Focus

12

"Kijk wie is dit?" Zei een mannenstem , hij liep achter mij en binnen een mum van tijd had hij zijn arm om mijn nek heengeslagen en wurgde mij. Normaal is het altijd druk op deze straat waar ik me nu bevind , maar nu? Ik herkende de mannenstem, mijn vader.

Hij hield mijn nek strakker vast en ik begon met mijn elleboog steeds in zijn maag te stompen , mijn kracht werd steeds minder. Voor ik het wist was het zwart voor mijn ogen, ik was mentaal en fysiek gesloopt.

"Niet doen! Laat haar!" Hoorde ik iemand gillen , met moeite deed ik mijn ogen open. Ik nam snel de omgeving in me op en besefte me dat ik 'thuis' was , mijn moeder zat te schreeuwen tegen mijn vader. Voor ik het doorhad had hij mijn moeder geslagen. Hij gaf haar volop stoten , al voelde ik me zwak er knakte gewoon iets in mijn hoofd. Snel stond ik op en trok hem met al mijn kracht bij haar weg. Hij draaide zich om naar mij en wou in mijn gezicht slaan met ik ontweek hem op tijd waardoor hij in de kast sloeg die achter mij stond. Glasscherven zaten in zijn hand , dit was mijn kans, ik gaf hem een stoot in zijn maag en hij wankelde naar achteren op de bank.

Snel nam ik mijn moeder in mijn armen en fluisterde in haar oor "pak je jas en schoenen en belangrijke spullen je gaat met mij mee" ze knikte. Terwijl mijn vader nog steeds op de bank zat en de glasscherven eruit probeerde te halen , pakte ik de huistelefoon en belde 112 . Ondanks wat hij me aandeed kon ik het niet laten. Snel riep ik mijn zusjes en broertje naar beneden. Mijn broertje rende naar me toe "A sah ik dacht ik ga je nooit meer zien!" Riep hij. "Pak jullie belangrijkste spullen jullie gaan weg hier snel jullie hebben 1 minuut! En niet je PlayStation Sabir!!" Naseera , mijn zusje van 13 en Sabir van 15 knikte en renden naar boven. Mina in tegendeel , mijn andere zusje van 9 schudde haar hoofd. "En papa dan?" Zei ze , ze was papa's prinsesje dus ik begreep haar, maar mijn band met haar was heel erg slecht. "Hij komt later naar ons" ze knikte en rende ook naar boven.

Toen ik me wou omdraaien voelde ik iets in mijn maag , maar ik wou niet kijken . Ik draaide me om en zag mijn vader met een bloedende hand de mes vasthouden die zich nu in mijn maag plaatsvind. Voor ik het wist begon ik me steeds zwakker te voelen, maar ik kon nu niet falen eerst mijn familie in veiligheid brengen. Gelukkig kwamen Sabir , Naseera en Mina naar beneden ze hadden allemaal hun spullen in Sabir zijn voetbaltas gedaan. Mijn vader keek nog steeds gechoqueerd naar zijn hand en liet trillend de mes los. Ik trok de mes uit mijn maag en pakte snel een theedoek en drukte die op de wond "ren naar buiten nu!" Riep ik naar Sabir , Naseera en Mina . Ze deden wat ik zei , met moeite liep ik naar de deur en keek nog naar achter .

Vanaf nu zal ik mijn ouderlijke huis verlaten, maar voor ik het wist begon ik hevig te trillen. Ik kon nog net me telefoon pakken en drukte op sneltoets 1 dat was amine .

Gesprek;
Amine;Rania waar ben je?!
Rania; Kom nu zo snel mogelijk naar (.....) verlies geen tijd!.
Einde gesprek.

Op het moment dat ik mijn telefoon in mijn zak wou doen zakte ik door mijn knieën en lag ik op de grond. Ik zag mijn moeder en broertje en zusjes mij hopeloos en jankend aankijken, en ik? Ik lag in een plas bloed. Voor ik mijn ogen sloot , zei ik de shahada "La Illaha Illa Allah". Op de achtergrond hoorde ik nog piepende banden en amine mijn naam roepen.

Maar het was al te laat....