35

4.2K 224 34
                                    

Op het moment dat Amine en ik net op de bank zitten komt Djennah naar binnen met een rood gezicht, hmmm. Ze kwam naast mij en Badr zitten. Na een paar minuten kwam Souf grijnzend naar binnen. Ik stootte zachtjes tegen Djennah haar maag en ze keek me boos aan. Ik trok haar onopvallend de keuken in, "vertel!!". Ze grijnsde "wil je wel weten he!" Zei ze "Tuurlijk, vertel kifesh jij kwam rood binnen en hij grijnzend. Hebben jullie hmmm" zei ik terwijl ik dr grijnzend aan keek. Ze keek me geschrokken aan "Huh hoe weet je dat?" Geschrokken keek ik haar aan "Wat! Hebben jullie het gedaan?? Ik bedoel voor de grap zoenen maar Wow jullie zijn te ver gegaan ! Lijpeee gast wat doe je a sahbi!!" Riep ik naar dr, ze duwde me terug op de stoel "Ah sukkel ik had het ook over zoenen enkel! Niet te ver gaan! En is jou schuld!" Zei ze terwijl ze haar kop in de koelkast opeens stak "hee wist je dat ik.." ik kon me zin niet afmaken of ik hoorde Amine zeggen "ze stak haar hoofd ook in de koelkast toen ik haar had gekust toen familie er was en we alleen waren in de keuken. HAHAH zit dat in jullie genen ofso?" Riep Amine lachend waarna ik ook moest lachen en Amine ging op de stoel zitten en trok me op zijn schoot waarna Souf ook de keuken in kwam. "Djennah?" Hoorde ik Souf zenuwachtig zeggen, Djennah zag hem niet maar zei "Hmm" en zocht wat koek in de kastjes. Ik zag Souf op zijn knieën gaan "Neee" zei ik zachtjes en pakte me telefoon erbij en begon te filmen. "Eey waar zijn die ene koekjes met die witte chocolade stukjes erin?? Heeft Badr weer alles gegeten shit man!! Ik heb daar wel 2,00 voor betaald a khoyaa!" Zei ze zeurend waarna we allemaal moesten lachen. Ik keek achter me en zag opeens iedereen bij de keukendeur staan met hun koppen die uitstaken, te grappig dit en filmde hun ook allemaal. "A Djennah gza" zei de moeder van Djennah, ze draaide haar hoofd om en zag Souf op zn knie met een doosje in zn handen.

En ze gleed uit, uit het niets! "Ik eh ik eh moet me gezicht afwassen. Ik eh bedoel de borden fixen, ach laat maar." Zei Djennah zenuwachtig en werd rood en stond op. Iedereen moest lachen, waarna Souf zijn zegje deed "Djennah, het is te veel om te vertellen je weet hoe het zit tussen ons. Iedereen wist dat dit ooit zou gebeuren, en ik weet niet waar we op zouden moeten wachten. Daarom Djennah Rahmani, wil je met me trouwen? Me hoofd moe maken voor de rest van onze levens?" Zei hij waarna Djennah wat traantjes moest wegpinken. "Jaaa!!" Riep ze blij en hij deed de ring om haar vinger en gaf haar een knuffel waarna ik en de vrouwen begon te joelen.

Volgende dag;

Met moeite werd ik wakker door de wekker, gister was me een dagje. De handvraging is aankomende weekend al, dus over 4 dagen. Ik wou opstaan maar Amine zijn been zat op mijn benen en zijn arm om me heen "Amine! We moeten het huis afmaken nog paar dagen!!" Riep ik in zijn oor waarna hij van de bed viel. Hij stond op en wreef op zijn achterhoofd, "moest je me zo wakker maken?!" Zei hij jammerend en gaapte. "Ja, ik wil vandaag al het schilderwerk af hebben zodat we aankomende 2 dagen alle meubels erin zetten en daarna dit huis helemaal schoonmaken." Zei ik en liep naar de douche maar Amine trok me terug en wou me een kus geven "ga tanden poetsen a stinkdier, je bent net wakker ik ga je geen kus geven tenzij je heb tanden gepoetst tijdens je slaap" zei ik en rende naar de douche, ik hoorde hem nog lachen. Tijdens het douchen dacht ik na over mijn vader, wat zou hij nu doen. Zonder dat ik het doorhad moest ik janken, ik zag het weer voor me hoe hij me neerstak.

Ik zou willen dat ik hem kon vergeven om dit allemaal achter me te laten. Dat is wat ik ga doen. Ik merkte op dat me maag raar deed ik keek ernaar en zag dat het opgezwollen leek "zeker teveel gegeten laatste tijd" zei ik en ging verder met douchen. Na een half uurtje wikkelde ik een handdoek om me heen en liep naar de kamer waar de kledingkast was. Ik was echt blij dat bij het nieuwe huis we een inloopkast hebben in de kamer zelf en niet zoals hier in een andere kamer. Ik kleedde me om in een zwarte Nike jogging en een zwarte Nike hoodie en wikkelde mijn zwarte hoofddoek om me nek om het zometeen goed te doen, snel trok ik nog zwarte enkelsokken en liep naar mijn kamer. Ik zag dat Amine al in de douche was en verschoonde de bed, opende de raam en begon de spullen op de grond op te ruimen en een nieuwe was te draaien en de oude was op te hangen en de oude was die opgehangen was op te vouwen en in de kast te doen, even huisvrouw spelen dacht ik in mezelf waarna ik moest grinniken.

Ik hoorde opeens Amine's telefoon afgaan in de woonkamer en liep ernaartoe. Het was anoniem.

Gesprek;
Anoniem: Hallo, goedemiddag hier spreekt het UMC. Spreek ik met de heer en vrouw Bensaidi?"
Ik: ja hallo goedemiddag.
Anoniem: zoals ik gisteren al had gemeld heb ik de uitslag bij me. Het is goed nieuws dat kan ik u verzekeren maar ik vraag u toch of u even kunt langs komen. Om er zeker van te zijn, ik wil u namelijk geen valse hoop geven.
Ik: ja hoor. Tot straks dank u wel
Anoniem: oké u kunt zich melden bij de balie dan zie ik u dan.

Einde gesprek.

"Amine, we gaan naar de ziekenhuis." Riep ik toen ik hoorde dat Amine uit de douche was gekomen. Hij kwam verbaasd aanlopen zonder shirt en zijn natte haren, teveel oogvitamine. "Ik ben gebeld door de dokter maar ze wou dat ik langs kwam om er zeker van te zijn of iets."
Hij knikte en pakte zijn Versace shirt met net zoals mij Nike jogging "hee gezellig we matchen met broek!"zei ik lachend waarna hij ook lachte. Ik deed me hoofddoek goed en Amine stond achter me en trok mijn Canada Goose aan voor me. "Dat is lief, 3la gentelman" en hij trok zelf zijn parajumper en we sprinte beide naar de deur en deden snel onze Nikes aan. "Wie het eerste beneden is!" Riep ik en rende naar de lift, hij was er tegelijk met me. "Dat is niet eerlijk!" "HAHA rustig bij de garage wie het eerste bij de auto is mag rijden Saff" zei hij lachend. Soms zijn we net kleine kinderen

"Wat voor nieuws zou ze hebben?" Zei ik tegen Amine in de auto "ze zei goed nieuws toch, daar ben ik al blij om."

FocusWhere stories live. Discover now