Focus

2

Dagen gingen voorbij, nog steeds kreeg ik niks te horen van mijn familie. Ik bleef rondzwerven op straat, slapen kon ik niet. Ik heb al dagen mijn ogen niet dicht gedaan , bang voor wat er komen zal. Het is al de 2e week dat ik geen onderdak meer heb, al 2 weken heb ik niks gegeten zodat ik me geld kon besparen .

Gelukkig kon ik naar de supermarkt gaan waar ze dan soms gratis eten uitdeelde om het te proeven , dat waren de enige momenten dat ik at. Al dagen lang probeer ik het vol te houden met 1 flesje water .

Dit kan zo niet langer , ik jaag mezelf de dood in . Ik raapte al mijn moed bij elkaar en liep een kledingzaak in . Wat was ik blij dat ik me nog heb kunnen opfrissen in de toilet van de McDonald's, ik had mezelf in een nette broekpak gehesen en een zwarte hoofddoek omgedaan. Netjes genoeg voor een sollicitatiegesprek gelukkig .

Met alle moed die ik nog overhad liep ik naar de klantenservice toe . "Goedemiddag kan ik u ergens mee helpen" ik knikte en antwoordde zo netjes mogelijk "ik heb een sollicitatiegesprek" en zette een gemaakte glimlach op . Het meisje achter de kassa glimlachte terug en verwees me naar het kantoor , als ik jullie zeg hoe bang ik was .

"Binnen" hoorde ik een zware mannenstem zeggen , rustig opende ik de grote deuren . Een lange , gespierde man van rond de veertig keek me doordringend aan . "Kan ik u ergens mee helpen?" Vroeg hij verbaasd met zijn linkerwenkbrauw omhoog , "Ehm ja ik heb vandaag een sollicitatiegesprek" je hoorde de angst in mijn stem . Normaal ben ik altijd iemand die nergens bang voor is , overal schijt aan heeft en geen blad voor haar mond houd maar op dit moment voelde ik me een tamme kleine hondje.

"Owja klopt Rania Rahmani? Klopt dat?" Ik knikte , hij wees me een stoel aan en ik ging snel zitten . "Nou vertrel eens , hoe oud ben je? Waarom je deze baan nodig hebt? " ik ging rechtop zitten en schraapte mijn keel "ik ben 17 jaar en over een korte maandje ben ik 18 jaar en ik heb deze baan nodig om zelf voor mijn kosten te zorgen"

Hij knikte en typte alles in , na een kort gesprek ronde hij het af "nou zover ik het hoor lijk je me geschikt , wat mij betreft ben je aangenomen als kassamedewerkster, je rooster zul je aankomende week ontvangen."

Hij stond op wat voor mij ook een reden was om op te staan , hij gaf me nog een stevige handdruk en glimlachte nog . Na een glimlach van mij te hebben teruggekregen mompelde ik nog "fijne dag" en liep naar buiten .

Dit is geweldig , ik heb nu werk dus over geld moet ik me geen zorgen maken , nu is het enkel school nog . School heb ik echt verwaarloosd laatste tijd, ik volg Hbo recht, dat geeft dus aan dat ik heel wat heb gemist in de afgelopen weken. Ik besloot een rondje te lopen , op een gegeven moment zag ik een kleine gebouw die blijkbaar huizen verkoopt en verhuurd.

Alsof alles goed loopt vandaag? Niet wetend dat er een nieuwe deur was geopend, met nieuwe uitdagingen, maar ook waarin ik mijn geluk zal vinden.

________________________________Herschreven