıştı. Kolunu ittirdiğimde sırt üstü döndü. Ben de ona doğru döndüm. Yüzünü inceledim. Elimin tersini yanağına sürttüm. Artık her şeyiyle benim olmuştu. Kalbine, ruhuna ve bedenine sahiptim. Yanında huzurlu hissettiğim tek insandı. Gülümsedim ve bir karar verdim. Onunla olacaktım. Madem ne olursa olsun beni istiyordu, o zaman istediği olacaktı. Yavaşça başımı kaldırıp uyandırmamaya gayret ederek dudaklarını öptüm. Ama uyandırmamayı beceremedim ve kendimi geri çekerken o gözlerini açtı.

-"Gervase..."

-"Günaydın bebeğim" diye fısıldadım. Saçlarını ittirip alnını açığa çıkardım ve bir kez de alnından öptüm. Bana doğru dönüp sarıldı.

Sevdiğimi sandığım hiçbir insanın uyandıramadığı hisler uyandırıyordu bende. Hem şaşırıyor, hem kucaklıyordum bu hisleri.

Elini göğsümde gezdirdi.

-"Kılların olmayınca göğsün çok tuhaf."

Kahkaha attım ve başını öptüm.

-"Hangisi daha iyiydi?"

-"Kıllı göğsün. Elimi sürttükçe kılların verdiği hissi seviyordum ben."

-"Buna alışsan iyi olur. Çünkü çıkmamaları için seans alıyorum ve artık eskisi kadar kılım çıkmıyor"

-"Üzüldüm"

Gülmemi engelleyemiyordum. Leon ve onun bu tuhaf halleri... Beni mutlu ediyordu.

-"Kaslarım da genişliyor. Göbek de yok. Peki, buna ne diyorsun?"

-"Ona diyeceğim bir şey yok. Bu halinle daha sağlıklısın"

-"Of Leoon. Ben de 'bu halinle daha seksi olmuşsun' demeni filan bekliyordum"

-"Seksilik subjektif bir olgudur ama"

-"Doğru"

Kollarım arasından sıyrılıp oturdu.

-"Kahvaltı hazırlayayım" Yataktan inerken onu yakaladım ve kendime çektim.

-"Gel buraya. Bugün Pazar. Yetişecek bir iş yok. Biraz daha yatak keyfi yapabiliriz"

-"Anlayamadım?"

Yüzüme ciddi mana da boş boş bakınca onunla oynaşmaya çalışmaktan vazgeçtim.

-"Ya da sen bize kahvaltı hazırla. Krep de yap"

-"Tabi hemen."

O hızla benim dolabımdan üzerine bir şeyler çekip odadan çıkarken, kolumu yastığa elimi yüzüme yaslamış arkasından sırıtarak bakıyordum. Hiçbir halttan anladığı yoktu ama onu böyle daha sevimli buluyordum.

Üzerinde ona bol gelen eşofmanlarım, karma karışık saçları ile tezgâhta yumurta çırpan Leon' u keyifle izliyordum. Diğer yandan ağzıma ufak ufak peynir atıyordum.

Biraz sonra Garry gözaltları morarmış ve çökmüş bir şekilde mutfağa girdi.

-"Günaydın" Sesi de bok gibi çıkıyordu. Enerjisi tamamen tükenmiş sarsak adımlarını sandalyeye yöneltti ve oturdu.

-"Bu halin ne? Ota mı başladın sen?"

Bana dik dik baktı.

-"Ot mu? Fazla seks sende kafa mı yaptı? Akşam kafamı yardın ya? Ondan uyuyamamış olmayayım?" diyerek kafasını işaret etti.

Pis pis güldüm. Mor gözlerle bana kötü kötü bakınca korkunç görünüyordu. Kahkaha attım.

-"Senin kıçının keyfi gelsin diye düştüğüm hallere bak. Yemediğim hakaret kalmadığı gibi üstüne kafamı yardın. Baş belasısın"

-"Kapa çeneni. Arkamdan iş çevirmenin bedeli bu. Ayrıca Leon' a dokunmanın bedelini daha ağır ödeyeceksin. Bunu da bil."

-"Hey! Ona dokunmadım." Leon' a döndü bu kez. "Ona seni öpmediğimi anlatmadın mı?"

-"Anlattım efendim"

-"Gördün mü? Onu öpmedim bile"

-"Ama bedenine dokundun" diyerek gözlerimi kıstım.

-"O kadarda olsun. Başka türlü nasıl inandırıcı olabilirdim ki?"

-"Ben seni inandıracağım başka şeylere. Önce yemeğini ye"

-"Offf. Lanet olsun"

Kahvaltıdan sonra Leon, üzerini değiştirip kendine çeki düzen vermek üzere benim arabamla evine gitmişti. Garry ile salonda kahve içiyorduk.

-"Gidip uyumalısın" dedim sakin bir sesle.

-"Cezam neyse çekeyim gidip yatarım"

-"Cezan filan yok. Zaten yeterince incindin"

-"Ciddi misin?" Bana inanmayan gözlerle baktı. Ona gülümsedim.

-"Teşekkür ederim Garry. Tüm bu aptal oyun olmasa belki de Leon' u kaybedecektim. Belki de ikimizde başka inanlarla yanlış yönlere ilerleyecektik. Ama artık birlikteyiz. Onunla olacağım. Bu kez kendimden eminim."

-"Ben sadece mutlu olmanı istiyorum. Barlarda, otellerde sabahlayıp tatminsiz bir şekilde, mutsuzluk ve karamsarlığa gömülmene tahammül edemiyordum. Ne kadar konuşsam da beni dinlemeyip kendi kafanın dikine gittin. Bu oyuna mecbur kaldım. En azından başkasının ona dokunmasındansa bu oyunu benim oynamam daha iyiydi. Hem bu seni daha çok acıtırdı."

Garry kesinlikle zehir gibiydi. Oldukça zeki olduğunu biliyordum. Her seferinde yanılmadığımı da kanıtlıyordu.

-"Sayende bir aradayız. Hakaretlerim için..."

-"Hayır. Bir şey söyleme. Öyle davranman gerekiyordu."

Ona yeniden gülümsedim ve sarıldım. Sonra ayağa kalktı.

-"Eh, sanırım gidip biraz uyusam iyi olacak. Beynim uçuyor."

Tam salonun kapısına yönelmiş çıkıyordu ki ayaklandım. Onu omzundan tuttum.

-"Garry?"

-"Hm?"

*GÜM*

-"AH!"

Suratının ortasına yumruğumu indirdim. Yere düştü.

-"Bu Leon' a el sürdüğün içindi. Şimdi sana iyi geceler"

(Y.N: Yat yat canım sıkıldı. "Bölüm patlatayım da hasta yatağımda yattığım yerde, karakterle kavga eden uçuk okurların yorumlarını okurum, az gülerim" dedim. Nasıl, iyi demiş miyim efenim? (; İyi geceler...)