My Gold Digger Wife

Chapter 49 part two

"I don't love him na...ikaw na ang mahal ko Lemuel" I frozed when I accidently hear those words that my wife uttered.
"Kenneth ....is....how should I say it...we are together for some quite time now...And I already tired...nakakapagod na magpanggap na mahal mo ang isang tao kahit di na"

Kakatok sana ako sa kwarto namin para ayain na ito na kumain ng hapunan pero eto nga at nadinig ko ang mga salita na tila patalim na tumarak sa puso ko.

Nanghihinang napasandal ako sa dingding saka dahan dahan na napadausdos papaupo sa sahig.

Pinagsalikop ko ang dalawang binti ko at sana sinubsob ang mukha ko dun.

Mauulit na naman ba ang nakaraan?

Matutulad din ba ito sa nangyari sa amin ni Macy dati? Naramdaman ko na nagsimula nang mangilid ang mga luha sa sulok ng dalawang mata ko.

Why did she stop loving me?

When did it happen?

Why did God allow it to happen?

Kasasabi lang nya kagabi na mahal nya ako tapos ngayon may iba na syang mahal...

Yun na ba ang trend ngayon?

Mahal mo ngayon mamaya hindi na?

I chuckled at those silly thoughts.

And started to sob while grabbing my chest.

Bakit masakit sa dibdib ko ang isipin na di na nya ako mahal?
I know I like her...No I love her since I don't know when....

So why?

Why my heart protest, hurt, want to rebel...just hearing those words?

Those damn words!

"Ken Ken?" Napatingala agad ako pagkadinig sa malamyos na boses na yun.

There ....she stood there like a goddess and have a worried expression.

"K---kat Kat...." my voice crack.

Napasalampak ito ng upo sa sahig.

"Why? May masakit ba sa iyo?" Umiling agad ako dito.
Hinipo ng kanang kamay nito ang noo habang ang kaliwang kamay nito ay hinipo ang sariling noo.

"Wala ka namang lagnat ah!" Wika nito. "Tell me the truth Ken Ken ano talaga ang masakit sa iyo?" She demanded.

My chest hurt...

My heart want to explode...

She then reached my shoulder and make eyes contact on me.

Mukhang di ako makakawala dito hangga't di ako nakakaisip ng magandang dahilan.

"M---masakit ang tiyan ko...." dagling nag iwas ako ng tingin dito kasi di ako sanay magsinungaling.
Isa pa madali akong mahuli ni Catherine pag nagsisinungaling ako o nagkakaila.
"Tama masakit kasi ang tiyan ko pupunta muna ako sa CR"  pag iwas ko dito at saka nagdudumaling tumayo at patakbong nagpunta sa Comfort Room na dalawang kwarto ang layo sa amin saka mabilis na ni lock yun nang makapasok ako.

Pagkatapos ay nanghihinang napaupo na lamang sa Bowl.

I don't want her to leave me...napasubsob ako sa dalawang palad ko at muling napahikbi.

I am weak...a loser...and sometimes I questioned my self do I deserve her...
What are my qualities that make her fall in love in me?
Kaya ko bang suklian ang nararamdaman nya?
I am happy and content in my life now together with her...God why did you suddenly want to take it away from me?

Cupid nasaan ka ba?
Bakit may expiration date ang pana na ginamit mo kay Honey!  Angal ng puso at isip ko.

"Ken Ken are you really okay?" Napahilamos ako pagkarinig sa boses ni Honey pati na ang mga sunod sunod na katok nito sa pinto.

Damn it Catherine!

Kundi mo na ako mahal wag ka naman nang umasta na nag aalala ka talaga sa akin!
Wag mo nang iparamdam pa na mahalaga talaga ako sa iyo please naman! Himutok nitong puso ko.

Agad na pinunasan ko ang mga luha na naglandas na namang muli sa pisngi ko saka tumayo at humarap sa vanity mirror at naghilamos.

Nang matapos ako ay muling humarap ako sa salamin at ngumiti.

"Honey!" Muling tawag ni Kat Kat sa akin.

"T---teka lang nandiyan na!" Agad na pumunta ako sa may pinto at nang humarap ako dito ay huminga ako nang malalim at saka plinaster ang isang matamis na ngiti sa labi ko.

"I'm okay na tapos na!" Sabi ko sabay bukas nang pinto pero nagulat ako nang isang nag aalalang Honey ko ang yumakap sa akin.

"Hon?" Nagtataka na nahaplos ko ang malambot na buhok nito.

"I'm glad na bowel problems lamang ang nararamdaman mo kasi kundi yun...baka...baka...." naalarma akong bigla nang marinig ko na humikbi ito.

"Shh...stop it, it's okay...I am okay"  pag aalo ko dito.

Masaya ako na mahalaga pa din ako dito kahit na...kahit na di na ako nito mahal....

At ayoko na pag alalahanin ko pa ito kasi nagluluksa ako dito sa CR.

"Nga pala kain na tayo kanina pa nakahain sa hapag yun hapunan natin baka malamig na yun" pag iiba ko ng usapan.

Nag angat ito ng tingin at tila kinurot ang puso ko sa nakitang pamumula ng mga mata nito pati na ang mga luha na patuloy na dumadaloy dito.

Marahan na pinunasan ko gamit ang dalawang daliri ko ang mga luha nito at pagkatapos ay marahan na kinintalan ko ng halik ang noo nito.

"Stop crying...di ko kayang makita na umiiyak ka please" pakiusap ko dito na tinanguan lamang nito.

"Halika na sa kumedor" muling yaya ko dito at magkahawak kamay naglakad pababa ng ikalawang palapag ng bahay.

Isang desisyon ang agad na napagdesisyunan ko.

Habang kasama at kapiling ko pa ang asawa ko ay susulitin ko lahat ng mga yun para pag... nakagat ko ang pang ibabang labi ko.
Para pag umalis sya at iniwan na ako nang tuluyan ay mga mga alaala akong babalik balikan....