Focus

16

Na een snelle douche, liep ik in Rania's kamer die nu gebruikt word door Nassira en Mina (zusjes van Rania). Snel opende ik mijn kast die in deze kamer zit voor iemand zou komen en pakte er een zwarte Nike joggingsbroek uit en een zwarte Nike shirt en zwarte Nike sokken, volledig zwarte Nike vandaag jongens.

"Ik heb wat te zeggen" zei ik terwijl ik de woonkamer binnenliep. Mijn moeder en de moeder van Rania zaten samen in de keuken te koken , en doordat de woonkamer, keuken en eetkamer geen tussenmuren hebben kon iedereen mij horen. "Ik ben weer begonnen met kickboks en ik bedacht me net, Sabir wou graag op kickboks toch." Sabir keek me blij aan en knikte "waarom kom je niet met mij op kickboks he". Sabir zijn gezichtsuitdrukking was geweldig je zag zijn gezicht helemaal gloeien of iets , hij werd helemaal Parra en rende naar me toe en sprong op me "Eindelijk a sahbi eindelijk!!!!! Wollah eindelijk goed nieuws!" Toen hij dat zei werd ik blij, Sabir was sinds het gebeuren met Rania depressief geraakt .

Hij is vaak in aanraking gekomen met politie laatste maanden, schorsing van 1 week door een heftige vechtpartij en continu uit de klas gestuurd. Enige hoop voor hem is kickboks , ik weet zeker dat Mo hem op het goede pas gaat brengen net zoals bij mij. Toen ik Sabir's leeftijd was , was ik hoofdpijn. Net zoals Sabir nu had ik ook vaak met politie te maken en dat soort dingen, toen ik op kickboks zat sinds mijn 14e kwam Mo achter alles. Mo is een strenge coach maar dat maakt hem geweldig hij kan streng en serieus zijn maar ook die ene leuke oom. Door Mo begon ik me te focussen op school , hing ik minder met de 'slechte jongens' om en ging het beter met mij.

Ik wou een kickboks-carrière maken, Souf was er sinds dag 1 met mij en hij ging ook op kickboks. Minstens twee keer maand hadden Souf en ik wedstrijden dus er was volledige focus op kickboks en school, daarom probeerde ik Rania te vergeten. Op mijn 18e stopte ik met kickboks, anderhalf jaar geleden nu. Ik werd aangenomen bij een makelaarsbedrijf als kantoordirecteur, ik verdiende heel goed en had een eigen huis gekocht die ik nu jaartje heb en mijn eigen Audi R6 waar ik meer dan trots op ben. Mijn geld heb ik zelf moeten verdienen sinds mijn 12e ,altijd had ik die doel voor mijn ogen.

Eigen huis, eigen auto , eigen inkomen.

Nu heb ik dat allemaal Alhamdoullilah maar nu mis ik een ding, Rania. Ik weet het , zij is pas 17 jaar maar in Sha Allah als het wederzijds is zou ik met dr trouwen over 2 jaar maar dat ligt eraan of ze uberhaupt nog wakker word.

"Shokran weld shokran bezaf (dankjewel zoon heel erg bedankt)" zei de moeder van Rania en liep mijn kant op , ze gaf me een knuffel en ik kuste meerdere malen haar hoofd uit teken van respect. Mijn respect voor haar is heel erg groot, hoe zij het heeft overleefd al die jaren ongelofelijk. De respect voor mijn moeder is hetzelfde ,de respect voor alle moeders wat ze allemaal doorstaan is veel te veel om uit te drukken in woorden.

Na een lange en leuke gesprek wou iedereen slapen. Over een maand zou het zomervakantie zijn, en iedereen is het erover eens om in Nederland te blijven voor Rania maar ik wou wel wat leuks doen met iedereen. Mijn moeder slaapt in mijn kamer,Nassira en Mina slapen op twee matrassen in de kamer van Rania en hun moeder slaapt op de tweepersoonsbed van Rania. Sabir en ik slapen in de woonkamer op de bank.

6:59
'Apple ringtone'
"Hallo?"
"Ja hallo goedemorgen ,spreek ik met de heer Bensaidi?"
"Ja, dat klopt. Met wie spreek ik?"
"U spreekt met het ziekenhuis (....) wij verzoeken u om zo snel mogelijk te komen."

-