Focus

3

Traag liep ik het winkeltje in , het blijft eng om te beseffen dat ik nu niemand meer heb en voor mezelf moet zien te zorgen . Een man van rond de twintig kwam mijn kant oplopen "goedemiddag , kan ik u ergens mee helpen?" Hij liet een glimlach zien, zijn glimlach liet me ook glimlachen, uit het niets.

Ik schraapte mijn keel en besloot het er maar op te wagen. "Ik ben op zoek naar een appartement" hij knikte en verwees me naar zijn bureau, wat verderop . Ik liep met hem mee, neem plaats" zei hij . Ik deed wat hij zei , ik keek nog naar zijn naamkaartje 'Amine'.

"Vertel eens , naar wat voor een appartement bent u opzoek ? Hoeveel kamers dat soort dingen" na even snel te hebben nagedacht antwoordde ik met " een kamer , badkamer en een keuken en een woonkamer . Gewoon die basic dingen." Hij knikte en typte wat in zijn computer . "Wat is uw budget ?" Hij keek me serieus aan . "Wat is de laagste prijs?" Diep in me hoofd zat ik smeekbedes te doen , hopend dat ik genoeg geld ervoor heb . "Even kijken..... €625 per maand voor vier kamers , badkamer , keuken , woonkamer en 2 slaapkamers , is dat goed ?" Je hoorde twijfel in zijn stem . "Perfect." Na een hele gesprek te hebben gehad over de rest , zoals overige kosten.

Ik besloot akkoord ermee te gaan, en wat had ik een geluk de verhuurder wou zo snel mogelijk het appartement verhuren. Amine had voor vandaag een afspraak geregeld "waarom doet u zoveel moeite hiervoor? Ik hoor het toch zelf te regelen?" Vroeg ik verbaasd aan hem.

"Ik weet dat je minderjarig bent , en ik weet zeker dat de verhuurder je niet zal accepteren omtrent je leeftijd ." Ik was even in schok , hij weet dat ik minderjarig ben? Terwijl mensen altijd zeiden dat ik ouder leek?!. "Hoe weet je dat ik minderjarig ben?" Hij keek me lachend aan "je herkent me niet he?"

Hem herkennen ? Is hij in de war ? " waar zou ik jou van moeten herkennen?" Lachend keek hij me aan en antwoordde "ik ben het amine (......) we zaten samen op school vriend." Nog steeds wist ik niet waar hij het over had . Hij zag aan mij dat ik het nog steeds niet kon volgen , "we zaten samen op school , op (.....) , denk goed na Rania . Ransko"

Hoe kent hij die bijnaam , beetje bij beetje begon ik herinneringen terug te krijgen . Voor de gene die denken wat ? Ik had een jaartje voorsprong op school , ik was een vroege leerling . Iedereen was jaartje of twee ouder dan mij . Nou amine was twee jaar ouder dan mij , en noemde mij altijd ransko voor de grap . Ik moest opeens lachen , hij keek me eerst verbaasd aan en daarna begreep hij het en begon hij mee te lachen .

"Je het het ver geschopt, op school was je niet zo serieus?." Vroeg ik hem verbaasd . Ik zag dat hij niet luisterde , hij keek me eng aan in mijn ogen. Na een paar keer knipperen in mijn vingers kwam hij weer bij . "Kom we gaan snel naar die afspraak , dan spreken we alles bij Saff?" Ik knikte en stapte samen met hem in zijn auto. Hij deed het liedje aan die we altijd luisterde op school . We zongen beide mee en gingen helemaal stuk van het lachen door de valse stemmen van ons te horen zingen .

Voor het eerst in tijden heb ik weer eens echt gelachen , oprecht...

Alhamdoullilah ten alle tijden.

________________________________Herschreven